Kościół św. Bartłomieja w Łopienniku Nadrzecznym

Kościół Św. Bartłomieja Apostoła w Łopienniku Nadrzecznym

A/89 z dnia 26.11.1966
kościół parafialny
Kościół w Łopienniku Nadrzecznym
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Miejscowość	Łopiennik Nadrzeczny
Adres	Łopiennik Nadrzeczny 106, 22-351 Łopiennik Nadrzeczny
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Wezwanie	Św. Bartłomiej Apostoł
Przedmioty szczególnego kultu
Relikwie	Św. Bartłomieja, św. Jana Pawła II
Historia Data rozpoczęcia budowy 1909 Data zakończenia budowy 1913
Dane świątyni Styl neogotycki Architekt Józef Dziekoński Świątynia • materiał bud. • liczba wiernych • czerwona cegła 500 osób
Położenie na mapie gminy Łopiennik Górny Kościół Św. Bartłomieja Apostoła w Łopienniku Nadrzecznym
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kościół Św. Bartłomieja Apostoła w Łopienniku Nadrzecznym
Położenie na mapie województwa lubelskiego Kościół Św. Bartłomieja Apostoła w Łopienniku Nadrzecznym
Położenie na mapie powiatu krasnostawskiego Kościół Św. Bartłomieja Apostoła w Łopienniku Nadrzecznym
51°02′41,1″N 23°02′43,9″E/51,044750 23,045528
Strona internetowa

Kościół Świętego Bartłomieja Apostoła w Łopienniku Nadrzecznym – kościół murowany zbudowany w latach 1909-1913 w Łopienniku Nadrzecznym.

Historia

Kościół zaprojektowany przez architekta Józefa Dziekońskiego, pobudowany w latach 1909–1913. Świątynia utrzymana w stylu neogotyckim, trójnawowa na planie krzyża łacińskiego. Według założeń architektonicznych budowla potrafi pomieścić 500 osób. Budowa została podjęta dzięki staraniom ówczesnego proboszcza, ks. Feliksa Szeleźniaka, ze względu na stan techniczny oraz niewielkie gabaryty poprzedniego kościoła. Prace finansowano z ofiar parafian, zaś materiał budowlany powstawał w większości na miejscu - na okoliczność budowy w pobliżu utworzono cegielnię, wypalającą czerwoną cegłę.

Wyposażenie

Wnętrze świątyni

Ołtarze

Dębowy ołtarz główny zbudowano w 1925. Figury i inne rzeźby znajdujące się w ołtarzu wykonał Wincenty Bogaczyk, rzeźbiarz z Warszawy. W ołtarzu znajduje się figura Matki Bożej oraz ruchome obrazy św. Józefa, św. Bartłomieja Apostoła, św. Antoniego i Najświętszego Serca Jezusowego. Po bokach głównego przedstawienia umieszczone są figury św. Bartłomieja Apostoła i Łukasza Ewangelisty. Ołtarz wieńczy scena Ukrzyżowania.

Ołtarz w prawej kaplicy bocznej z obrazem św. Franciszka z Asyżu i Matki Bożej Anielskiej został wykonany w 1926. Rzeźby św. Stanisława Kostki i św. Kazimierza z drzewa lipowego do ołtarza wykonał niejaki Lisowski, artysta z Lublina. W roku 2012 w ołtarzu umieszczono obraz i relikwie św. Jana Pawła II. Ponadto w transepcie kościoła znajduje się jeszcze jeden ołtarz z obrazem św. Maksymiliana Kolbego.

Ołtarz w lewej nawie bocznej, z płaskorzeźbą św. Jana Chrzciciela zbudowany w 1936. Rzeźby św. Jana i św. Piotra wykonał rzeźbiarz Franciszek Stanuch z Janówki k. Zamościa. W ołtarzu znajduje się obraz św. Walentego i Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Na uwagę zasługuje obraz Matki Boskiej Zielnej, namalowany przez Zdzisława Jasińskiego. Wizerunek znajduje się na prawo od ołtarza św. Jana Chrzciciela, umieszczony w lewej części transeptu kościoła, bezpośrednio na ścianie.

Organy

Dzięki staraniom ówczesnego proboszcza, ks. Jana Kosiora w 1938 do kościoła sprowadzono 26-głosowe organy o trakturze pneumatycznej. Instrument wybudowała firma Wacława Biernackiego z Warszawy. Organy posiadają 2 manuały oraz klawiaturę nożną. Prospekt wybudowany w stylu neogotyckim przedstawia symbolicznie front świątyni. Dyspozycja organów utrzymana została w stylu romantycznym. Funkcję organisty pełnili tu: Franciszek Sawa (ojciec Mariana Sawy), Adam Barwa, Barbara Łyżwa, Stanisław Miciuła, a od 2014 Paweł Suryś. Właśnie na tym instrumencie podstaw gry uczył się młody Marian Sawa, kompozytor i organista^[1].

Dzwony

Początkowo świątynia miała 2 dzwony - większy z 1911 (dar Tadeusza Szpakowskiego z Dobryniowa) oraz mniejszy (dar młodzieży parafialnej). Podczas I wojny światowej zostały one wywiezione w głąb Rosji, a po okresie okupacji powróciły do kościoła. W okresie międzywojennym zakupiono sygnaturkę oraz jeszcze jeden dzwon. Parafia mogła się szczycić czterema dzwonami do 1941, kiedy to okupanci niemieccy zrabowali kościół. Dwa nowe dzwony oraz sygnaturka zostały zakupione w 1947 i służą do dziś.

Przypisy

Bibliografia

• Na cześć i chwałę Bogu. Łopiennik 2014.