Kościół św. Józefa w Baborowie

Kościół Świętego Józefa

777/64 z dnia 09.04.1964[1]
kościół filialny
(c) Ralf Lotys (Sicherlich), CC BY 4.0 widok ogólny
Państwo	Polska
Województwo	opolskie
Miejscowość	Baborów
Adres	ul. Wiejska
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Narodzenia Najświętszej Maryi Panny
Wezwanie	św. Józefa
Wspomnienie liturgiczne	19 marca
Historia Data rozpoczęcia budowy 1700 Data zakończenia budowy 1702 Aktualne przeznaczenie kościół parafialny
Dane świątyni Styl barokowy Świątynia • materiał bud. • drewno Wieża kościelna • liczba wież 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1+transept
Położenie na mapie Baborowa Kościół Świętego Józefa
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kościół Świętego Józefa
Położenie na mapie województwa opolskiego Kościół Świętego Józefa
Położenie na mapie powiatu głubczyckiego Kościół Świętego Józefa
Położenie na mapie gminy Baborów Kościół Świętego Józefa
50°09′39,04″N 17°59′04,05″E/50,160844 17,984458

Kościół świętego Józefa – rzymskokatolicki kościół filialny należący do parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Baborowie.

Historia

Jest to świątynia drewniana zbudowana w latach 1700–1702 i ufundowana przez księdza Szymona Piotra Motłocha, proboszcza parafii. Drewno dla świątyni zostało ofiarowane przez Katarzynę von Larisch. W 1802 i 1890 roku dach gontowy został wymieniony na łupkowy. Gruntownie budowla była remontowana w latach 1912, 1920, 1995-1996. Od 1946 roku kościołem opiekują się ojcowie karmelici.

(c) Ralf Lotys (Sicherlich), CC BY 4.0

Św. Józef z Jezusem na fasadzie kościoła

Architektura

Kościół został zbudowany w stylu barokowym i posiada konstrukcję zrębową. Nie jest budowlą orientowaną. Wzniesiono go na podmurówce na planie krzyża greckiego. Świątynia posiada ramiona boczne utworzone przez dwie kaplice pod wezwaniem Aniołów i Matki Bożej Szkaplerznej. Prezbiterium zamknięte trójbocznie posiada boczną zakrystię z lożą kolatorską znajdującą się na piętrze i ramiona transeptu. Z przodu nawy znajduje się kruchta. Budowla nakryta jest dachem jednokalenicowym, składającym się z łupka. Z przodu na dachu znajduje się wieżyczka na sygnaturkę (pierwotnie była umieszczona na skrzyżowaniu naw). Nakrywa ją blaszany hełm baniasty z latarnią i chorągiewką z datą „1700”. Wnętrze nakryte jest pozornym sklepieniem kolebkowym. Podłoga jest złożona z drewnianych desek. Chór muzyczny posiada parapet z wystawką w części środkowej i jest podparty dwoma słupami. Na chórze jest umieszczony prospekt organowy wykonany około 1800 roku. Ściany i strop są ozdobione polichromią barokową wykonaną na początku XVIII wieku przez Krauzego. Przedstawione są na niej Święty Józef z Dzieciątkiem i anioły w prezbiterium. W nawie są przedstawieni: Święty Michał Archanioł, Anioł Stróż z pielgrzymem, Matka Boska rozdzielająca szkaplerze na tle góry Karmel, Męczeństwo Świętej Barbary. Całość dopełniają: ornament roślinny i aniołki trzymające tablice z cytatami. Wyposażenie reprezentuje głównie styl barokowy i zostało wykonane na początku XVIII wieku. Należą do niego: ołtarz główny i cztery ołtarze boczne, polichromowana ambona, liczne rzeźby i obrazy (między innymi autora polichromii), 14 obrazów Stacji Drogi Krzyżowej na ścianach, żyrandol drewniany. Nad progiem została umieszczona data budowy^[2].

Przypisy