Kościół św. Jana Chrzciciela we Włocławku

Kościół św. Jana Chrzciciela
we Włocławku
	A/455 z dnia 01.03.1962 r.
	kościół parafialny
	; Kościół św. Jana Chrzciciela
Państwo	Polska
Miejscowość	Włocławek
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Jana Chrzciciela we Włocławku
Wezwanie	św. Jana Chrzciciela
Historia
Data zakończenia budowy	1538 r.
Aktualne przeznaczenie	diecezja włocławska
Dane świątyni
Świątynia; • materiał bud.	; • cegła
	Położenie na mapie Włocławka Kościół św. Jana Chrzciciela; we Włocławku
	Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kościół św. Jana Chrzciciela; we Włocławku
	Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego (c) SANtosito, CC BY-SA 4.0 Kościół św. Jana Chrzciciela; we Włocławku
	52°39′39″N 19°04′22″E/52,660833 19,072778

Późnogotycki kościół św. Jana Chrzciciela we Włocławku, dawna fara miejska, został zbudowany w 1538 r., na miejscu świątyni opisywanej w 1065 r.

Budowla stoi nad Wisłą, przy Starym Rynku. Jest to jednonawowy kościół o dwuprzęsłowym prezbiterium zamkniętym pierwotnie prostą ścianą, a obecnie węższą i niższą od niego półkolistą apsydą. Nawa jest również dwuprzęsłowa, o takiej samej szerokości i wysokości co prezbiterium, oddzielona od niego ostrołukowym łukiem tęczowym. Od zachodu do nawy przylega przysadzista trójkondygnacyjna wieża zwieńczona barokowym hełmem baniastym z latarnią.

Do wyposażenia wnętrza, utrzymanego w stylu późnobarokowym i rokokowym, należą m.in.: ołtarz główny z 1 połowy XVIII w., dwa ołtarz boczne z 3 ćwierci XVIII w., obraz Anioła Stróża (1635 r.), barokowa chrzcielnica (XVII w.) i rokokowa ambona z XVII w.

Historia

Budowa kościoła rozpoczęła się na przełomie XIV i XV wieku w miejscu dawnej budowli na wzgórzu nad Wisłą. W 1538 roku została konsekrowana i oddana do użytku. Jego bryła została stopniowo uzupełniona rozbudowami: w 1565 r. powstała od północy kaplica pw. Jedenastu Tysięcy Dziewic, obecnie pw. Pięciu Ran Chrystusa i św. Zyty, w 1580 r. dostawiono od zachodu wieżę, w 1622 powiększono prezbiterium o półkolistą apsydę, a w 1635 r. dobudowano od południa kaplicę pw. Aniołów Stróżów, obecnie pw. Matki Boskiej Szkaplerznej.

W 1780 roku dobudowana została niewielka wieżyczka na środku dachu kościoła. W przeszłości fara bywała wiele razy zalewana w wyniku powodzi. Dwie takie powodzie upamiętniają wyryte na cegłach ściany daty. Dopiero powstanie Bulwarów w XIX wieku zapobiegło zalewaniu kościoła. W 1650 roku erygowano bractwo Aniołów Stróżów, którzy opiekowali się kaplicą południową. Wcześniej opiekował się nim cech krawiecki. Umieszczono w nim ołtarz Św. Barbary i Klemensa, nad którym pieczę sprawował cech rybacki. W 1741 roku papież Benedykt XIV erygował bractwo filadelficzne, którego siedzibą była kaplica pw. Jedenastu Tysięcy Dziewic. W 1921 roku mieszkańcy ufundowali votum w postaci obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej w srebrnej sukni. Okazali w ten sposób wdzięczność za ocalenie kraju przed bolszewikami^[2].

Galeria

Szczyt kaplicy z obrazem Matki Bożej
Wieża kościoła z wejściem
Prezbiterium
Wnętrze kościoła
Tablica wmurowana w ścianę kościoła, w setną rocznicę śmierci Tadeusza Kościuszki