Kościół św. Karola Boromeusza w Antwerpii

Kościół św. Karola Boromeusza

Sint-Carolus Borromeuskerk

(c) agracier - NO VIEWS, CC BY-SA 3.0 Fasada
Państwo	Belgia
Prowincja	Antwerpia
Miejscowość	Antwerpia
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki (łaciński)
Wezwanie	św. Karola Boromeusza
Wspomnienie liturgiczne	4 listopada
Historia Data rozpoczęcia budowy 1614 Data zakończenia budowy 1621 Data zniszczenia • przez 18 lipca 1718 uderzenie pioruna, pożar Data odbudowy 1721
Dane świątyni Styl barok Świątynia • materiał bud. • marmur Wieża kościelna • liczba wież • wysokość wież 1 58 m Kopuła • liczba kopuł 1 Liczba naw 3 Dzwonnica • typ dzwonnicy wbudowana
Położenie na mapie Antwerpii Kościół św. Karola Boromeusza
Położenie na mapie Belgii (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kościół św. Karola Boromeusza
Położenie na mapie prowincji Antwerpia Kościół św. Karola Boromeusza
51°13′15,6″N 4°24′16,6″E/51,221000 4,404611

Kościół św. Karola Boromeusza (nid. Sint-Carolus Borromeuskerk) – rzymskokatolicka świątynia w belgijskim mieście Antwerpia.

Historia

Kościół powstał za sprawą zakonu jezuitów, pierwszy jezuita przybył do Antwerpii w 1562 z Hiszpanii. W 1574 roku kupili za 34 000 florenów budynek Huis van Aken. W 1593 wznieśli budynek internatu, a w 1607 rada miasta podarowała im gmach Hof van Liere (obecnie jeden z budynków wchodzących w skład kompleksu Uniwersytetu w Antwerpii), do którego dobudowali renesansowe skrzydło. Na prośbę biskupa Antwerpii jezuici wykładali teologię, apologetykę i egzegezę seminarzystom, a w 1617 rozpoczęli wykładanie matematyki wyższej^[1].

Na początku XVII wieku ojciec Tirinus zakupił wszystkie budynki przy Spruistraat (obecnie Hendrik Conscienceplein) oraz kilka przy Sint-Katelijnevest i Wijngaardstraat. Nowo nabyte budowle wyburzono. Huis van Aken został przebudowany^[1], a w jego północno-wschodniej części w latach 1614-1621 wybudowano obecny kościół św. Karola Boromeusza^[2].

18 lipca 1718 w dach kościoła uderzył piorun. Spłonęło około 40 obrazów dekorujących sklepienie, dzieła Petera P. Rubensa. Budynek odbudowano po trzech latach^[2].

W 1773 zlikwidowano jezuicką placówkę zakonną w Antwerpii^[2].

Architektura i wyposażenie

Jest to barokowa, trójnawowa, hala emporowa. Fasada kościoła jest zainspirowana fasadą rzymskiej świątyni Il Gesù. Część detali na fasadzie jest przypisywana flamandzkiemu malarzowi Peterowi Paulowi Rubensowi. W absydę kościoła wbudowana jest 58-metrowa dzwonnica^[2].

Przypisy