Kościół św. Michała Archanioła w Świebodzinie

Kościół Świętego Michała Archanioła w Świebodzinie

257 z dnia 6 kwietnia 1961[1]
kościół parafialny
Kościół św. Michała Archanioła w Świebodzinie
Państwo	Polska
Miejscowość	Świebodzin
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Michała Archanioła w Świebodzinie
Wezwanie	św. Michała Archanioła
Wspomnienie liturgiczne	29 września
Historia Data zakończenia budowy XV wiek Data zniszczenia • przez 1541 pożar Data odbudowy 1555
Dane świątyni Styl gotyk Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 4
Położenie na mapie Świebodzina Kościół Świętego Michała Archanioła w Świebodzinie
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kościół Świętego Michała Archanioła w Świebodzinie
Położenie na mapie województwa lubuskiego Kościół Świętego Michała Archanioła w Świebodzinie
Położenie na mapie powiatu świebodzińskiego Kościół Świętego Michała Archanioła w Świebodzinie
Położenie na mapie gminy Świebodzin Kościół Świętego Michała Archanioła w Świebodzinie
52°15′03″N 15°32′00″E/52,250833 15,533333

Kościół św. Michała Archanioła w Świebodzinie

Wnętrze kościoła

Ołtarz główny

Archanioł Michał (ze zwieńczenia ołtarza) i Grupa Ukrzyżowania

Ołtarz Matki Bożej Zwycięskiej

Empora organowa

Epitafium

Sklepienie sieciowe

Kościół pw. św. Michała Archanioła w Świebodzinie – rzymskokatolicki kościół parafialny w Świebodzinie, w województwie lubuskim. Należy do dekanatu Świebodzin – NMP Królowej Polski diecezji zielonogórsko-gorzowskiej.

Historia

Pierwsza wzmianka o świebodzińskiej świątyni pod wezwaniem świętych Piotra i Pawła, pochodzi z 1311 roku. Pierwotnie była to zapewne niewielka świątynia drewniana. W połowie lub pod koniec XV stulecia została zastąpiona murowanym, trzynawowym kościołem halowym o pięciobocznie zamkniętym, prezbiterium z obejściem i wnętrzem pokrytym pięknym, sieciowym sklepieniem kojarzącym się z siecią świętego Piotra. Od strony zachodniej mieściła się masywna wieża, zastąpiona podczas przebudowy w XIX stuleciu części zachodniej rozbudowanym, szczytem, w stylu neogotyckim.

Architektura

Pierwotnie była to wczesnogotycka, trójnawowa hala, która obecnie stanowi główny korpus rozbudowanej w późniejszym okresie świątyni, przetrwała ona do wielkiego pożaru, który zniszczył Świebodzin w 1541 roku. W czasie odbudowy, którą w roku 1546 mieszczanie zlecili panom Georgowi Jakubowi Curtio i Tomaszowi Heintzio i która zakończyła się w 1555 roku, kościół został powiększony o czwartą nawę od strony północnej i rząd kaplic z emporą od strony południowej.

W XIX wieku stan świątyni był katastrofalny. Ówczesny proboszcz Künzer zlecił w latach 1850-58, zaplanowane na dużą skalę prace remontowo – restauracyjne.Projekt przebudowy opracował Alexis Langer – architekt z Wrocławia^[2]. Została dobudowana wtedy arkadowa kruchta i został przekształcony szczyt korpusu, poprzez umieszczenie na jego osi wielkiego maswerku flankowanego dwiema strzelistymi wieżyczkami.

Bryła kościoła jest wielka, ze wszystkich stron jest podparta przyporami. Jej korpus nawowy został wybudowany na planie prostokąta o wymiarach 31 × 27 m i pokryty jest wspólnym dachem siodłowym. W ścianach umieszczone są szerokie, rozglifione, ostrołukowe okna z charakterystycznymi dla architektury gotyckiej maswerkowymi podziałami^[3].

Wyposażenie

• ołtarz główny – późnogotycki pentaptyk z warsztatu Mistrza ołtarza z Gościszowic. W predelli ołtarza przedstawiona została Ostatnia Wieczerza. W scenie głównej nastawy ołtarzowej (retabulum) przedstawiono Wielką Rodzinę Maryi. Na skrzydłach bocznych widoczne są sceny z życia czterech świętych: św. Marcina, św. Augustyna, św. Andrzeja i św. Rocha. Całość wieńczy barokowa rzeźba św. Michała Archanioła^[4].
• późnogotycka Grupa Ukrzyżowania na belce tęczowej
• rokokowy ołtarz Matki Bożej Zwycięskiej (ok 1740 r.)

Przypisy