Kościół św. Michała Archanioła w Warszawie (Białołęka)

Kościół św. Michała Archanioła
w Warszawie

1250-A z dnia 16.10.1984[1]
Kościół św. Michała Archanioła
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Miejscowość	Warszawa
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Michała Archanioła w Warszawie-Grodzisku
Wezwanie	św. Michała Archanioła
Historia Data zakończenia budowy 1717
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno modrzewiowe
Położenie na mapie Warszawy (c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5 Kościół św. Michała Archanioła w Warszawie
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kościół św. Michała Archanioła w Warszawie
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Kościół św. Michała Archanioła w Warszawie
52°19′16,61″N 21°03′58,39″E/52,321281 21,066219

Kościół św. Michała Archanioła w Warszawie – zabytkowa barokowa świątynia z początku XVIII wieku znajdująca się w warszawskiej dzielnicy Białołęka przy ul. Głębockiej 119.

Modrzewiowa budowla ze stromym dwuspadowym dachem krytym gontem, z niewielką wieżyczką zwieńczoną krzyżem, stoi w pobliżu zabytkowego cmentarza z XVI wieku na terenie Grodziska.

Wnętrze świątyni

Historia

Kościół zbudowali w 1717 bernardyni na miejscu starszego, spalonego w czasie potopu szwedzkiego. Nie wiadomo ile budowli wzniesiono wcześniej w tym miejscu, ale źródła zgodnie podają, że fundatorem pierwszego kościoła pod wezwaniem św. Michała Archanioła w Grodzisku była królowa Bona posiadająca po śmierci męża rozległe dobra na Mazowszu.

Dzwonnica

Bernardyni otrzymali ziemię w Grodzisku od króla Zygmunta III Wazy i wznieśli tam oprócz kościoła rezydencję zakonną.

W 1734 świątynia wzbogaciła się o dwa spiżowe dzwony kościelne.

Od 1811 wnętrze miało cztery ołtarze, z obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej w głównym i wizerunkami św. Antoniego, św. Michała i św. Jana Nepomucena w bocznych. Główny ołtarz został przeniesiony z kościoła bernardynów na Pradze, który został rozebrany a w jego miejscu wzniesiono fortyfikacje Pragi^[2].

W późniejszych latach w kościele odprawiano mszę tylko raz w tygodniu w niedzielę i w święta. W 1864 po zlikwidowaniu zakonu został włączony do parafii Matki Boskiej Loretańskiej na Pradze. W 1888 przeszedł gruntowny remont.

Od 1895 do 1917 był filią parafii opiekującą się wsiami: Drewnica, Grodzisk, Marki i Siwki.

Po zniszczeniach II wojny światowej został w 1950 wyremontowany. Kościół gruntownie odnowiono w latach 2003–2004.

Do zabytkowego wyposażenia, oprócz ołtarza z XVII wieku, należą również drewniane figury św. Feliksa, Jana Nepomucena oraz dwóch świętych bernardyńskich, obraz św. Stanisława z XVIII wieku i kielich z późniejszą, dorobioną w 1889, stopą. W kościele znajdują się również 6-głosowe organy z 1976.

Oprócz kościoła w rejestrze zabytków pod tym samym numerem widnieje również przykościelny cmentarz z 1534.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Strona parafii