Kościół św. Michała i klasztor bernardynów w Zasławiu

Kościół św. Michała i klasztor bernardynów
w Zasławiu

Państwo	Ukraina
Miejscowość	Zasław
Kościół	Kościół katolicki
Właściciel	bernardyni
Typ zakonu	męski
Fundator	Janusz Zasławski
Styl	Manieryzm
Data budowy	1602
Data zamknięcia	1932
Położenie na mapie obwodu chmielnickiego Kościół św. Michała i klasztor bernardynów w Zasławiu
Położenie na mapie Ukrainy (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kościół św. Michała i klasztor bernardynów w Zasławiu
50°07′37″N 26°48′59″E/50,126944 26,816389

Klasztor bernardynów w Zasławiu (ukr. Костел святого Михайла та монастир ордену отців бернардинів) – były klasztor oo. Bernardynów wraz z kościołem św. Michała. Obecnie więzienie.

Historia

Dawniej w tym miejscu, znajdował się monaster Trójcy Przenajświętszej, w którym czczona była Zasławska Ikona Matki Bożej. Na zamówienie wołyńskiej księżnej Anastazji Zasławskiej powstał tam też Ewangeliarz peresopnicki^[1].

Fundatorem klasztoru oo. Bernardynów był książę Janusz Zasławski. Architektami Jakub Madlain i Bernard Awelides. Budowa trwała od 1602 do 1630 lat. W czasie powstania Chmielnickiego 1648 roku zespół klasztorny został uszkodzony. W latach 1727–1780 odbyła się rekonstrukcja klasztoru. Od roku 1797 główna siedziba Ruskiej prowincji^[2]. Od roku 1841 dekretem carskim klasztor został uznany za «etatowy 2 klasy», mieli w nim mieszkać do śmierci bernardyni usuwani z likwidowanych klasztorów, a po zgonie ostatniego z nich klasztor miano zamknąć. Na początku XX wieku służył władzom carskim jako miejsce odosobnienia nieprawomyślnych księży katolickich. W 1910 roku zmarł ostatni zasławski zakonnik. W 1914 roku bernardyni wrócili do Zasławia. Ostatnim administratorem klasztoru do 1915 r. był Gustaw Jełowicki. W okresie okupacji sowieckiej klasztor przekształcono na więzienie. Ostatni zakonnik opuścił klasztor w 1932 roku. Kościół pozostawał zamknięty. W XXI w. jedno z najcięższych więzień na Ukrainie.

Przypisy

Bibliografia

• Betlej A., Kościół oo. Bernardynów w Zasławiu. Źródła archiwalne do dziejów wystroju późnobarokowego [w] Biuletyn Historii Sztuki, nr 3-4, 1995.
• Tokarzewski M., Z kronik zakonnych kościoła i klasztoru oo. Bernardynów w Zasławiu na Wołyniu, Warszawa 1913.
• Wyczawski H. E., Zasław [w] Klasztory bernardyńskie w Polsce w jej granicach historycznych, Kalwaria Zebrzydowska 1985.

Linki zewnętrzne

• Józef Skrabski. Zasław jako ośrodek artystyczny w XVII i XVIII wieku [dostęp 2011-08-25]
• Ewa Korpysz. Polskie kościoły na terenie północno-zachodniej Ukrainy. Stan zachowania [dostęp 2011-08-25]