Kościół św. Stanisława w Osobnicy

Kościół św. Stanisława
Distinctive emblem for cultural property.svg A-236 z dnia 08.11.2007[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Elewacja południowa
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Miejscowość

Osobnica

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Stanisława

Wezwanie

św. Stanisława Biskupa i Męczennika

Wspomnienie liturgiczne

8 maja

Położenie na mapie gminy wiejskiej Jasło
Mapa konturowa gminy wiejskiej Jasło, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Osobnica, kościół św. Stanisława”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Osobnica, kościół św. Stanisława”
Położenie na mapie powiatu jasielskiego
Mapa konturowa powiatu jasielskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Osobnica, kościół św. Stanisława”
Ziemia49°41′50,7″N 21°24′16,9″E/49,697417 21,404694

Kościół św. Stanisława w Osobnicy – rzymskokatolicki kościół parafialny, zbudowany w latach 1904–1906, znajdujący się w miejscowości Osobnica.

W 2007 obiekt wpisany do rejestru zabytków.

Historia obiektu

Przypuszczalnie pierwszy kościół w Osobnicy powstał około 1350. Z powodu obrywania brzegów rzeki Bednarki został przeniesiony w inne miejsce. Powiększony i przebudowany konsekrowano w 1512. Była to budowla drewniana jednonawowa z węższym prezbiterium[3]. Obok kościoła stała murowana dzwonnica w kształcie wysokiej ściany nakrytej dachem z dwoma dzwonami, większym z XIV w. i mniejszym z 1625[4]. Z czasem kościół stał się ciasny i przystąpiono do budowy nowego. Powstał w latach 1904–1906 według projektu architekta lwowskiego Teodora Talowskiego z inicjatywy ówczesnego proboszcza Jana Kłosa. 7 lipca 1906 świątynię konsekrował biskup Karol Fischer, sufragan przemyski. Pierwsze malowanie kościoła wykonał w latach 1927–28 lwowski malarz Julian Krupski. Dzwony z wieży kościelnej w czasie wojny zabrali Niemcy. W 1946 w odlewni Felczyńskich w Przemyślu zakupiono dzwon „Stanisław”, a w latach późniejszych dzwony Maryja o wadze 255 kg i Jadwiga ważący 86 kg. W latach 1979–1980 polichromię odnowili: artysta Zygmunt Wiglusz z Krakowa oraz miejscowy malarza Mieczysław Burda. W 1990 zmieniono pokrycie kościoła z dachówki na blaszane. W latach 2004–2006 wykonano między innymi: przebudowę prezbiterium, renowację odkrytego witrażu z ornamentyką liściastą podświetlającego ołtarz główny, renowację ołtarzy, odnowienie polichromii, generalny remont organów, renowację murów zewnętrznych, pokrycie wież taśmą miedzianą[5].

  • Widok od strony prezbiterium
    Widok od strony prezbiterium
  • Tablica pamiątkowa na fasadzie kościoła
    Tablica pamiątkowa na fasadzie kościoła
  • Elewacja frontowa

    Elewacja frontowa

Architektura i wyposażenie

Kościół reprezentuje styl neogotycki, nadwiślański. Trzynawowy, na planie krzyża rzymskiego. Boczne nawy są niższe od środkowej.

Wnętrze wyposażone w trzy neogotyckie ołtarze. Ołtarz główny wykonano we Lwowie. Ołtarz boczny Niepokalanej Bogurodzicy Maryi z 1906 zrobiono w Bochni. 15 figur rzeźbionych w drewnie wykonali artyści w Tyrolu. Dziewięciogłosowe organy o trakturze mechanicznej z 1891 pochodzą z pracowni Jana Śliwińskiego ze Lwowa[5].

Otoczenie

W 1909 po północnej stronie kościoła zbudowano plebanię. W 1931 wzniesiono i poświęcono kaplicę św. Teresy od Dzieciątka Jezus w miejscu starego kościoła rozebranego w 1906. W 2006 kaplica została odrestaurowana. W 2004 wybudowano obok kościoła grotę Maki Bożej z Lourdes, 20 kaplic różańcowych w ogrodzie plebańskim, figurę Matki Bożej Fatimskiej. W kolejnych latach postawiono figury patronów parafii św. Jadwigi i spiżową św. Stanisława BM, kapliczkę Matki Bożej Saletyńskiej, pomnik Jana Pawła II. W ogrodzie plebańskim powstała droga krzyżowa i droga światła[5].

  • Kaplica św. Teresy
    Kaplica św. Teresy
  • Fragment drogi krzyżowej
    Fragment drogi krzyżowej
  • Park przykościelny
    Park przykościelny

Przypisy

  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 24 listopada 2022 [dostęp 2019-12-04].
  2. ↑ Historia. Strona parafii w Osobnicy. [dostęp 2019-12-06]. (pol.).
  3. ↑ Krzysztof Zieliński: Leksykon drewnianej architektury sakralnej województwa podkarpackiego. Pro Carpathia, Rzeszów 2015, s. 375. ISBN 978-83-61577-68-3.
  4. ↑ Piotr i Tadeusz Łopatkiewiczowie: Stanisława Tomkowicza Inwentarz zabytków powiatu jasielskiego.. Muzeum Narodowe w Krakowie, Kraków 2001, s. 62. ISBN 83-87312-72-X.
  5. ↑ a b c Praca zbiorowa: W dorzeczu Wisłoka i Wisłoki. Compass Kraków, Kraków 2013, s. 26. ISBN 978-83-7605-395-0.
Parafie dekanatu Dębowiec
Kościoły dekanatu Dębowiec
parafialne
filialne

Media użyte na tej stronie

Subcarpathian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Podkarpackie Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 50.9 N
  • S: 48.95 N
  • W: 21.03 E
  • E: 23.66 E
Distinctive emblem for cultural property.svg
Blue Shield - the Distinctive emblem for the Protection of Cultural Property. The distinctive emblem is a protective symbol used during armed conflicts. Its use is restricted under international law.
POL województwo podkarpackie flag.svg
Flaga województwa podkarpackiego
Osobnica, kościół św. Stanisława (HB6).jpg
Autor: Henryk Bielamowicz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Osobnica, kościół św. Stanisława
Osobnica, kościół św. Stanisława (HB9).jpg
Autor: Henryk Bielamowicz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Osobnica, kościół św. Stanisława
Osobnica, kościół św. Stanisława (HB8).jpg
Autor: Henryk Bielamowicz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Osobnica, kościół św. Stanisława