Kościół św. Urszuli Ledóchowskiej w Radomiu

Kościół świętej Urszuli Ledóchowskiej w Radomiu
kościół parafialny
Państwo	Polska
Miejscowość	Radom
Adres	ul. Szczecińska
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Urszuli Ledóchowskiej w Radomiu
Wezwanie	św. Urszuli Ledóchowskiej
Wspomnienie liturgiczne	29 maja
Historia Data rozpoczęcia budowy 1984 Data zakończenia budowy 1993 Data poświęcenia 2000
Dane świątyni Architekt Zbigniew Koczoń, Paweł Wiśniewski i Władysław Gierada Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 3
Położenie na mapie Radomia Kościół świętej Urszuli Ledóchowskiej w Radomiu
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kościół świętej Urszuli Ledóchowskiej w Radomiu
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Kościół świętej Urszuli Ledóchowskiej w Radomiu
51°23′31,8″N 21°10′52,1″E/51,392167 21,181139

Kościół świętej Urszuli Ledóchowskiej w Radomiu – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat Radom-Centrum diecezji radomskiej).

Jest to świątynia zaprojektowana przez architekta Zbigniewa Koczonia (nawa główna), Pawła Wiśniewskiego i Władysława Gierady (nawy boczne i wieża). Wzniesiona została w latach 1984–1993 dzięki staraniom ks. Wiesława Ozdoby i ks. Grzegorza Senderskiego. Nawę główną poświęcił w marcu 1989 roku biskup Edward Materski. Kamień węgielny wmurował i poświęcił fundamenty naw bocznych 27 października 1991 roku biskup Marian Zimałek. Boczne nawy, wieżę i dzwony poświęcił 10 października 1993 roku biskup Edward Materski. Ten sam biskup dedykował kościół 1 października 2000 roku. Świątynia jest trójnawowa, murowana, wybudowana z cegły czerwonej, otynkowana, ściany boczne są łamane. Wystrój wnętrza był urządzany od 1994 roku. Powstał według pomysłu teologiczno-liturgicznego ks. Grzegorza Senderskiego i według projektu Stanisława i Bożeny Gieradów. W lipcu 2014 roku wnętrze kościoła zostało zniszczone przez pożar. Świątynia została w tym samym roku gruntownie odremontowana, dzięki staraniom ks. Romana Majchrzyka oraz parafian^[1].

Przypisy