Kościół św. Wawrzyńca w Poniatowie

Kościół Świętego Wawrzyńca

A-95 z 19.12.1961[1]
kościół parafialny
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Miejscowość	Poniatowo
Adres	ul. Rynek
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Floriana
Wezwanie	św. Wawrzyńca
Wspomnienie liturgiczne	10 sierpnia
Historia Data zakończenia budowy 1805
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno Wieża kościelna • liczba wież 1 (wieżyczka na sygnaturkę) Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 3
Położenie na mapie gminy Żuromin Kościół Świętego Wawrzyńca
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kościół Świętego Wawrzyńca
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Kościół Świętego Wawrzyńca
Położenie na mapie powiatu żuromińskiego Kościół Świętego Wawrzyńca
53°02′36,9″N 19°52′03,1″E/53,043583 19,867528

Kościół Świętego Wawrzyńca – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu żuromińskiego diecezji płockiej.

Jest to świątynia wybudowana w 1805 roku. Wzniesiona została z fundacji Adama Zalewskiego i środków pielgrzymów, dzięki staraniom księdza Antoniego Fiederowicza. Remontowana była w 1861 roku i w latach 1971–72, wówczas zmieniono pokrycie dachu z gontu na blachę, oraz w 1996 roku i w latach 2002–03.

Budowla jest trzynawowa, drewniana i posiada konstrukcję zrębową. Nie jest orientowana, wybudowano ją z drewna sosnowego. Prezbiterium jest wyodrębnione wewnątrz, zamknięte ścianą prostokątną, z boku są umieszczone zakrystia i składzik z lożami kolatorskimi na piętrze. Wejście główne jest w kształcie wgłębnego portyku z dwoma kolumnami. Portyk jest flankowany dwoma pozostałościami po wieżach i zwieńczony wystawką z trójkątnym szczytem. Świątynia posiada dach jednokalenicowy, pokryty blachą z czworoboczną wieżyczką na sygnaturkę. Jest ona zwieńczona dachem hełmowym z latarnią. Wnętrze jest otynkowane. Dzielą je na trzy części dwa rzędami kolumn jońskich po pięć sztuk. Prezbiterium jest nakryte stropem płaskim z fasetami. Nawę główną nakrywa sklepienie kolebkowe, natomiast nawy boczne sklepienie półkolebkowe. Chór muzyczny jest podparty czterema kolumnami i posiada prospekt organowy z początku XX wieku i instrument wykonany w pracowni Dominika Biernackiego. Na belce tęczowej znajduje się krucyfiks ludowy. Polichromia została wykonana w 1930 roku przez Władysława Drapiewskiego. Ołtarz główny pochodzi z 1900 roku, dwa boczne powstały w latach 1907–10. Ambona reprezentuje styl klasycystyczny^[2].

Przypisy