Kościół świętych Marcelina i Piotra na Lateranie

Kościół świętych Marcelina i Piotra na Lateranie

Chiesa dei Santi Marcellino e Pietro al Laterano

Kościół tytularny
Państwo	Włochy
Miejscowość	Rzym Via Labicana 1
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	świętych Marcelina i Piotra na Lateranie
Wezwanie	św. Marcelina i Piotra
Wspomnienie liturgiczne	2 czerwca (święto celebrowane jest w pierwszą niedzielę czerwca)[1]
Położenie na mapie Rzymu Kościół świętych Marcelina i Piotra na Lateranie
Położenie na mapie Włoch Kościół świętych Marcelina i Piotra na Lateranie
Położenie na mapie Lacjum Kościół świętych Marcelina i Piotra na Lateranie
41,88903°N 12,50311°E/41,889028 12,503111

Kościół świętych Marcelina i Piotra na Lateranie w Rzymie (wł. Chiesa dei Santi Marcellino e Pietro al Laterano) – rzymskokatolicki kościół tytularny w Rzymie.

Świątynia ta jest kościołem parafialnym oraz kościołem tytularnym^[2]. Jest też kościołem stacyjnym z trzeciej soboty Wielkiego Postu.

Lokalizacja

Kościół znajduje się w I. Rione Rzymu – Monti przy Via Labicana 1^[2].

Patroni

Patronami świątyni są święci Marcelin i Piotr – męczennicy, którzy ponieśli śmierć za wiarę chrześcijańską w końcu III lub na początku IV wieku. Marcelin był kapłanem, natomiast Piotr miał niższe święcenia. Święci ci są wymieniani w pierwszej modlitwie eucharystycznej.

Historia

Pierwszy kościół w tym miejscu zbudował prawdopodobnie papież Syrycjusz w IV wieku.^[1] Budowla powstała w pobliżu katakumb świętych Marcelina i Piotra. Według Liber Pontificalis papież Grzegorz III w VIII wieku zbudował nowy kościół w tym miejscu.^[1] Rzekome relikwie męczenników Marcelina i Piotra zostały sprowadzone do kościoła w 1256 roku.^[1] Obecny kościół jest efektem przebudowy dokonanej na polecenie papieża Benedykta XIV w 1751 roku.^[1]

Architektura i sztuka

Kościół stoi poniżej obecnego poziomu ulicy (co wiąże się z jego dawnym powstaniem).^[1] Fasadę zaprojektował Girolamo Theodoli.^[1]

Wnętrze kościoła jest na planie krzyża greckiego, z kopułą na przecięciu jego ramion.^[1] Na końcu jednego z ramion krzyża znajduje się wejście, na przeciwległym półkolista apsyda, w dwóch pozostałych są kaplice boczne.^[1]

Ołtarz główny, autorstwa Gaetano Lapisa z 1751 roku, znajduje się w apsydzie, przedstawia on męczeństwo świętych Marcelina i Piotra.^[1] Pod ołtarzem znajduje się urna z relikwiami św. Marcji.^[1]

Wnętrze kościoła, widok na ołtarz główny

Dwie boczne kaplice mają jednakowe ołtarze z czerwonego marmuru.^[1] Kaplica po prawej stronie jest dedykowana św. Grzegorzowi Wielkiemu, obraz w jej ołtarzu przedstawia Mszę św. Grzegorza i jest dziełem Filippo Evangelisti.^[1] Kaplica po lewej jest poświęcona Najświętszej Maryi Pannie.^[1]

Po lewej stronie wejścia znajduje się wizerunek świętych Marcelina i Piotra, umieszczony tutaj w 1256 roku.^[1]

Wnętrze kopuły

Ołtarz w kaplicy św. Grzegorza Wielkiego

Ołtarz w kaplicy NMP

Kardynałowie prezbiterzy

Kościół świętych Marcelina i Piotra jest jednym z kościołów tytularnych nadawanych kardynałom-prezbiterom (Titulus Sanctorum Marcellini et Petri)^[3]. Tytuł ten został ustanowiony prawdopodobnie przez papieża Grzegorza Wielkiego w 590 roku, przy czym został on przeniesiony z bazyliki Santa Crescenzia in Via Mamertina^[1]

Uwagi

Przypisy