Kościół Chwały

Kościół Chwały
Klasyfikacja systematyczna wyznania
Chrześcijaństwo
 └ Protestantyzm
   └ Neopentekostalizm
Zwierzchnik
• tytuł zwierzchnika

Marcin Podżorski
Przewodniczący Rady Kościołów

Zasięg geograficzny

Polska

Strona internetowa

Kościół Chwały – chrześcijański Kościół protestancki działający w Warszawie i w innych miastach w Polsce. Kościół nawiązuje bezpośrednio do apostolskiej spuścizny początków chrześcijaństwa.

Profil doktrynalny i niektóre formy działalności

Kościół opiera się na fundamencie Biblii, która jest ostatecznym źródłem i autorytetem w sprawach życia i wiary. Kościół odwołuje się również i korzysta z osiągnięć myśli teologicznej i społecznej wielkiej reformacji europejskiej XVI w. oraz późniejszego dorobku chrześcijańskich nurtów przebudzeniowych. Kościół Chwały charakteryzuje radykalne nauczanie Słowa Bożego i gorliwa modlitwa, unikalna muzyka skupiona na oddawaniu Bogu chwały i czci oraz nabożeństwa tętniące życiem i energią. Kościół dużą uwagę przykłada do wzbudzenia nowego pokolenia wierzących, realizując pracę z dziećmi i młodzieżą. Kościół prowadzi działalność na rzecz polsko-izraelskiego pojednania - organizacja oraz uczestnictwo w szeregu inicjatyw wspierających zbliżenie między dwoma narodami stała się istotnym elementem zaangażowania kościoła. Każdego roku w siedzibie głównej Kościoła w Warszawie odbywa się stacjonarna szkoła biblijna - Szkoła Bożych Liderów - instytucja powołana, by szkolić pastorów i przywódców, którzy pogłębiają objawienie Słowa dotyczące różnych dziedzin posługi, a także jako wsparcie w ich osobistej relacji z Jezusem[1].

Kierownictwo

Kościół figuruje w rejestrze kościołów i innych związków wyznaniowych, prowadzonym przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji pod numerem 157[2]. Jego centrala znajduje się w Warszawie, a na terenie całego kraju prowadzi sieć kościołów lokalnych. Głównymi Pastorami Kościoła Chwały są Marcin i Urszula Podżorscy[3]. Ponadto w skład Rady Kościoła wchodzi sześć osób w funkcji pastora.

Historia

Początki ruchu, z którego wywodzi się Kościół Chwały sięgają przełomu lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX w. Wówczas to na fali społecznych przemian w kraju, w atmosferze również duchowej odnowy, zaczęły powstawać niezależne organizacyjnie, niezrzeszone kościoły chrześcijańskie (m.in Centrum Biblijne „Jezus Jest Panem” oraz Kościół Chrześcijański w Warszawie), z których pochodzi część wiernych obecnego Kościoła Chwały[4]. W krótkim czasie z niewielkiej grupy chrześcijan w Warszawie powstał dynamicznie rozwijający się kościół lokalny, który swoim wpływem zaczął obejmować cały kraj. Dzięki organizowanym na szeroką skalę konferencjom chrześcijańskim z udziałem uznanych na świecie kaznodziejów i mówców ewangelikalnych, prowadzonej stacjonarnej Szkole Biblijnej, intensywnej pracy wydawniczej oraz działalności ewangelizacyjno-misyjnej zyskał uznanie wielu środowisk chrześcijańskich[5].

Od 10 października 2003 do listopada 2013 nosił nazwę Chrześcijański Kościół Reformacyjny „Jezus Jest Panem”[4].

Kościół założył w maju 2004 roku Fundację Nadzieja dla Przyszłości, która promuje wartości judeochrześcijańskie oraz myśl protestancką w społeczeństwie poprzez szerokie spektrum działań edukacyjno-charytatywnych i artystycznych. Poza tym zajmuje się dystrybucją książek i prowadzi sklep internetowy, a w latach 2005 - 2012 wydawała drukiem Magazyn Chrześcijański „Cel”[4].

W czerwcu 2017 r. pod auspicjami kościoła powstał zespół uwielbienia Sound of Glory[6].

W kwietniu 2019 r. zainaugurowano nowy magazyn „Głos Przebudzenia". Magazyn promuje idee przebudzenia i reformacji w społeczeństwie, prezentując jednoznaczne biblijne stanowisko w sprawach społeczno - politycznych[7].

Kościoły Lokalne oraz placówki misyjne

Główna siedziba: Kościół Chwały w Warszawie

Kościoły lokalne oraz placówki misyjne:

  • Bolesławiec
  • Cieszyn
  • Częstochowa
  • Kielce
  • Lublin
  • Międzyrzecz
  • Nowy Targ
  • Olsztyn
  • Tarnów
  • Zelów
  • Kalisz

Źródło: oficjalna strona[8]

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Kościół Chwały - Szkoła Bożych liderów
  2. ↑ MSWiA 2019 ↓, s. 11.
  3. ↑ Kościół Chwały - Pastorzy. kosciolchwaly.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-13)].
  4. ↑ a b c GUS 2013 ↓, s. 164.
  5. ↑ Kościół Chwały – Historia
  6. ↑ Co za wieczór chwały!. Portal CEL, 2017.
  7. ↑ Kościół Chwały – Głos Przebudzenia. kosciolchwaly.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-19)].
  8. ↑ Kościół Chwały – Kościoły lokalne. kosciolchwaly.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-13)].. kosciolchwaly.pl

Bibliografia

Linki zewnętrzne