Kościół Ducha Świętego w Mieszkowicach

Kościół Ducha Świętego

kościół filialny
(c) Jan M, CC BY-SA 3.0 widok od frontu
Państwo	Polska
Miejscowość	Mieszkowice
Adres	ul. Odrzańska
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Przemienienia Pańskiego w Mieszkowicach
Wezwanie	Ducha Świętego
Wspomnienie liturgiczne	Zesłania Ducha Świętego
Historia Data rozpoczęcia budowy 1936 Data zakończenia budowy 1937
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • cegła Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1
Położenie na mapie Mieszkowic Kościół Ducha Świętego
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kościół Ducha Świętego
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Kościół Ducha Świętego
Położenie na mapie powiatu gryfińskiego Kościół Ducha Świętego
Położenie na mapie gminy Mieszkowice Kościół Ducha Świętego
52°46′49,8″N 14°29′00,3″E/52,780500 14,483417

Kościół Ducha Świętego w Mieszkowicach – rzymskokatolicki kościół filialny należący do parafii Przemienienia Pańskiego Mieszkowicach (dekanat Mieszkowice archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej). Przez mieszkańców jest nazywany „kościołem za torami”.

Świątynia została wzniesiona dla niewielkiej społeczności katolickiej zamieszkującej przedwojenne Mieszkowice. Projektantem budowli był berliński architekt Wilhelm Fahibusch. W dniu 27 czerwca 1937 roku o godz. 16 został poświęcony kamień węgielny. W nocy nieznani sprawcy rozbili kamień węgielny i ukradli jego zawartość. W dniu 18 sierpnia 1937 roku ks. Hubert Mlotzek ponownie wmurował kamień węgielny. Świątynia została poświęcona i otrzymała wezwanie Świętego Ducha w dniu 10 października 1937 roku. W dniu 29 czerwca 1941 roku została odprawiona w kościele ostatnia msza święta.

Po 1945 roku świątynia przestała pełnić funkcje sakralne. Znajdował się w niej magazyn paliw oraz magazyn i skup owoców i warzyw. Dopiero w 1997 roku kościół stał się ponownie własnością parafii rzymskokatolickiej. W latach 2009–2011, dzięki staraniom proboszcza księdza Stanisława Piekarza, świątynia została odbudowana. W dniu 27 listopada 2011 roku kościół został konsekrowany przez księdza arcybiskupa metropolitę Andrzeja Dzięgę.

Bryła kościoła jest mocno zgeometryzowana, wybudowany został na planie prostokąta przedłużonego w części tylnej o nieco niższą przybudówkę, pełniącą funkcję zakrystii. Ściany o wysokości 5 metrów posiadają po pięć okien. Najbardziej okazałą częścią zewnętrzną świątyni była wieża złączona z głównym korpusem budynku. Na jej szczycie znajdował się metalowy krzyż. Wnętrze kościoła jednonawowe było podzielone na część dla wiernych i prezbiterium. Ściana centralna była ozdobiona malowidłem przedstawiającym gołębicę – symbol Ducha Świętego – w poświacie kolistych promieni, natomiast w czterech rogach znajdowały się dostojne rozmodlone w postawie adoracji postaci czterech aniołów^[1].

Przypisy