Kościół Garnizonowy w Głogowie

Kościół Garnizonowy w Głogowie

Kościół garnizonowy w Głogowie około 1930 r.
Państwo	Polska
Miejscowość	Głogów
Wyznanie	protestanckie
Kościół
Historia Data poświęcenia 28 listopada 1790 Data zniszczenia • przez 1945 bombardowanie
Położenie na mapie Głogowa Kościół Garnizonowy w Głogowie
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kościół Garnizonowy w Głogowie
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Kościół Garnizonowy w Głogowie
Położenie na mapie powiatu głogowskiego Kościół Garnizonowy w Głogowie
51°39′44″N 16°05′39″E/51,662222 16,094167

(c) Fetish at pl.wikipedia, CC BY 2.5

Parking samochodowy na terenie dawnego kościoła garnizonowego. Rok 2000

Kościół Garnizonowy w Głogowie – Kościół, który znajdował się w Głogowie przy obecnej ulicy Smolnej na przedłużeniu skrzydła wschodniego obok kościoła Bożego Ciała. Był to jeden z najmniejszych i najuboższych kościołów pod względem wystroju. Zniszczony podczas II wojny światowej. W miejscu, na którym stał kościół, wybudowano parking samochodowy.

Historia

Od czasu obsadzenia twierdzy przez wojska pruskie używano do odbywania służby Bożej niewielką salę w zamku książęcym. Gdy sala okazała się zbyt mała, z inicjatywy króla Fryderyka Wilhelma II wybudowano kościół wojskowy. Zbudowano go na ruinach byłej apteki jezuitów i leżącego za nią budynku byłego kolegium jezuickiego, w którym znajdowała się biblioteka. Kościół garnizonowy był dziełem królewskiego nadradcy budowlanego w Głogowie – Johana Schultze. Uroczyste poświęcenie nowo otwartej świątyni odbyło się w pierwszą niedzielę adwentu 28 listopada 1790 r. Nad wejściem umieszczono napis: "Militi pio Fridericus Guilelmus II, Rex Borussorum, pater patriae optimus Anno MDCCLXXXIX" (pol. "Pobożnemu wojsku Fryderyk Wilhelm II, król pruski, najlepszy ojciec ojczyzny w 1789").

Ewangelicy reformowani w 1808 roku przenieśli swoje nabożeństwa z domu trębacza do domu ewangelickiego kościoła garnizonowego. W 1842 kościół odwiedził Fryderyk Wilhelm IV Hohenzollern.

W 1854 kościół garnizonowy wraz z kościołami Dominikanów i Jezuitów został przerobiony na magazyny siana i słomy. W 1894 przeprowadzono liczne prace renowacyjne.

Budynek został zniszczony podczas bombardowań w 1945 roku.

Architektura

Fasada kościoła rozwinięta z wydatnymi gzymsami, ryzalit wyrastał jako występy i zwieńczony był trójkątem szczytowym. Fasada kościoła garnizonowego wzniesionego w elewacji otynkowanej posiadała zrozumiały silny wyraz budowli militarnych doby fryderykowskiej. Pojedyncze powierzchnie ozdobione były płaskorzeźbionymi panopliami. Wnętrze skromne. Po wybudowaniu kościoła przyległa posesja odkupiona została przez króla na instytut szkolny za 2000 talarów i na mieszkanie dla kaznodziei polowego, kustosza oraz jako szkoła garnizonowa. Budowa kościoła kosztowała 11 000 talarów. Po ukończeniu budowy zostały zainstalowane nowe organy mechaniczne. Wykonała je firma głogowskiego organmistrza Andreasa Bayera w 1790 r.