Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej w Zielonej Górze (Zatonie)

Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej

L-184/A z dnia 7.11.2005
kościół filialny
Państwo	Polska
Miejscowość	Zielona Góra (Zatonie)
Adres	ul. Zatonie-Kościelna
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Wawrzyńca w Ługach
Wezwanie	Matki Bożej Częstochowskiej
Wspomnienie liturgiczne	26 sierpnia
Historia Data zakończenia budowy 1765 Aktualne przeznaczenie kościół filialny Poprzednie wyznanie protestantyzm (1765-1945)
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1
Położenie na mapie Zielonej Góry Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej
Położenie na mapie województwa lubuskiego Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej
51°51′11,1″N 15°33′37,8″E/51,853083 15,560500

Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej – rzymskokatolicki kościół filialny należący do parafii św. Wawrzyńca w Ługach. Znajduje się w dawnej wsi Zatonie, od 2015 roku znajdującej się w granicach Zielonej Góry.

Historia

Jest to świątynia zbudowana w 1765 roku, pierwotnie posiadająca konstrukcję szachulcową, gdzie ściany były wypełnione cegłą. W latach 1865-1866 kościół został rozbudowany o wieżę i zaczęto wymianę ówczesnej konstrukcji na murowaną. Całkowita wymiana ścian została zakończona na początku XX wieku. W takim kształcie budowla zachowała się do dnia dzisiejszego.

Architektura

Jest to świątynia murowana, wzniesiona z cegły klinkierowej, wybudowana na planie prostokąta o ściętych narożnikach, z prezbiterium skierowanym w stronę południowo-wschodnią. Od strony południowo-zachodniej jest dobudowana wieża o czterech kondygnacjach. Korpus kościoła jest nakryty wysokim dachem dwuspadowym, natomiast wieża dachem namiotowym. Świątynia posiada jedną nawę, bez wydzielonego prezbiterium.

We wnętrzu znajduje się drewniana empora, podparta słupami, otaczająca cały Kościół, bez części ołtarzowej. Nad wejściem głównym znajduje się chór muzyczny. Wnętrze nakryte jest sklepieniem pozornym, obecnie odeskowanym. Posadzki są wtórne i zostały wykonane z lastriko, natomiast na emporach są założone podłogi deskowe.

Wyposażenie

Świątynia posiada w całości historyczne wyposażenie, do którego należą ołtarz ambonowy, wykonany w 1797 roku, chrzcielnica, wykonana w 1795 roku, prospekt organowy, wykonany w 1799 roku, ławki powstałe pod koniec XVIII wieku, trzy konfesjonały, powstałe pod koniec XVIII wieku oraz dwa świeczniki korpusowe mosiężne wykonane pod koniec XVIII wieku^[1].

Przypisy