Kościół Najświętszego Serca Jezusa w Środzie Wielkopolskiej

Kościół Najświętszego Serca Jezusa w Środzie Wielkopolskiej

2594/A z dnia 10 czerwca 1996[1]
kościół parafialny
widok od strony południowo-wschodniej
Państwo	Polska
Miejscowość	Środa Wielkopolska
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Najświętszego Serca Jezusa w Środzie Wielkopolskiej
Wezwanie	Najświętszego Serca Jezusa
Historia Data rozpoczęcia budowy 1881 Data zakończenia budowy 1888 Data poświęcenia 1945 Poprzednie wyznanie luteranizm (do 1945)
Dane świątyni Styl neoromanizm Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Liczba naw 1
Położenie na mapie Środy Wielkopolskiej Kościół Najświętszego Serca Jezusa w Środzie Wielkopolskiej
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kościół Najświętszego Serca Jezusa w Środzie Wielkopolskiej
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Kościół Najświętszego Serca Jezusa w Środzie Wielkopolskiej
Położenie na mapie powiatu średzkiego Kościół Najświętszego Serca Jezusa w Środzie Wielkopolskiej
Położenie na mapie gminy Środa Wielkopolska Kościół Najświętszego Serca Jezusa w Środzie Wielkopolskiej
52°13′40″N 17°16′32″E/52,227778 17,275556

Kościół Najświętszego Serca Jezusa w Środzie Wielkopolskiej - jeden z trzech rzymskokatolickich kościołów parafialnych w Środzie Wielkopolskiej. Należy do dekanatu średzkiego. Mieści się przy ulicy Wiosny Ludów.

Historia

Został wybudowany w latach 1881-1888 w stylu neoromańskim^[2]. przez gminę chrześcijańską ewangelicko-unijną, dla potrzeb religijnych napływającej ludności niemieckiej, głównie wyznania luterańskiego.

W 1945 świątynia została przejęta przez katolicką parafię Wniebowzięcia Najświętszej Maryi w Środzie, jako świątynia pomocnicza gimnazjalna. Odprawiały się tu nabożeństwa, z biegiem lat coraz liczniejsze, dla dzieci i młodzieży. Nazywano ją kościołem szkolnym. W niektórych dokumentach nazywana była czasami kościołem Chrystusa Króla.

Arcybiskup Antoni Baraniak zatwierdził nowy tytuł "Najświętszego Serca Jezusa" i utworzył w dniu 15 marca 1967, przy tej świątyni ośrodek duszpasterski. Dnia 1 stycznia 1972 ten sam arcybiskup erygował nową parafię pod wezwaniem Najświętszego Serca Jezusa, obejmującą obszar dotychczasowego ośrodka. W 1964 budowla otrzymała nowe wyposażenie zakrystii, które zaprojektował architekt Edmund Węcławski, wykonał je natomiast mistrz stolarski Roman Dzikowski.

W 1967 wnętrze świątyni zostało dostosowane do wymogów liturgii posoborowej. Jako główny element wystroju został zaprojektowany ołtarz soborowy z dużym nowoczesnym asymetrycznym krzyżem, wykonanym z metaloplastyki i kolorowego szkła. W ołtarzu umieszczona jest figura-pasyjka Chrystusa Ukrzyżowanego z jasnym złotym sercem. W ten sposób podkreślono doskonale związki dawnego wezwania (świętego Krzyża), z obecnym tytułem Najświętszego Serca Jezusa. Podczas tej modernizacji został rozszerzony chór organowy, zostało dobudowane boczne wyjście, została wyłożona marmurem posadzka, zostało powiększone obejście na dziedzińcu przykościelnym.

Pomnik–ławeczka ks. Wojciecha Raczkowskiego przed kościołem

W 1981 nastąpiła całkowita wymiana aparatury nagłaśniającej i częściowy remont organów. W 1983 dokonano kolejnej naprawy organów i naprawy dachu oraz pokryto wieżę blachą miedzianą^[3].

Przed kościołem 22 kwietnia 2018 odsłonięto pomnik–ławeczkę ks. Wojciecha Raczkowskiego.

Przypisy