Kościół Najświętszego Serca Jezusowego w Łodzi
| kościół parafialny | |||||||||
 | |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół | |||||||||
| Parafia | |||||||||
| Wezwanie | |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Łodzi  | |||||||||
Położenie na mapie Polski  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |||||||||
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |||||||||
 51°44′42,89″N 19°24′14,33″E/51,745247 19,403981 | |||||||||
Kościół pw. Najświętszego Serca Jezusowego – katolicka świątynia parafialna na osiedlu Retkinia w Łodzi.
Kościół jest siedzibą parafii pw. Najświętszego Serca Jezusowego należącej do dekanatu Łódź-Retkinia-Ruda archidiecezji łódzkiej.
Historia
Kościół NSJ to najstarszy kościół na tym osiedlu, zbudowany po tym, jak 18 maja 1910, po wieloletnich staraniach mieszkańców, biskup kujawsko-kaliski Stanisław Zdzitowiecki erygował parafię pw. Najświętszego Serca Jezusowego w ówczesnej podłódzkiej wsi Retkinia. Kościół ten zastąpił istniejącą od 1907 r. tymczasową, drewnianą kaplicę.
Kościół pierwotnie zbudowany był w stylu nawiązującym do neogotyckiego. Była to świątynia jednonawowa, murowana, zbudowana na rzucie w formie krzyża łacińskiego, którego poprzeczne ramiona zawierały kaplice boczne.
W latach 1977–1983, po zbudowaniu osiedla mieszkaniowego z wielkiej płyty i wynikającego z tego znacznego wzrostu liczby parafian, kościół został gruntownie rozbudowany, powiększając kilkakrotnie swą powierzchnię. W wyniku tej rozbudowy ze starej budowli pozostała jedynie dzwonnica i ściana frontowa. W połowie lat 80. także dzwonnica została częściowo przebudowana.
Kościół NSJ jest świątynią dwukondygnacyjną, pod główną salą kościoła, tzw. kościołem górnym znajduje się nieco mniejszy kościół dolny, w którym także odbywają się nabożeństwa. Kościół posiada konstrukcję nośną z żelbetu, natomiast ściany osłonowe są z cegły. Obiekt ma wachlarzowo rozwinięte okna. Autorem architektonicznego projektu rozbudowy był architekt Marian Sordyl.
Dwukondygnacyjność jako rozwiązanie architektoniczne, które zaproponowano w latach 70. wynikała z tego, iż nawet mimo rozbudowy świątynia, w której w każdą niedzielę odbywało się ok. 8 mszy, nie byłaby w stanie pomieścić w górnym kościele wszystkich wiernych z bardzo licznej parafii, obejmującej szybko rozwijające się osiedle oraz skupiska domów jednorodzinnych.
Mimo istnienia dwu kondygnacji liczba osób biorących udział w nabożeństwach, zwłaszcza w dni ważnych świąt kościelnych była tak duża, iż wierni musieli tłoczyć się, a także stać w przedsionkach kościoła, lub wręcz na schodach, jako że 1985 r. na terenie parafii Najświętszego Serca Jezusowego zamieszkiwało blisko 80 tysięcy mieszkańców. Sytuacja zaczęła się zmieniać w II poł. lat 80.
Już wkrótce po przebudowaniu budynku z terenu podległej parafii wyodrębniono kolejne jednostki organizacyjne: parafię pw. Chrystusa Króla (1982 r.), Najświętszej Eucharystii (1987), Wniebowstąpienia Pańskiego (1989) i św. Rodziny (1990 r.). Spowodowało to znaczące zmniejszenie liczby parafian kościoła, a także spadek uczestników mszy, gdyż nowo erygowane parafie w krótkim czasie otrzymały własne obiekty sakralne.
Rzeźby w Kościele
W latach 1998–2000 artysta rzeźbiarz Wojciech Gryniewicz zaprojektował:
- płaskorzeźby: Przymierze Miłości
- rzeźba „Zwiastowanie”: Kaplica Matki Bożej
- rzeźba „Boże Narodzenie”: Kaplica Matki Bożej
- rzeźba „Adoracja Korony”: Kaplica Matki Bożej
- rzeźba „Chrzest Chrystusa”: Kaplica Chrystusa Miłosiernego
- rzeźba „Objawienie Ducha św.”: Kaplica Chrystusa Miłosiernego
- rzeźba „Adoracja Krzyża Drzewa Życia”: Kaplica Chrystusa Miłosiernego
- rzeźba „św. Faustyny”: Kaplica Chrystusa Miłosiernego
- płaskorzeźba „Adam i Ewa Drzewo Życia”: Kaplica Chrystusa Miłosiernego
- płaskorzeźba „Noe”: Kaplica Chrystusa Miłosiernego
- płaskorzeźba „Abraham”: Kaplica Chrystusa Miłosiernego
- płaskorzeźba „Mojżesz”: Kaplica Chrystusa Miłosiernego
- płaskorzeźba „Dawid”: Kaplica Chrystusa Miłosiernego
- płaskorzeźba „Salomon”: Kaplica Chrystusa Miłosiernego
- płaskorzeźba „Melchizedek”: Kaplica Chrystusa Miłosiernego
- płaskorzeźba „Eliasz”: Kaplica Chrystusa Miłosiernego
- płaskorzeźba „Izajasz”: Kaplica Chrystusa Miłosiernego
- płaskorzeźba „Jeremiasz”: Kaplica Chrystusa Miłosiernego
- płaskorzeźba „Ezechiel”: Kaplica Chrystusa Miłosiernego
- płaskorzeźba „Daniel”: Kaplica Chrystusa Miłosiernego
- płaskorzeźba „Zachariasz”: Kaplica Chrystusa Miłosiernego
Kapłani
W Kościele Najświętszego Serca Jezusowego w Łodzi pełnią posługę:
- ks. kanonik Roman Łodwig – proboszcz
- ks. Jarosław Fijałkowski – wikariusz
- ks. Andrzej Bednarek – wikariusz
- ks. infułat Jan Sobczak – były proboszcz, obecnie rezydent
Linki zewnętrzne
- strona internetowa Parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Łodzi
- Organy kościoła NSJ. organy.pro. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-21)].
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Łódź Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 52.45 N
- S: 50.78 N
- W: 17.95 E
- E: 20.75 E
Archiwalne zdjęcie kościoła NSJ na Retkini
Autor:
Autor: Bialysnieg, Licencja: CC BY-SA 3.0
Wojciech Gryniewicz,płaskorzeźba "Eliasz" 2000: Kaplica Chrystusa Miłosiernego - Kościół Najświętszego Serca Jezusowego w Łodzi