Kościół Najświętszego Serca Jezusowego w Niestępowie

Kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Niestępowie

Kościół, dzwonnica i grota maryjna, fot. 2007 r.
Państwo	Polska
Województwo	pomorskie
Miejscowość	Niestępowo
Wyznanie	katolicyzm
Rodzaj	kościół
Wezwanie	Najświętszego Serca Pana Jezusa
Historia
Data budowy	1908
Dane świątyni
Budulec	cegła
Położenie na mapie gminy Żukowo Kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Niestępowie
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Niestępowie
Położenie na mapie województwa pomorskiego Kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Niestępowie
Położenie na mapie powiatu kartuskiego Kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Niestępowie
54°19′03,18″N 18°26′54,01″E/54,317550 18,448336

Kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Niestępowie – parafialny kościół rzymskokatolicki Parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Niestępowie.

Historia

Kościół został wybudowany z cegły przez luteran mieszkających w Niestępowie w 1908 roku. Inżynierem, który kierował pracami nad budową był gdańszczanin Krist. Murarzami kierował Kośnicki, który był murarzem i cieślą. Przy budowie było czterech murarzy.

W 1919 roku po zakończeniu I wojny światowej kościół zamknięto, ponieważ niemieccy osadnicy wyprowadzili się do pobliskiego Wolnego Miasta Gdańska.

Katolicy z Niestępowa od wieków nie mieli kościoła we własnej miejscowości, musieli chodzić na mszę świętą do oddalonego o 7 kilometrów Żukowa.

W 1930 roku powstał komitet budowy kościoła katolickiego w Niestępowie. Postanowiono jednak zaadaptować budynek istniejącego kościoła luterańskiego na potrzeby katolickich wiernych. W 1929 r. Rada Kościoła Luterańskiego we Wrocławiu wystawiła kościół na sprzedaż. I tak, w tym samym roku mieszkaniec Niestępowa Paweł Zdrojewski zakupił budynek od Kościoła Luterańskiego wraz z dzwonem „Wiara, Nadzieja i Miłość” za 2000 guldenów. Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Żukowie ofiarowała dla niewyposażonego kościoła dwa osiemnastowieczne obrazy pt. „Zwiastowanie” i „Boże Narodzenie”.

27 maja 1931 r. ks. Franciszek Laffont z Żukowa święci budynek kościoła, ale kościół po dziś dzień nie jest konsekrowany.

W 1933 roku ustanowiono parafię pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa. W tym czasie dobudowano zakrystię po lewej stronie kościoła.

W czasie II wojny światowej kościół nie został poważnie uszkodzony.

W latach pięćdziesiątych XX wieku dzięki staraniom proboszcza ks. Kazimierza Szyndlera zbudowano chór, a na nim postawiono siedmiogłosowe organy piszczałkowe zbudowane przez firmę A. Terletzki & Ed. Wittek z Elbląga. Zostały zbudowane w 1907 roku dla kościoła ewangelickiego w pobliskim Sulminie. Ks. Szyndler wybudował również grotę maryjną przy kościele.

Wystrój kościoła zmienił w latach siedemdziesiątych XX wieku kolejny proboszcz ks. Alojzy Weltrowski. Usunął on ołtarz przedsoborowy i wstawił w prezbiterium nowy ołtarz oraz ambonę i tabernakulum. Wstawił też chrzcielnicę z wykutą frazą „Dar Życia”.

W latach siedemdziesiątych namalowano w górnej części ścian ornamenty o tematyce haftu kaszubskiego i symboli eucharystycznych. W 1999 r. postawiono dzwonnicę, na której zawisł stary dzwon, oraz dwa nowe, poświęcone przez Jana Pawła II na mszy świętej w Sopocie. Po odejściu ks. Weltrowskiego na emeryturę proboszczem został ks. Wiesław Drążek. Jego staraniem zaczęto budowę nowego kościoła parafialnego przy cmentarzu. Od 22 października 2016 roku w kościele znajdują się relikwie św. Jana Pawła II.

Wyposażenie kościoła

• Obrazy barokowe pt. „Zwiastowanie” i „Boże Narodzenie” z XVIII wieku
• Neobarokowe siedmiogłosowe organy piszczałkowe z 1907 roku
• Feretron maryjny
• Figury świętych Antoniego i Józefa
• Zabytkowa monstrancja i kielich z 1934 roku. Kielich podarował biskup chełmiński Stanisław Okoniewski
• Witraż w prezbiterium „Chrystus ukazuje Ewangelię” z I połowy XX wieku

Bibliografia

• Eugeniusz Gołąbek: Dzieje okolic Gdańska i Gdyni. MER, 2014. ISBN 978-83-923671-4-7.
• Dariusz Leman, Dzieje Parafii i wsi Niestępowo - praca magisterska na ATK w Warszawie 1997 r.