Kościół Najświętszego Zbawiciela w Zielonej Górze
L-157/A z dnia 22.11.2004 r. | |||||||
kościół parafialny | |||||||
Kościół Najświętszego Zbawiciela | |||||||
Państwo | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||
Wyznanie | |||||||
Kościół | |||||||
Parafia | |||||||
Wezwanie | Najświętszego Zbawiciela | ||||||
| |||||||
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |||||||
51°56′36″N 15°30′40″E/51,943333 15,511111 |
Kościół pw. Najświętszego Zbawiciela w Zielonej Górze – wzniesiony w Zielonej Górze z fundacji Georga Beuchelta i jego siostry Liddy. Beuchelt na jego budowę przeznaczył w testamencie 50 tys. marek. Pod budowę wybrano działkę przy al. Niepodległości należącą do Beucheltów. Kościół zbudowano dla parafii ewangelicko–augsburskiej.
Historia
W 1914 r. rozpisano konkurs architektoniczny. Ostatecznie przygotowanie projektu zlecono Wilhelmowi Wagnerowi i Oskarowi Hossfeldowi. 19 maja położono kamień węgielny. W kwietniu 1916 roku kościół był już pokryty dachem. Uroczyste poświęcenie świątyni nastąpiło 3 stycznia 1917 roku. Obiekt posiadał elektryczne ogrzewanie oraz zegar i organy o napędzie elektrycznym.
W 1946 kościół został przejęty przez katolików, a w 1951 r. stał się świątynią nowo erygowanej parafii Najświętszego Zbawiciela.
Architektura
Kościół wraz z jego wystrojem nawiązuje do bazylik wczesnochrześcijańskich. Kościół wzniesiono z cegły na planie prostokąta z przyległymi od południowego zachodu prezbiterium z zakrystią i czworoboczną żelbetową w rzucie wieżą od północnego wschodu. Na szczycie wieży zamontowano cztery dzwony. W trójnawowym wnętrzu na kolumnach opierają się empory.
W latach 1974-1976 odbyła się gruntowna przebudowa prezbiterium kościoła projektu Wiktora Ostrzołka: ze starego wystroju pozostała tylko rzeźba Chrystusa, pochodząca ze starego ołtarza poewangelickiego oraz metalowe tabernakulum[1]. Ołtarz wykonany jest z białego marmuru reńskiego, a chrzcielnica z białego i czerwonego piaskowca.
Świątynia może pomieścić 2000 wiernych, w tym 800 w ławkach na parterze i 400 w emporach. Od wielu lat organizowane są tu koncerty organowe, muzyki symfonicznej oraz chóralnej.
Przypisy
- ↑ Zarys dziejów parafii pw. Najświętszego Zbawiciela - Najświętszy Zbawiciel, sites.google.com [dostęp 2020-11-06] .
Bibliografia
- Marta Danowska: Witraże sakralne z okresu od 2. poł. XIX do lat 30. XX wieku w województwie lubuskim, w: Lubuskie Materiały Konserwatorskie, tom 5 (2008), Zielona Góra 2008.
- J. Opaska: Witraże, polichromie i mozaika kościoła Zbawiciela w Zielonej Górze, w: "Studia Zielonogórskie", 2005, T. 11, s. 77-94.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: OpenStreetMap contributors, Licencja: ODbL
OpenStreetMap location map of Zielona Góra, Poland
- top = 52.0474
- bottom = 51.8078
- left = 15.3877
- right = 15.6734
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Lubusz Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.18 N
- S: 51.33 N
- W: 14.40 E
- E: 16.60 E
Blue Shield - the Distinctive emblem for the Protection of Cultural Property. The distinctive emblem is a protective symbol used during armed conflicts. Its use is restricted under international law.
Autor: MOs810, Licencja: CC BY-SA 4.0
Detal kościoła Najświętszego Zbawiciela w Zielonej Górze.
Autor: LSH, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kościół Najświętszego Zbawiciela w Zielonej Górze
Autor: Mohylek, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kościół pw Najświętszego Zbawiciela w Zielonej Górze