Kościół Najświętszej Marii Panny Wniebowziętej w Żegocinie

Kościół pw. Najświętszej Marii Panny Wniebowziętej w Żegocinie

AK.I.11a/211 z dnia 31.03.1933
kościół parafialny
Widok od południa
Państwo	Polska
Województwo	wielkopolskie
Miejscowość	Żegocin
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Żegocinie
Wezwanie	NMP Wniebowzięta
Wspomnienie liturgiczne	15 sierpnia
Przedmioty szczególnego kultu
Relikwie	Krzyża Świętego
Cudowne wizerunki	Matki Bożej Żegocińskiej
Historia Data powołania XVII Data zakończenia budowy 1714 Fundator Mikołaj Swinarski
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno Wieża kościelna • liczba wież 1 Liczba naw 1
Położenie na mapie gminy Czermin Kościół pw. Najświętszej Marii Panny Wniebowziętej w Żegocinie
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kościół pw. Najświętszej Marii Panny Wniebowziętej w Żegocinie
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Kościół pw. Najświętszej Marii Panny Wniebowziętej w Żegocinie
Położenie na mapie powiatu pleszewskiego Kościół pw. Najświętszej Marii Panny Wniebowziętej w Żegocinie
51°59′59,31″N 17°47′05,21″E/51,999808 17,784781

Kościół pw. Najświętszej Marii Panny Wniebowziętej w Żegocinie – katolicki kościół parafialny zlokalizowany w Żegocinie (gmina Czermin). Funkcjonuje przy nim sanktuarium maryjne.

Historia

Pierwsza świątynia istniała tu już w 1415 (uległa spaleniu)^[1]. Obecny kościół został wzniesiony w 1714 z fundacji Mikołaja Swinarskiego, starosty liwskiego (data budowy wyryta jest nad bocznym portalem wejściowym od strony północnej; odkryto ją i wyeksponowano w 1998^[1]). W 1750 był restaurowany przez Antoniego Gajewskiego, starostę kościańskiego. Kolejne renowacje przechodził w latach: 1776, 1880 (nakładem Chłapowskich), 1947–1948 oraz 1998–2002^[2].

Architektura

Świątynia jest drewniana, konstrukcji wieńcowej. Prezbiterium jest węższe od nawy. Wieża wzniesiona na nawie, kwadratowa, z kruchtą, zwieńczona barokowym hełmem z latarnią. Dach kryty gontem. Strop w nawie jest płaski z fasetą, natomiast w prezbiterium zbudowano pozorne sklepienie kolebkowe. W 2001 odkryto resztki polichromii wyobrażającej kotarę. Prospekt organowy pochodzi z końca XVIII wieku. Ołtarz główny i boczne są rokokowe. Główny zawiera obraz Matki Boskiej Śnieżnej^[3] z Dzieciątkiem, pochodzący z około 1780. Zawiera łaciński napis "Sancta Dei Genitrix, ora pro nobis", w tłumaczeniu oznacza: "Święta Boża Rodzicielko, módl się za nami!". Obraz przeniesiono z Łęgu przed 1639. Koronacji płótna dokonał w 1965 kardynał Stefan Wyszyński. Boczne ołtarze pochodzą z pierwszej połowy XVIII wieku (dwa) i z około 1754 (dwa). Lokalna tradycja podaje, że dwa ołtarze boczne mogą pochodzić z kościoła jezuickiego w Kaliszu. Ambona, chrzcielnica (w formie anioła podtrzymującego misę), konfesjonały i dwie ławki z XVIII wieku reprezentują styl rokokowy^[2][1].

W kruchcie wiszą dwie tablice (1991 i 2001) upamiętniające lokalne kółko włościanek (pierwsze w Wielkopolsce, założone przez Teofilę Chłapowską w 1907) oraz kółko rolnicze^[2][4].

Otoczenie

Cmentarz

Przy kościele zlokalizowane są liczne nagrobki i grobowce. Spoczywają tu m.in:

• Józef Chłapowski herbu Dryja, patron wielkopolskich kółek rolniczych i jego małżonka Teofila z Woronieckich Chłapowska,
• Konstancja z Łuszczewskich Wodzińska (wojewodzina),
• ks. Kazimierz Głowiński, proboszcz żegociński, dziekan czermiński i kanonik gnieźnieński,
• Adam Korybut Książę Woroniecki^[4].

Inne

Przy kościele stoi drewniana dzwonnica konstrukcji słupowej (typu krosnowego) z połowy XIX wieku^[2], figura św. Jana Nepomucena i lipy o obwodach do 300 cm^[3].

Galeria

• 

  Wnętrze

• 

  Portal

• 

  Dzwonnica

• 

  Album z 1916

Przypisy