Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski we Wrocławiu

Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski

88/A/02/1-3 z dnia 10.06.2002[1]
kościół parafialny
(c) Neo[EZN] / fotopolska.eu, CC BY-SA 3.0 widok od frontu
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Wrocław
Adres	Wałbrzyska 28
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski
Wezwanie	Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski
Historia Data rozpoczęcia budowy 1905 Data zakończenia budowy 1906 Aktualne przeznaczenie Archidiecezja wrocławska Poprzednie wyznanie protestantyzm (do 1946 roku)
Dane świątyni Architekt Alfred Böttcher Richard Gaze Świątynia • materiał bud. • cegła Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 3
Położenie na mapie Wrocławia Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski
51°03′52,42″N 16°58′39,13″E/51,064561 16,977536

Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Wrocław Krzyki archidiecezji wrocławskiej. Znajduje się na osiedlu Klecina.

Historia

Świątynia zbudowana została w latach 1905–1906 przez ewangelików według projektu wrocławskich architektów: Alfreda Böttchera i Richarda Gaze. Od 1946 roku należy do katolików.

Architektura i wnętrze

Świątynia reprezentuje styl eklektyczny z przewagą neogotyku i elementami architektury secesji. Jest to budowla murowana, posiadająca konstrukcję halową z trzema przęsłami, Posiada asymetryczne nawy boczne i emporę nad halą wejściową, z boku fasady szczytowej znajduje się wieża, natomiast w narożach znajdują się aneksy. Elewacje kościoła są wykonane z cegły i posiadają otynkowane blendy (w murze znajdują się wnęki w formie arkady lub okna), we wnętrzu znajdują się także empory, które otaczają nawę główną^[2].

Okna świątyni są ozdobione witrażami (niektóre z nich zostały wykonane na początku XX wieku): wiele zostało ufundowanych lub odrestaurowanych w ostatnich latach dzięki hojności parafian. Na ścianach naw bocznych są z kolei umieszczone stacje Drogi Krzyżowej wykonane techniką mozaiki szklanej. Nawa główna jest zamknięta przez prostokątne prezbiterium, z którego prawej strony wchodzi się do zakrystii. Na frontowej ścianie prezbiterium nad tabernakulum znajduje się duża kamienna rzeźba Ukrzyżowanego. Nad nią jest umieszczone okno ozdobione witrażem przedstawiającym patronkę świątyni – Najświętszą Maryję Pannę Królową Polski. Na bocznych ścianach prezbiterium są umieszczone dwa duże ceramiczne obrazy mozaikowe przedstawiające „Emaus” oraz cudowne rozmnożenie chleba^[3].

Przypisy