Kościół Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych w Katowicach

Kościół Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych
kościół parafialny
Ilustracja
Elewacja frontowa świątyni w 2020 roku
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Katowice

Adres

al. W. Korfantego 121
40-156 Katowice

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych

Wezwanie

Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych

Wspomnienie liturgiczne

24 maja

Położenie na mapie Katowic
Mapa konturowa Katowic, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych”
Ziemia50°16′42,0″N 19°01′16,4″E/50,278333 19,021222

Kościół Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernychrzymskokatolicki kościół parafialny parafii Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych, położony w Katowicach przy alei W. Korfantego, na obszarze dzielnicy Wełnowiec-Józefowiec. Świątynia powstała w budynku dawnej odlewni żelaza pochodzącej z początku XIX wieku. Została ona konsekrowana 4 października 1970 roku. W świątyni znajduje się XVIII-wieczny obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem, znajdujący się pierwotnie w starym kościele w Michałkowicach.

Historia

Obecna świątynia została wzniesiona na początku XIX wieku jako odlewnia żelaza. Następnie ten budynek był magazynem i sklepem, natomiast w czasie I wojny światowej w budynku znajdował się obóz dla rosyjskich jeńców wojennych. Budynek został przekazany przez zarząd Zakładów Hohenlohego pod kierownictwem dyrektora Zavelberga dla celów sakralnych, ponieważ mieszkańców Wełnowca dzieliła spora odległość od kościoła w Michałkowicach. Przebudowa została rozpoczęta jesienią 1919 roku. W dniu 18 kwietnia 1920 roku proboszcz parafii w Michałkowicach ksiądz Maksymilian Gerlich poświęcił tymczasową świątynię[1].

Po kilku latach podjęto decyzję o przebudowie tymczasowego obiektu z uwagi na fakt, iż nie może w najbliższy czasie powstać nowa świątynia. Z powodu niewystarczających środków finansowych, zarząd kościelny z ks. Janem Bujarą wystąpił z wnioskiem do zarządu gminy Wełnowiec i huty Hohenlohe o subwencję. W odpowiedzi gmina udzieliła pożyczki, a huta Hohenlohe przyznała wsparcie w postaci rzeczowej, tj. nieodpłatnie przekazała materiały budowlane[2]. Latem 1930 roku rozpoczęła się przebudowa tymczasowej świątyni według projektu profesora Buchkremera z Akwizgranu. W dniu 21 grudnia tego samego roku gruntownie przebudowana świątynia została poświęcona przez wikariusza generalnego diecezji katowickiej księdza infułata Wilhelma Kasperlika[3]. Wiosną 1931 roku powstały dwa boczne ołtarze. W dniu 4 października 1970 roku świątynia została konsekrowana przez księdza biskupa Czesława Domina. W 2002 roku dokonano przebudowy prezbiterium oraz powstało nowe tabernakulum – obydwa elementy zostały zaprojektowane przez Zygmunta Bachmańskiego[4].

Wyposażenie świątyni

W świątyni został umieszczony odnowiony obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem pochodzący z ołtarza starej świątyni w Michałkowicach. Został namalowany prawdopodobnie w XVII wieku. Pierwsza renowacja obrazu została przeprowadzona przez malarza Kowalskiego z Katowic[5]. Obraz został wykonany techniką olejną na płótnie grubo tkanym[3]. Następnie został po raz pierwszy poddany gruntownej konserwacji w 1963 roku i w dniu 23 czerwca 2001 roku został do niej oddany po raz drugi do pracowni magistra Jana Gałuszki – konserwatora dzieł sztuki z Pszczyny. W czasie drugiej konserwacji okazało się, że pod dotychczasowym malowidłem obrazu jest umieszczona jego starsza wersja[2]. Za zgodą władz kościelnych postanowiono przywrócić pierwotną wersję obrazu która obecnie jest umieszczona w ołtarzu głównym[3].

W 1931 roku zostały zamontowane dwa boczne ołtarze: Serca Jezusowego oraz świętej Barbary. Pierwszy został ufundowany przez dyrektora Kirschnioka, z kolei drugi został podarowany przez urzędników i robotników kopalni Hohenlohe[3]. Organy kościelne powstały w 1920 roku w świdnickiej firmie Schlag & Söhne. Mają one 8 głosów i zostały one prawdopodobnie przeniesione z innego, mniejszego kościoła. W 1999 roku organy te zostały wyremontowane przez organmistrza Olgierda Nowakowskiego z Zabrza[4]. Kościół pierwotnie posiadał trzy dzwony, poświęcone przez księdza biskupa Juliusza Bieńka. Dzwony te pochodzą z 1932 roku. Obecnie w kościele wiszą cztery dzwony. W 2004 roku zostały one wyposażone w nowoczesny napęd, sterowany zegarem[6].

Przypisy

  1. Według innego źródła – Grzegorek, Tabaczyński, 2014, s. 107 – poświęcenia dokonał proboszcz załęskiej parafii – ks. Józef Kubis.
  2. a b Grzegorek i Tabaczyński 2014 ↓, s. 107.
  3. a b c d Parafia... 2017 ↓, s. 17.
  4. a b Grzegorek i Tabaczyński 2014 ↓, s. 108.
  5. Grzegorek i Tabaczyński 2014 ↓, s. 106.
  6. Grzegorek i Tabaczyński 2014 ↓, s. 109.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Katowice location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Mapa lokacyjna miasta Katowice. Punkty graniczne mapy:
  • N: 50.30 N
  • S: 50.125 N
  • W: 18.885 E
  • E: 19.125 E
Silesian Voivodeship location map2.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of en:Silesian Voivodeship with counties (powiats) and municipalities (gminas). Geographic limits of the map:
  • N: 51.1617 N
  • S: 49.2956 N
  • W: 17.8872 E
  • E: 20.0559 E
Wełnowiec-Józefowiec 109.jpg
Autor: Marek Mróz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Katowice - Wełnowiec-Józefowiec. Aleja Korfantego. Kościół Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych