Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Udziale
212Г000417 | |||||||||||||||||||||
kościół parafialny | |||||||||||||||||||||
Kościół parafialny w Udziale | |||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||||||
Parafia | Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Udziale | ||||||||||||||||||||
Wezwanie | Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny | ||||||||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Białorusi (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |||||||||||||||||||||
55°12′38,5″N 27°33′34,3″E/55,210694 27,559528 |
Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Udziale – kościół parafialny w agromiasteczku Udział na Białorusi, w obwodzie witebskim.
Historia i współczesność
Fundatorem pierwotnego, drewnianego kościoła i klasztoru, był w 1642 roku wojewoda mścisławski Józef Korsak Głębocki wraz z małżonką Marianną ze Szwejkowskich. Rok później za potwierdzeniem króla Władysława IV przybyli tu Franciszkanie, którzy pracowali w parafii funkcjonującej od 1727 roku przy kościele.
8 listopada 1777 roku biskup Feliks Towiański położył kamień węgielny pod budowę nowej, murowanej świątyni w stylu barokowym. W 1791 roku biskup Ignacy Jakub Massalski konsekrował kościół pw. Niepokalanego Poczęcia NMP. Obok stanęła dwukondygnacyjna brama-dzwonnica. Zespół kościelno-klasztorny został obwiedziony murem. W 1805 ukończono budowę klasztoru, lecz cztery lata później budynek ucierpiał od pożaru. W 1837 roku fasadę główną i wnętrze przebudowano w stylu późnego klasycyzmu[1].
Swoistym "dokumentem", przypominającym o fundacji i początkach istnienia kościoła, są cztery tablice historyczne, zamontowane na ścianach prezbiterium.
Po upadku powstania listopadowego i kasacie klasztoru w 1851, obsługę parafii przejęli księża diecezjalni.
W 1948 roku władze sowieckie zamknęły kościół i przeznaczyły na magazyn, natomiast w zabudowaniach klasztornych ulokowały szkołę i mieszkania dla nauczycieli. W 1988 roku zawiązał się komitet kościelny i dzięki zabiegom parafian w 1989 roku świątynia została zwrócona katolikom. Oba budynki - kościół i klasztor-plebania - zostały wyremontowane pod kierownictwem ks. prał. Józefa Bułki, który przez kolejną dekadę sprawował w Udziale duszpasterstwo.
Franciszkanie powrócili do Udziału w 2000 roku. Obecnie, oprócz głównej świątyni parafialnej w tej miejscowości, pracują też w dwóch okolicznych ośrodkach w Piotrowszczyźnie (Пятроўшчына) oraz Babiczach (Бабічы).
W 2002 roku przy kościele odsłonięto pomnik św. Maksymiliana Kolbe.
Architektura
Murowana świątynia z końca XVIII w. została zbudowana w stylu klasycystyczno-barokowym. Fasada, zwieńczona trójkątnym szczytem, ozdobiona jest pilastrami, niszami oraz gzymsami. Trzynawowe wnętrze świątyni charakteryzuje oszczędny, klasycystyczny styl. W jednym z bocznych ołtarzy umieszczono zabytkowy obraz (z pocz. XVIII w.) Matki Bożej Zwycięskiej w srebrnej, pozłacanej sukience.
Galeria fotografii
Przypisy
- ↑ Удело, монастырь францисканцев: костел Девы Марии (статьи), orda.of.by [dostęp 2016-04-18] .
Bibliografia i linki źródłowe
- Parafia Niepokalanego Poczęcia NMP w Udziale na oficjalnej stronie kościoła rzymskokatolickiego na Białorusi (catholic.by)
- Udział, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 746 .
- Arturo Giuseppe Saliba OFMConv, I Francescani Conventuali in Russia e Lituania. Documentazione storica (sec. XIII-XX). Convento san Francesco, Rabat - Malta 2002, ISBN 99932-0-186-3
- Kościół i klasztor franciszkanów w Udziale na stronie internetowej radzima.org
Media użyte na tej stronie
Autor: Nzeemin, Licencja: CC BY-SA 2.0
Позиционная карта Витебской области.
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Belarus
Blue Shield - the Distinctive emblem for the Protection of Cultural Property. The distinctive emblem is a protective symbol used during armed conflicts. Its use is restricted under international law.
Autor: Andrei Kuzmin, Licencja: CC BY-SA 3.0
To zdjęcie zabytku historyczno-kulturalnego Białorusi.
Numer w rejestrze zabytków:
Autor: Andrei Kuzmin, Licencja: CC BY-SA 3.0
To zdjęcie zabytku historyczno-kulturalnego Białorusi.
Numer w rejestrze zabytków:
Autor: Andrei Kuzmin, Licencja: CC BY-SA 3.0
To zdjęcie zabytku historyczno-kulturalnego Białorusi.
Numer w rejestrze zabytków:
Autor: Andrei Kuzmin, Licencja: CC BY-SA 3.0
To zdjęcie zabytku historyczno-kulturalnego Białorusi.
Numer w rejestrze zabytków: