Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Wielkim Garcu

Ten artykuł od 2010-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Wielkim Garcu

339 z dnia 20.02.1971
kościół parafialny
Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Wielkim Garcu
Państwo	Polska
Miejscowość	Wielki Garc
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Wspomnienie liturgiczne	Niepokalanego Poczęcia NMP - 8 grudnia
Historia Data zakończenia budowy XIV wiek
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież • wysokość wież 1 20 m Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 3 Nawa główna • szerokość 12,40 m Organy • liczba głosów • liczba manuałów 8 1
Położenie na mapie gminy Pelplin Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Wielkim Garcu
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Wielkim Garcu
Położenie na mapie województwa pomorskiego Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Wielkim Garcu
Położenie na mapie powiatu tczewskiego Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Wielkim Garcu
53°56′25,21″N 18°45′44,36″E/53,940336 18,762322

Kościół Niepokalanego Poczęcia NMP

Kościół pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Wielkim Garcu – kościół z początku XIV wieku, należący do parafii pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Wielkim Garcu, dekanatu pelplińskiego, diecezji pelplińskiej, metropolii gdańskiej.

Historia kościoła

Kościół wzniesiony został na początku XIV wieku, jako budowla jednonawowa, z przesklepionym prezbiterium, rozbudowana w końcu XV wieku lub na początku XVI o nawy boczne i zakrystię. W 2. połowie XVII wieku drewnianą część wieży zastąpiono murowaną a w połowie XIX wieku wykonano nową konstrukcję drewnianych sklepień. W 1925 roku bracia Drapiewscy z Pelplina wykonali polichromie wnętrza.

Architektura

Kościół orientowany, trójnawowy, pseudobazylikowy, z wyodrębnionym, węższym prezbiterium, zamkniętym ścianą, prostą podłużną zakrystią od północy oraz czworoboczną wieżą od zachodu. Murowany z cegły, układanej w obrębie prezbiterium i wieży w wątku gotyckim, naw i zakrystii w wątku blokowym.

Bryła przykryta dachem dwuspadowym wspólnym dla zakrystii, zaakcentowana masywną wieżą z dachem dwuspadowym i obustronnymi szczytami. Elewacje prezbiterium i wieży opięte uskokowymi skarpami, sięgającymi szerokiego, gładko tynkowanego fryzu, ujętego gzymsami. Między skarpami duże, ostrołukowe okna z dwułucznymi maswerkami. Elewacje wieży dzielone gładkim fryzem z gzymsami, w przyziemiu półkoliście zamknięty portal o uskokowych ościeżach, na kondygnacjach wyższych ostrołukowe blendy i prześwity zamknięte odcinkowo. Szczyty wieży trójstrefowe, dzielone tynkowanymi gzymsami, ze spływami wolutowymi i trójkątnym naczółkiem w zwieńczeniu.

Wnętrze

We wnętrzu nawa główna i prezbiterium nakryte są drewnianymi i pozornymi kolebkami, nawy boczne stropem, całość pokrywa polichromia ze stylizowanymi motywami roślinnymi, nawiązującymi do sztuki ludowej, a także sceny figuralne. Zachowane wyposażenie – ambona, ołtarz główny, ołtarze boczne NMP i Najświętszego Serca Pana Jezusa oraz chrzcielnica z XVII wieku, a także niezwykle cenne dwie płyty nagrobne starosty Michała Żelisławskiego i jego żony, wmurowane w ścianę nawy północnej. Na chórze znajdują się ośmiogłosowe organy z 1884 roku, wykonane przez firmę Wilhelma Sauera^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Uchwała Rady Miejskiej w Pelplinie