Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Wilnie

Kościół Niepokalanego Poczęcia
Najświętszej Maryi Panny w Wilnie

Vilniaus Švč. Mergelės Marijos Nekaltojo Prasidėjimo bažnyčia
kościół parafialny
Ilustracja
Fasada kościoła Niepokalanego Poczęcia NMP
Państwo Litwa
MiejscowośćWilno
Wyznaniekatolickie
Kościółrzymskokatolicki
ParafiaNiepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny
WezwanieNiepokalane Poczęcie Najświętszej Maryi Panny
Położenie na mapie Wilna
Mapa lokalizacyjna Wilna
Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Wilnie
Kościół Niepokalanego Poczęcia
Najświętszej Maryi Panny w Wilnie
Położenie na mapie Litwy
Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Wilnie
Kościół Niepokalanego Poczęcia
Najświętszej Maryi Panny w Wilnie
Ziemia54°41′54,12″N 25°15′09,94″E/54,698367 25,252761
Strona internetowa

Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Wilnie – kościół położony przy ulicy Sėlių g. 17 w centrum dzielnicy Zwierzyniec. Zbudowany został w latach 1911-25.

Historia kościoła i parafii

Pierwotny projekt świątyni

W 1907 władze miasta Wilna przekazały ziemię pod budowę kościoła. Zaprojektowanie świątyni powierzono architektowi Wacławowi Michniewiczowi. W dwa lata później projekt był gotowy a w 1911 rozpoczęto prace przy budowie kościoła; kierował nimi proboszcz kościoła św. Rafała Jan Adamowicz, jako że nowy kościół powstać miał na terenie tej parafii.

W 1914 wybudowano ściany kościoła, a dalsze prace przerwał wybuch I wojny światowej.

W 1923 biskup Jerzy Matulewicz podzielił dotychczasową parafię św. Rafała, utworzył nową parafię Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny i określił jej granice; wznowiono prace przy budowie kościoła. Do 1925, w czasie probostwa ks. Aniceta Butkiewicza wymurowano sklepienia, otynkowano i pobielono ściany. Kryzys gospodarczy z lat 1929-1930 i ogólne trudności finansowe spowodowały, iż nie udało się ukończyć budowy kościoła – nie zostały bowiem wybudowane wieże i kopuła na skrzyżowaniu naw, jak przewidywał projekt Michniewicza.

Druga wojna światowa nie spowodowała większych strat w substancji kościoła; był on czynny bez przerwy.

W 1956 biskup Julijonas Steponavičius konsekrował kościół. W dwa lata później przeprowadzono jego remont.

W latach 1969–1990, za probostwa ks. Stanisława Lidysa wyposażono kościół w główny ołtarz i witrażowe obrazy św. Kazimierza, św. Cecylii i bł. Jerzego Matulewicza. Uporządkowano też teren wokół kościoła.

W 1994 arcybiskup wileński i późniejszy kardynał, Audrys Bačkis powierzył Księżom Marianom opiekę duszpasterską nad parafią Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny.

W latach 1994-2004 zamontowano witraże z tajemnicami różańcowymi oraz wyremontowano pomieszczenia pomocnicze i system grzewczy.

Do parafii pw. Niepokalanego Poczęcia NMP należą mieszkańcy wileńskich dzielnic: Karolinki, części Szeszkiń i Zwierzyńca. Msze św. w kościele odprawiane są po polsku i po litewsku.

Architektura

Prezbiterium z absydą
Nawa główna

Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny jest budowlą bazylikową, trójnawową, z transeptem, wzniesioną w stylu neoromańskim na planie krzyża łacińskiego o długości 50 m, szerokości 32 m. Wysokość nawy głównej wynosi 23 m. Budulcem była żółta cegła. Dach kościoła jest pokryty czerwoną blachą.

Fasadę z ozdobnym, trójkątnym szczytem flankują dwie niedokończone wieże o podstawie kwadratowej, zadaszone niewysokimi, namiotowymi dachami. Fasada góruje nad dachami wież. Dekoruje ją duża rozeta nad poczwórnym oknem przedzielonym kolumienkami. Podobny typ okien powtarza się w ścianach wież. W fasadzie znajduje się reprezentacyjny portal. Po obu jego stronach umieszczone są nisze z posągami Matki Boskiej i Ukrzyżowania. Nisze z posągami także zdobią transept i boczną fasadę, gdzie znajduje się kopia rzeźby św. Jacka dłuta Bolesława Bałzukiewicza. Prezbiterium zamyka niska, półkolista absyda.

Wnętrze kościoła, przedzielone rzędami potężnych kolumn, jest typowo romańskie. Nawa główna o sklepieniu kolebkowo-krzyżowym jest skąpo oświetlona przez wysoko osadzone, niewielkie okna. W ołtarzu głównym znajduje się wielofiguralna rzeźba z białego marmuru przedstawiająca Ostatnią Wieczerzę, wzorowana na znanym obrazie Leonarda da Vinci. Powyżej są umieszczone marmurowe płaskorzeźby wileńskich kościołów. W ołtarzach transeptu umieszczone są kopie obrazów Madonny – Ostrobramskiej i Częstochowskiej. W oknach znajdują się witraże.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Vilniaus miesto zemelapis.png
Autor: Tocekas, Licencja: CC BY-SA 3.0
Vilniaus miesto žemėlapis.
Coat of arms of Vilnius Gold.png
Coat of arms of Vilnius
Zveryno baznycia.jpg
Autor: Makcukz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Church of the Immaculate Conception of Blessed Virgin Mary in Vilnius
Church of the Immaculate Conception of Blessed Virgin Mary in Vilnius6.JPG
Autor: Alma Pater, Licencja: CC BY-SA 3.0
Church of the Immaculate Conception of Blessed Virgin Mary in Vilnius (Sėlių g. 17). Main nave
Zverynas church.jpg
Autor: Juliux, Licencja: CC BY-SA 3.0
Žvėrynas Church of St. Mary in Vilnius
Zveryno baznycios projektas.jpg
Švč. Mergelės Marijos Nekalto Prasidėjimo bažnyčios projektas (bažnyčios archyvo kopija)