Kościół Opatrzności Bożej i Serca Jezusowego w Wilnie
| |||||||||||||||
kościół parafialny | |||||||||||||||
(c) VietovesLt, CC BY 3.0 Kościół Opatrzności Bożej i Serca Jezusowego | |||||||||||||||
Państwo | Litwa | ||||||||||||||
Miejscowość | Wilno | ||||||||||||||
Wyznanie | katolickie | ||||||||||||||
Kościół | rzymskokatolicki | ||||||||||||||
Wezwanie | Opatrzność Boża, Serce Jezusowe | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie Litwy (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |||||||||||||||
54°40′10,74″N 25°14′40,01″E/54,669650 25,244447 |
Kościół Opatrzności Bożej i Serca Jezusowego w Wilnie – kościół w Wilnie, na Wilczej Łapie, neogotycki, wzniesiony w latach 1913–1917.
Historia
Kościół Opatrzności Bożej, zbudowany z inicjatywy ks. Karola Lubiańca[1]. W 1917 kościół był ukończony, a od 1925 opiekę nad nim przejęli księża Salezjanie, którzy nieopodal, przy ul. Dobrej Rady prowadzili od 1905 Zakład Wychowawczy dla chłopców.
W 1948 kościół został zamknięty przez władze komunistyczne i przekazany rok później w użytkowanie państwowemu teatrowi dramatycznemu jako magazyn dekoracji. W 1961 kościół został zwrócony wiernym.
Gdy w 1964 zapadła decyzja o wyburzeniu niedokończonego kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa, postanowiono przenieść do kościoła Opatrzności Bożej część jego wyposażenia, w tym cudowną figurę Matki Boskiej Królowej Świata, którą ustawiono w głównym ołtarzu. W latach 1982-1983 została ona poddana renowacji. Na pamiątkę po zburzonym kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa kościół Opatrzności Bożej przejął jago wezwanie i ma od tamtego czasu wezwanie podwójne.
Msze św. w kościele Opatrzności Bożej i Serca Jezusowego odprawiane są po polsku i po litewsku.
Architektura
Kościół Opatrzności Bożej i Serca Jezusowego jest niewielką budowlą wzniesioną w stylu neogotyckim, jednonawową z kruchtą i prezbiterium, przykrytą dwuspadowym dachem, zwieńczonym sygnaturką.
Z wyposażenia wnętrza na uwagę zasługuje biały, drewniany neogotycki ołtarz główny.
Przypisy
- ↑ Ks. Tadeusz Krahel w: Ks. prałat Karol Lubianiec (pol.). [dostęp 2010-01-20].
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Lithuania
Coat of arms of Vilnius
(c) VietovesLt, CC BY 3.0
Vilkpėdė, Vilnius, Lithuania