Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Łowiczku

Ten artykuł od 2011-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Łowiczku

305 z dnia 18.04.1955
kościół parafialny
Państwo	Polska
Miejscowość	Łowiczek
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Świętego Krzyża
Wezwanie	Podwyższenia Krzyża Świętego
Historia Data zakończenia budowy 1711
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno
Położenie na mapie gminy Bądkowo Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Łowiczku
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Łowiczku
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego (c) SANtosito, CC BY-SA 4.0 Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Łowiczku
Położenie na mapie powiatu aleksandrowskiego Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Łowiczku
52°44′34″N 18°46′36″E/52,742778 18,776667

Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Łowiczku – drewniany kościół zbudowany w 1711 r.

Pierwsza świątynia w Łowiczku powstała prawdopodobnie w XII w, była drewniana i przypuszczalnie spłonęła. Druga, pod wezwaniem św. Idziego, została wzniesiona przed 1325 rokiem. Ufundował ją właściciel Łowiczka i kolator świątyni. Ta także nie przetrwała długo. Kolejna powstała w 1582 roku i nosiła wezwanie jak poprzednia, św. Idziego, ale też pojawiło się wezwanie drugie – Podwyższenia Krzyża Świętego. Była drewniana z murowaną zakrystią i wieżą spełniającą rolę dzwonnicy. W 1620 Jan Łowicki dobudował murowaną kaplicę. W 1700 świątynia spłonęła. Po jedenastu latach, w 1711 roku, ówczesny kolator, Chryzostom Słubicki, na dawnych fundamentach dokonał odbudowy kościoła. Kolejny właściciel Łowiczka, Julian Wolski, dobudował murowaną boczną kruchtę. Kościół ten przetrwał prawie w niezmienionej formie zewnętrznej do naszych czasów.