Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Olszynach

Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego
A-206 z dnia 10.12.1979[1]
Kościół parafialny
Widok od strony sanktuarium
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Miejscowość	Olszyny
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Podwyższenia Krzyża Świętego w Olszynach
Wezwanie	Podwyższenie Krzyża Świętego
Historia Data zakończenia budowy 1900
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno Ołtarz • liczba ołtarzy 3
Położenie na mapie gminy Rzepiennik Strzyżewski Olszyny, kościół Podwyższenia Krzyża Świętego
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Olszyny, kościół Podwyższenia Krzyża Świętego
Położenie na mapie województwa małopolskiego Olszyny, kościół Podwyższenia Krzyża Świętego
Położenie na mapie powiatu tarnowskiego Olszyny, kościół Podwyższenia Krzyża Świętego
49°48′30,7″N 21°08′24,2″E/49,808528 21,140056

Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Olszynach – rzymskokatolicki kościół parafialny pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, zbudowany w 1900, znajdujący się w Olszynach.

Historia

Pierwszy kościół w Olszynach powstał pod koniec XVI w., konsekrowany w 1580. Obecna drewniana świątynia została zbudowana w 1900 według projektu Łukasza Filipiaka, prawdopodobnie z wykorzystaniem materiałów z poprzedniego również drewnianego kościoła. W 1965 odnowiono polichromię. W 2002 zamontowano instalację antywłamaniową i przeciwpożarową.

• 

  Elewacja południowa
• 

  Wnętrze
• 

  Elewacja frontowa

Architektura i wyposażenie

Jest to neogotycka budowla konstrukcji zrębowej, orientowana. Trójdzielna bryła świątyni składa się z trójbocznie zamkniętego prezbiterium z zakrystią od północy, szerszą nawą z niewielką kruchtą i przestronnym przedsionkiem. Całość pokryta blaszanym dachem jednokalenicowym z wieżyczką na sygnaturkę, zwieńczoną baniastym hełmem z latarnią. Ściany oszalowane pionowo deskami.

Wnętrze podzielone na trzy części dwoma rzędami z sześcioma słupami z arkadami. Prezbiterium i nawę główną nakrywa pozorne sklepienie kolebkowe z siecią pseudożeber. W pozostałych pomieszczeniach stropy płaskie. Wnętrze zdobi polichromia figuralna i ornamentalna bogato zdobiona czołgankami i pinaklami, imitująca wystrój murowanych kościołów gotyckich, wykonana przez Stanisława Gucwę w 1908.

Większość wyposażenia pochodzi głównie początku XX w.: ołtarz główny i dwa boczne wykonane w latach 1902–1904 w Gröden w Tyrolu; chrzcielnica neogotycka z 1910; organy 10-głosowe z 1901 wykonane we Lwowie; ambona. Na południowej ścianie w ołtarzyku cenny obraz Chrystusa upadającego pod krzyżem, z drugiej połowy XVI w., pochodzący z ołtarza głównego poprzedniego kościoła.

• 

  Dzwonnica
• 

  Fragment polichromii sufitu w nawie
• 

  Wnętrze

Otoczenie

Obok kościoła wolnostojąca murowana dzwonnica typu arkadowego z 1908 z czterema dzwonami. Jeden z 1928, a trzy z 1970 wykonane w pracowni Felczyńskiego w Przemyślu.

Przypisy

Bibliografia

• Magdalena i Artur Michniewscy, Marta Duda, Cerkwie drewniane Karpat. Polska i Słowacja, Wydawnictwo Rewasz, Pruszków, 2003, ss. 155, 156 ​ISBN 83-89188-08-2​