Kościół Przemienienia Pańskiego w Łodzi

Kościół Przemienienia Pańskiego w Łodzi

A/337 z dnia 29 grudnia 2016 r.
kościół parafialny
Widok na kościół ze skrzyżowania ulic Rzgowskiej i Broniewskiego (czerwiec 2008)
Państwo	Polska
Miejscowość	Łódź
Adres	ul. Rzgowska 88
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Przemienienia Pańskiego w Łodzi
Wezwanie	Przemienienia Pańskiego
Historia Data rozpoczęcia budowy 1905 Data zakończenia budowy 1905, 1923–1925, 1935–1940, 1981–1984, 1991 Data poświęcenia 4 stycznia 1925
Dane świątyni Styl modernizm Architekt Wiesław Lisowski (1935–40) Ołtarz • liczba ołtarzy • wezwania ołtarzy bocznych 5 św. Antoniego, Najświętszego Serca Jezusa Chrystusa, Matki Boskiej Berdyczowskiej, Matki Boskiej Częstochowskiej Liczba naw 3 Dzwonnica • typ dzwonnicy wolno stojąca
Położenie na mapie Łodzi Kościół Przemienienia Pańskiego
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kościół Przemienienia Pańskiego
Położenie na mapie województwa łódzkiego Kościół Przemienienia Pańskiego
51°43′48,96″N 19°28′32,18″E/51,730267 19,475606

Wieża kościoła widoczna z południowego wschodu w perspektywie ul. Rzgowskiej (czerwiec 2007)

Kościół Przemienienia Pańskiego w Łodzi (potocznie nazywany Białym kościołem) – kościół położony w dzielnicy Górna przy ul. Rzgowskiej 88 – u zbiegu z ulicą Władysława Broniewskiego. Jest miejscem spotkań i modlitw rzymskokatolickiej parafii pw. Przemienienia Pańskiego.

Historia

Kościół powstawał w kilku etapach. W czerwcu 1905 roku wzniesiono niewielką kaplicę jako filię chojeńskiej parafii św. Wojciecha^[1]. W latach 1923–1925 dobudowano do niej korpus nawowy^[2].

4 stycznia 1925 roku kościół poświęcił bp Wincenty Tymieniecki^[1]. W latach 1935–1940 dokonano gruntownej rozbudowy według projektu architekta Wiesława Lisowskiego, ukończono budowę wieży i otynkowano kościół^[2]. W latach niemieckiej okupacji świątynia była czynna jako jedna z nielicznych w Łodzi^[3].

Po wojnie, w latach 50., przeprowadzono trzecią przebudowę kościoła, która objęła likwidację wąskich lizen poprzez połączenie ich w grubsze pilastry, budowę wysokiej wieży, powiększenie okien, montaż rozety nad głównym wejściem oraz wykonanie nad bocznymi portalami płaskorzeźb przedstawiających chrzest Polski w 966 roku i śluby lwowskie króla Jana Kazimierza w 1656 roku. Ponadto w 1953 roku namalowano wewnątrz na sklepieniu wzdłuż nawy głównej polichromie przedstawiające procesję polskich świętych i błogosławionych (m.in. św. Benedykta, św. Jana, św. Mateusza, św. Stanisława, Adama Chmielowskiego, Maksymiliana Marii Kolbego i Marii Teresy Ledóchowskiej). Autorem projektu polichromii był Chwalisław Zieliński^[3].

W latach 1981–1984 wyremontowano wnętrze kościoła, przebudowano chór, dodano elementy stiukowe wokół okien, łuków a także w prezbiterium. Zmodernizowano prezbiterium – ołtarz posoborowy. Posadzka wykonana ze szlachetnego kamienia^[2]. W 1991 roku wzniesiona została nowa dzwonnica, na której zawieszono trzy dzwony^[4].

Dom katechetyczny został wybudowany w 1960 roku, rozbudowany w 1979 oraz w 1993^[2].

Przed gmachem świątyni, na lewo od głównego wejścia, znajduje się posąg Matki Boskiej, kilkukrotnie dewastowany na przełomie pierwszej i drugiej dekady XXI w.^[5]

Na początku 2017 roku kościół został wpisany do rejestru zabytków^[3][6].

Wyposażenie kościoła

• Ołtarz mszalny i Najświętszego Sakramentu ze szlachetnego kamienia (w prezbiterium);
• ołtarz Najświętszego Serca Jezusa Chrystusa w głównej nawie – drewniany^[4]
• ołtarz św. Antoniego w głównej nawie – drewniany;
• ołtarz Matki Boskiej Częstochowskiej w bocznej nawie – drewniany^[2];
• w bocznej kaplicy ołtarz Matki Boskiej Berdyczowskiej (Śnieżnej) z marmuru, ufundowany po II wojnie światowej przez pierwszego powojennego proboszcza parafii – ks. Jana Orłowskiego – jako wotum wdzięczności za ocalenie życia podczas wojny^[7];
• organy ufundowane w 1960 roku, wykonane przez warszawską firmę Włodzimierza Truszczyńskiego, wyremontowane w 2005 roku;
• droga krzyżowa gipsowa^[2];
• eklektyczne żyrandole^[3];
• trzy dzwony na nowej dzwonnicy (1991)^[4].

Przypisy

Bibliografia

• Anna Gronczewska: Historia Chojen. Sto lat temu dzielnica została włączona w granice Łodzi. W: Portal „Dziennika Łódzkiego”. dzienniklodzki.pl > Wiadomości > Łódź > Kocham Łódź [on-line]. Polska Press Sp. z o.o., 2015-10-25. s. 4. [dostęp 2017-01-23].
• Anna Gronczewska: Trzy łódzkie świątynie, które powstały w innych czasach. W: Portal „Dziennika Łódzkiego”. dzienniklodzki.pl > Historia [on-line]. Polska Press Sp. z o.o., 2016-06-19. s. 1–3. [dostęp 2017-01-23].
• Wojciech Grzegorczyk: Łódź: urwali głowę Matce Boskiej [ZDJĘCIA]. W: Portal „Dziennika Łódzkiego”. dzienniklodzki.pl > Wiadomości [on-line]. Polska Press Sp. z o.o., 2011-08-26. [dostęp 2017-01-23].
• [bez autora]: Rys historyczny. W: Strona archidiecezji łódzkiej. archidiecezja.lodz.pl > Parafie – Spis parafii > dekanat Łódź Chojny – Dąbrowa > parafia Przemienienia Pańskiego w Łodzi > O parafii [on-line]. Kuria Metropolitalna Łódzka. [dostęp 2017-01-23].
• Wiesław Pierzchała: Kościół Przemienienia Pańskiego na Chojnach zostanie zabytkiem?. W: Portal „Dziennika Łódzkiego”. dzienniklodzki.pl > Wiadomości > Łódź > Kocham Łódź [on-line]. Polska Press Sp. z o.o., 2016-03-06. [dostęp 2017-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-02)].
• Wiesław Pierzchała: Kościół Przemienienia Pańskiego w Łodzi trafił do rejestru zabytków. W: Portal „Dziennika Łódzkiego”. dzienniklodzki.pl > Wiadomości > Łódź > Kocham Łódź [on-line]. Polska Press Sp. z o.o., 2017-01-22. [dostęp 2017-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-22)].

Linki zewnętrzne

• Zdjęcia wnętrza kościoła na stronie parafii. przemienieniepanskie.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-22)].