Kościół Przemienienia Pańskiego w Płotach

Kościół Przemienienia Pańskiego w Płotach

A-332 z dnia 12.12.2008[1]
kościół parafialny
Państwo	Polska
Miejscowość	Płoty
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Przemienienia Pańskiego w Płotach
Wezwanie	Przemienienia Pańskiego
Historia Data rozpoczęcia budowy 1902 Data zakończenia budowy 1903 Data poświęcenia 1903 Poprzednie wyznanie luteranizm (do 1945) Fundator Karl von der Osten, Karl von Bismarck
Dane świątyni Styl neogotyk Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 3
Położenie na mapie Płot Kościół Przemienienia Pańskiego w Płotach
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kościół Przemienienia Pańskiego w Płotach
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Kościół Przemienienia Pańskiego w Płotach
Położenie na mapie powiatu gryfickiego Kościół Przemienienia Pańskiego w Płotach
Położenie na mapie gminy Płoty Kościół Przemienienia Pańskiego w Płotach
53°48′11″N 15°16′09″E/53,803056 15,269167

Kościół Przemienienia Pańskiego w Płotach – rzymskokatolicki kościół parafialny w Płotach, w powiecie gryfickim, w województwie zachodniopomorskim. Należy do dekanatu Resko archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej.

Historia

Pierwsza katolicka świątynia została wybudowana w Płotach w 1277 roku w czasie lokacji miasta na prawie lubeckim i mieściła się na miejskim rynku. Ze względu na zły stan techniczny budowla została rozebrana w 1904 roku. Wówczas luterańscy mieszkańcy Płotów dysponowali już nowym kościołem znajdującym się na nowym miejscu. Jego budowa rozpoczęła się w dniu 17 marca 1902 roku poprzez symboliczne włożenie łopaty w ziemię przez pastora Wetzela i położenie kamienia węgielnego w dniu 8 czerwca tego samego roku. Środki finansowe na budowę pochodziły od zmarłego w 1895 roku fundatora świątyni - hrabiego Karla von der Osten, który w testamencie zapisał w tym celu 120 tysięcy marek. Część ziemi na budowę ofiarował właściciel pałacu w Płotach Karl von Bismarck. Prace budowlane były prowadzone w szybkim tempie, przy wielkim zaangażowaniu parafian, którzy przyczynili się do wyposażenia kościoła. Poświęcony został w listopadzie 1903 roku.

Architektura i wyposażenie

Świątynia z czerwonej cegły została wzniesiona w stylu neogotyckim na rzucie krzyża łacińskiego. Budowla składa się z jednej nawy z transeptem (nawy poprzecznej) i bocznych kaplic. Od strony zachodniej znajduje się trójkondygnacyjna kwadratowa wieża, zakończona spiczastym ośmiobocznym hełmem o wysokości 50 metrów. Wyposażenie wnętrza w stylu neogotyckie, na szczęście prawie całkowicie zachowane z okresu budowy. W ołtarzu głównym mieści się obraz przedstawiający Przemienienie Pańskie oraz wizerunki Mojżesza i Eliasza. W absydzie są umieszczone witraże wykonane w Kolonii. W środkowym oknie znajdują się ofiarowane przez fundatora świątyni Karla von Bismarcka wizerunek Ukrzyżowania, pod nim Ofiary Abrahama. W oknie północnym wizerunek Hołdu Trzech Króli, pod nim Ofiary Mojżesza, w oknie południowym wizerunek Zmartwychwstania Pańskiego, a w części dolnej Jonasza uwolnionego z brzucha wieloryba. Sceny w witrażach transeptu przedstawiają Pawła z Tarsu głoszącego kazanie i czytania 95 tez Marcina Lutra, z dodanymi po 1945 roku: błogosławioną Marią Teresę Ledóchowską i świętym Maksymilianem Kolbe. Na chórze znajdują się organy o 25 głosach wykonane przez szczeciński zakład Grüneberga. Na wieży mieszczą się dzwony - jeden odlany ze spiżu w XVIII wieku, pochodzący z rozebranej świątyni oraz dwa wykonane z żelaza z 1910 roku^[2].

Przypisy