Kościół Saint Severin w Paryżu

Ten artykuł od 2017-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Kościół św. Seweryna w Paryżu

Église Saint-Séverin

PA00088419
Państwo	Francja
Miejscowość	Paryż
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Wezwanie	św. Seweryna
Dane świątyni Styl gotyk płomienisty
Położenie na mapie Paryża (c) Eric Gaba, Wikimedia Commons user Sting, CC BY-SA 3.0 Kościół św. Seweryna w Paryżu
Położenie na mapie Francji Kościół św. Seweryna w Paryżu
Położenie na mapie Île-de-France (c) Eric Gaba, Wikimedia Commons user Sting, CC BY-SA 3.0 Kościół św. Seweryna w Paryżu
48°51′07″N 2°20′44″E/48,851944 2,345556

Kościół Saint Severin (św. Seweryna) w Paryżu – zabytkowy późnogotycki kościół katolicki w Dzielnicy Łacińskiej, na lewym brzegu Sekwany.

Historia

Sklepienie kościoła

Patron kościoła, Św. Seweryn, był pustelnikiem żyjącym w pobliżu znajdującej się w VI wieku na miejscu dzisiejszego kościoła kaplicy. Gdy zmarł, został w niej pochowany, jednak imponującą bazylikę zniszczyli wikingowie. Została odbudowana w XI wieku, w poważnie zmienionej formie, co czyni z kościoła św. Seweryna najstarszy tego typu obiekt na lewym brzegu Sekwany. Jego obecna forma została jednak w dużej mierze ukształtowana przez przebudowę w XV wieku, w stylu gotyku płomienistego. Po tym okresie w bryle budynku nie zachodziły większe zmiany; jedynie w XVII wieku Mansart dobudował do niego jedną kaplicę, a kuzynka Ludwika XIV sfinansowała redekorację chóru oraz zakup imponujących organów. W XIX wieku był to jeden z ulubionych kościołów polskiej emigracji w Paryżu. W 1956 roku teren kościoła i klasztoru był areną protestów przeciw wojnie w Algierii.

W kościele znajduje się dzwon z 1412 roku.

Architektura

Zespół architektoniczny kościoła i klasztoru zajmuje obszar wyznaczony ulicami Prêtres-Saint-Séverin, la Parcheminerie, Saint-Jacques i Saint-Séverin. Obiekt posiada typowe cechy późnego gotyku – bogate zdobnictwo zewnętrzne, w tym najbardziej znane gargulce, lekkość konstrukcji, przypory, sterczyny i wimpergi. Wnętrze również jest typowo gotyckie. Na uwagę zasługuje zespół witraży, w tym rzadkie w Europie zachodniej wyobrażenie Drzewa Jessego. Nawy kościoła oparte są na filarach, z których niektóre mają formę palmowych pni. Sklepienie jest krzyżowo-żebrowe.

W jednej z bocznych kaplic,w lewej nawie wisi obraz autorstwa Walentego Wańkowicza, z apelem: O PANI! KU RATUNKOWI NASZEMU POSPIESZ SIĘ, będący kopią obrazu Matki Boskiej Ostrobramskiej, zawieszony tutaj 8 XII 1841 r. przez Andrzeja Towiańskiego, przywódcę Koła Sprawy Bożej. Przed tym obrazem zbierali się w modlitwie polscy tułacze Wielkiej Emigracji: Mickiewicz, Goszczyński, Słowacki, Bem, Krasiński, Mochnacki, Chopin^[1].

Przypisy