Kościół San Giuseppe dei Teatini

Kościół San Giuseppe dei Teatini

kościół parafialny
Kościół od strony Quattro Canti. Elewacja i wejście frontowe widoczne po prawej
Państwo	Włochy
Miejscowość	Palermo
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	Kościół łaciński
Archidiecezja	Archidiecezja Palermo
Historia Data zakończenia budowy XVII w. Data poświęcenia XVII w. Aktualne przeznaczenie czynny kościół
Dane świątyni Styl barok sycylijski Architekt Giacomo Besio Kopuła • liczba kopuł 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 1 Liczba naw 3
Położenie na mapie Włoch Kościół San Giuseppe dei Teatini
38°06′54,76″N 13°21′41,55″E/38,115211 13,361542

Kościół San Giuseppe dei Teatini – rzymskokatolicki kościół w Palermo, w archidiecezji Palermo. Położony przy ulicy Giuseppe d'Alessi, w bliskim sąsiedztwie Piazza Vigliena (popularnie Quattro Canti)^[1].

Kościół został wzniesiony w XVII w. w stylu sycylijskiego baroku. Jest świątynią trójnawową z kaplicami bocznymi^[1]. Autorem projektu budynku był teatyn, Genueńczyk Giacomo Besio^[2]. Na jeden z elewacji budynku znajduje się XVII-wieczna figura jej patrona - św. Józefa^[2]. Na drugiej natomiast eksponowane są figury Kajetana z Thieny i Andrzeja Avellino oraz herb zakonu teatynów^[3]. Jedna z bocznych elewacji obiektu, położona na lewo od wejścia głównego, ma wygląd fasady pałacowej i jest jedną z czterech budowli tworzących Quattro Canti^[1]. Malowidła na sklepieniu nawy głównej wykonał Filippo Tancredi, zaś zdobiące wnętrze kościoła stiuki są dziełem Paolo Corso. W kopule kościoła znajduje się fresk Guglielmo Borremansa przedstawiający triumf świętych i błogosławionych związanych z zakonem teatynów^[3]. Ołtarz główny kościoła zdobiony jest drogimi kamieniami i zwieńczony krucyfiksem z brązu, kości słoniowej i agatu^[3]. W ołtarzach bocznych znajdują się XVI-wieczne obrazy różnych sycylijskich twórców. Ponadto na wyposażeniu kościoła pozostaje drewniana figura św. Józefa z Dzieciątkiem Jezus oraz drewniany krucyfiks^[3].

Według popularnej legendy woda w źródle położonym pod kościołem, w krypcie niedostępnej dla wiernych i zwiedzających, ma moc cudotwórczą^[1].

Przypisy