Kościół San Rocco w Wenecji
| kościół rektorski | |||||||||||||||||||||
.jpg) Fasada kościoła | |||||||||||||||||||||
| Państwo |  Włochy | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | Wenecja | ||||||||||||||||||||
| Adres | Campo San Rocco, 3052, 30125 Venezia VE, Italia | ||||||||||||||||||||
| Wyznanie | katolicyzm | ||||||||||||||||||||
| Kościół | Kościół łaciński | ||||||||||||||||||||
| Patriarchat Wenecji | |||||||||||||||||||||
| Wezwanie | św. Rocha | ||||||||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne | 16 sierpnia | ||||||||||||||||||||
| Przedmioty szczególnego kultu | |||||||||||||||||||||
| Relikwie | św. Rocha | ||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Wenecji  | |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Włoch  | |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Wenecji Euganejskiej  | |||||||||||||||||||||
 45°26′13,02″N 12°19′30,83″E/45,436950 12,325231 | |||||||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||||||
Kościół San Rocco (wł. chiesa di San Rocco, pl. kościół św. Rocha) – rzymskokatolicki kościół w Wenecji w dzielnicy (sestiere) San Polo. Administracyjnie należy do Patriarchatu Wenecji. Jest kościołem rektorskim w parafii Santa Maria Gloriosa dei Frari[1].
Jest jednym z pięciu weneckich kościołów wotywnych, obok San Giobbe, San Sebastiano, Il Redentore i Santa Maria della Salute.
Wśród zgromadzonych w jego wnętrzu dzieł sztuki wyróżniają się obrazy Jacopa Tintoretta, przedstawiające sceny z życia patrona świątyni.
Historia
Kościół św. Rocha jest jednym z pięciu weneckich kościołów wotywnych, obok San Giobbe, San Sebastiano, Il Redentore i Santa Maria della Salute[2]. Jest jednocześnie jedynym weneckim kościołem konfraterskim, zaprojektowanym również jako sanktuarium swego tytularnego patrona[3]. Został zbudowany w latach 1489–1508 przez Pietra Bona dla Bractwa św. Rocha, wraz z jego siedzibą po prawej stronie fasady. Bractwo zostało założone w 1478 roku, roku zarazy, przez grupę prominentnych rodów[4]. Pierwszą swoją siedzibę miało w kościele San Zulian, a następnie w bazylice Santa Maria Gloriosa dei Frari[5]. Rozwijało się po przeniesieniu do Wenecji w 1485 roku z Voghery szczątków świętego[4], które od 1520 roku spoczywają w monumentalnym ołtarzu głównym[3]. Obecność relikwii miała pomagać biednym i chorym, a zwłaszcza ofiarom zarazy. Wygląd pierwotnego kościoła ukazuje mapa Jacopo de’ Barbari oraz rycina Carlevarijsa. Obszernej przebudowy, wymuszonej groźbą zawalenia się konstrukcji, dokonał w 1725 roku Giovanni Antonio Scalfarotto pozostawiając z kościoła Bona tylko apsydę, boczne drzwi (przestawione) i jedno z okien. Po epidemii z lat 1575/1576 doża i Serenissima Signoria odwiedzili kościół w dniu jego patrona, aby podziękować za jego wstawiennictwo. Fasada, wzniesiona w latach 1765–1771 przez Giorgia Fossatiego i Bernardina Maccaruzziego, nawiązuje swym wyglądem do fasady scuoli[4].
Architektura
Fasada
Monumentalna fasada kontrastuje ze skromnym wyglądem położonej obok Scuoletty San Rocco[6]. Pierwotnie utrzymana była w stylu Maura Codussiego. Jest podzielona na trzy części pilastrami, podtrzymującymi belkę, wzdłuż której biegł niegdyś napis „SU (M) MO ET EXCELSO DEO DEVOTA, H (A) EC SCOLA PIE VIVIT ET SANCTO ROCHO HIC IACENTI EIUS PATRONO MCCCCLXXXXIIII ”, umieszczony obecnie u podstawy z prawej strony kościoła. Portal, ozdobiony na ościeżach zwojami akantu, ptakami i innymi symbolicznymi wyobrażeniami w stylu lombardzkim, został zwieńczony zaokrągloną lunetą[5]. Zdobiące fasadę posągi przedstawiają czterech weneckich świętych: Wawrzynca Iustinianiego, pierwszego patriarchę Wenecji, Grzegorza Barbarigo, biskupa Padwy i kardynała, Piotra Orseolo, dożę w latach 976–978 i Gerarda Sagredo, który został patronem Węgier[4]. W górnej fasady widnieje płaskorzeźba Św. Roch pomagający chorym dłuta Giovanniego Marii Morlaitera[7].
Kampanila
Kampanila została zbudowana przez Bona w 1494 roku. Jest wysoka na 29 metrów i ma zestaw dzwonów uruchamianych ręcznie.
Wnętrze
Giovanni Antonio Scalfarotto tylko częściowo zmienił wnętrze, gdzie zwłaszcza kaplice boczne zachowały swój XV/XVI-wieczny wystrój[6].
Prezbiterium
Najważniejszym artystycznie elementem wnętrza jest prezbiterium, w którym dominuje monumentalny ołtarz główny z relikwiami św. Rocha. Na ścianach bocznych wyróżniają się płótna Jacopa Tintoretta[3]: Św. Roch uzdrawia dotkniętych zarazą, Św. Roch uzdrawia zwierzęta, Św. Roch w więzieniu pocieszany przez anioła i Św. Roch na pustyni[8]. Freski na sklepieniu kopuły namalował Giuseppe Angeli[4].
- Wystrój
Ołtarz główny
Relikwiarz św. Rocha
Giuseppe Angeli, Przemienienie Pańskie
Giuseppe Angeli, freski na kopule
- Obrazy Tintoretta
Św. Roch uzdrawia dotkniętych zarazą
Św. Roch dotknięty zarazą
Św. Roch uzdrawia zwierzęta
Św. Roch w więzieniu pocieszany przez anioła
Nawa
Okazałe, wielkowymiarowe panele Giovanniego Antonia Fumianiego widnieją na lewej ścianie i suficie nawy. Obraz Św. Krzysztof i św. Marcin na koniu namalował Il Pordenone. Płótno Chrystus przy sadzawce Bethesdy, umieszczone na południowej ścianie nawy jest dziełem Jacopa Tintoretta[4]. Kolejne jego obrazy znajdują się po obu stronach organów: Św. Roch przed obliczem papieża (po lewej stronie) i Zwiastowanie (po prawej)[8].
Przypisy
- ↑ Le Chiese delle Diocesi italiane: Chiesa di San Rocco (wł.). chieseitaliane.chiesacattolica.it. [dostęp 2020-02-23].
- ↑ Avery 1966 ↓, s. 114 –115.
- ↑ a b c Fondo Ambiente Italiano: Chiesa di San Rocco (wł.). fondoambiente.it. [dostęp 2020-02-23].
- ↑ a b c d e f Jeff Cotton: San Rocco (ang.). churchesofvenice.co.uk. [dostęp 2020-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-18)].
- ↑ a b Venezia Unica – The official tourism website of the City of Venice: Chiesa di San Rocco (wł.). events.veneziaunica.it. [dostęp 2020-02-23].
- ↑ a b Zucchoni 1993 ↓, s. 60.
- ↑ ARTE.it: Chiesa di San Rocco (wł.). arte.it. [dostęp 2020-02-23].
- ↑ a b Stefańska 1980 ↓, s. 119.
Bibliografia
- Harold Avery. Plague churches, monuments and memorials. „Proceedings of the Royal Society of Medicine Journal”. Nr 1. 59 (2), February 1966. SAGE Publications. PMID: 5906745 (ang.).
- Danuta Stefańska: Wenecja i okolice. Przewodnik turystyczny. Wyd. I. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1980.
- Guido Zucchoni: Venezia: guida all'architettura. Lupatoto: Arsenale Editrice, 1993. ISBN 978-88-7743-129-5. (wł.)
Media użyte na tej stronie
Autor: NordNordWest, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Italy (Commons photos) → en-Wikipedia Italy.
_-_San_Rocco_risana_gli_animali.jpg)
Autor: , Licencja: CC BY-SA 4.0
Church of San Rocco in Venice. Saint Roch heals animals by Il Tintoretto (1559). olej na płótnie wysokość: 307 cm; szerokość: 673 cm
_-_San_Rocco_colpito_dalla_peste_-_Tintoretto.jpg)
_-_%e2%80%9cTomba_con_pala_d%e2%80%99altare%e2%80%9d_di_San_Rocco.jpg)
Autor: Didier Descouens, Licencja: CC BY-SA 4.0
Church of San Rocco in Venice - interior. Altarpiece and tomb of St. Rocco statue of the saint by Pietro Bon.
Autor:
- Map_of_region_of_Veneto,_Italy.svg: User:Vonvikken
- Italy_North_location_map.svg: User:NordNordWest
- derivative work: Milenioscuro (talk)
Location map of Veneto region (Italy)
.jpg)
Autor: Architas, Licencja: CC BY-SA 4.0
Santa Maria della Salute (Venice)
_-_Cappella_maggiore_-_Soffitto_dell%27absida.jpg)
_-_San_Rocco_risana_gli_appestati.jpg)
Autor: Jacopo Tintoretto , Licencja: CC BY-SA 4.0
Church of San Rocco in Venice. Saint Roch heals pestiferous by Il Tintoretto (1559). olej na płótnie wysokość: 307 cm; szerokość: 673 cm
_-_Cappella_maggiore_-_Il_soffitto_della_cupola..jpg)
Autor: Didier Descouens, Licencja: CC BY-SA 4.0
Church of San Rocco in Venice - Facade.
_-_Cappella_maggiore.jpg)
Autor: Didier Descouens, Licencja: CC BY-SA 4.0
Church of San Rocco in Venice - interior. The high altar (1517-1524) was designed by Venturino Fantoni; the statues of the altarpiece are the work of Giovanni Maria Mosca and Bartolomeo Bergamasco.