Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sarbinowie

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sarbinowie

A-63 z dnia 25.04.2001[1]
kościół parafialny
Kościół Wniebowzięcia NMP
Państwo	Polska
Miejscowość	Sarbinowo
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Wezwanie	Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Historia Data zakończenia budowy 1825 Data poświęcenia 12.05.1946
Dane świątyni Styl neogotyk Świątynia • materiał bud. • granit, cegła Wieża kościelna • liczba wież 1
Położenie na mapie gminy Dębno Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sarbinowie
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sarbinowie
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sarbinowie
Położenie na mapie powiatu myśliborskiego Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sarbinowie
52°39′26,2″N 14°40′30,8″E/52,657278 14,675222

Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sarbinowie – kościół parafialny parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sarbinowie.

Opis

Budowla neogotycka, murowana z kamieni granitowych i cegły, częściowo wykorzystuje mury ze średniowiecznej świątyni, które nie są widoczne, ponieważ kościół został całkowicie otynkowany. Od przebudowy w 1832 r. zachował obecny kształt. Kościół orientowany, salowy, na rzucie prostokąta z kwadratową, 2-kondygnacyjną wieżą z 1890-1892 przy elewacji wschodniej, zwieńczoną wysmukłym stożkowatym hełmem. Na wieży trzy dzwony z 1920 r. Trzy niewielkie kruchty na osiach elewacji południowej, północnej i zachodniej.

Wyposażenie kościoła pochodzi całkowicie z lat 1832 i 1840. Składa się ono z neobarokowego drewnianego ołtarza głównego, w którego centralnym polu umieszczono obraz z przedstawieniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, empor wspartych na kolumnach, neogotyckiej drewnianej chrzcielnicy, świecznika kandelabrowego nawiązującego do form grecko-rzymskich. Na stropie nawy korpusu malowidła z lat 70. XX w. ze scenami z Nowego Testamentu.

Usytuowany na wzniesieniu, w obrębie nawsia owalnicowej wsi. Posesja przykościelna o wielobocznym obrysie. W części zachowało się pierwotne murowane ogrodzenie i drzewostan komponowany.

Historia

Pierwszy kościół został prawdopodobnie zbudowany w XIII w. z fundacji chwarszczańskich templariuszy. Po kasacji zakonu w 1312 r., dobra templariuszy przejęli joannici. Wiadomo, że w 1405 r. świątynia pełniła funkcje parafialne. Po 1540 r., w związku z przejęciem komandorii Chwarszczany przez margrabiego Jana z Kostrzyna, kościół wchodził w skład gminy protestanckiej. W 1624 r. do nawy dobudowano wieżę. W 1758 r. podczas bitwy pod Sarbinowem, kościół uległ częściowemu zniszczeniu. W 1825 r. w miejsce starej wzniesiono nową neogotycką świątynię, w oparciu o prostokątny plan z wydzielonym wewnątrz prezbiterium i trzema bocznymi kruchtami. Przy budowie wykorzystano częściowo dawne kamienne mury, które następnie otynkowano. W 1832 r. przeprowadzono pierwszą przebudowę. Wieża zaprojektowana przez Karla Friedricha Schinkla, została na nowo wybudowana w 1892 r. po pożarze poprzedniej (spłonęła od pioruna w 1890 r.).

Przypisy

Bibliografia

• Biuletyn Informacji Publicznej UM w Dębnie, Plan Rozwoju wsi Sarbinowo. [dostęp 2013-09-20].
• Jerzy Kosacki, Bogdan Kucharski: Pomorze Zachodnie i Środkowe. Przewodnik. Warszawa: Sport i Turystyka MUZA SA, 2001, s. 297–298. ISBN 83-7200-583-4.
• Szlak zakonny i kościoły Pojezierza Myśliborskiego. [dostęp 2013-09-20].
• Ks. R. Gołębiowski, Parafia pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sarbinowie. Tygodnik Katolicki Niedziela, edycja szczecińska 26/2003. [dostęp 2013-09-20].