Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Siennicy Różanej

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Distinctive emblem for cultural property.svg nr rejestru 605353, A/57/394 z dnia 11 lutego 1969 r.
kościół parafialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Miejscowość

Siennica Różana

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

Kościół katolicki

Diecezja

Diecezja lubelska

Wezwanie

Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Położenie na mapie gminy Siennica Różana
Mapa konturowa gminy Siennica Różana, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie powiatu krasnostawskiego
Mapa konturowa powiatu krasnostawskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny”
Ziemia51°00′02,1960″N 23°18′15,0840″E/51,000610 23,304190

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny – rzymskokatolicki kościół parafialny w Siennicy Różanej, murowany, otynkowany kościół, w stylu neogotyckim zbudowano w latach 1840–1844[1][2] z fundacji hrabiego Jana Poletyło. W 1910 r. przebudowany według projektu Stefana Szyllera.

Historia

Pierwszy kościół drewniany

W połowie XV w. rozpoczęto starania o utworzenie parafii siennickiej. Erekcja parafii nastąpiła w czerwcu 1468 r. Pierwszy drewniany kościół i parafię zbudował Mikołaj z Wojcieszkowic. Dodatkowo uposażył parafię w 1 łan pola, ogrody, sadzawki i prawo do pobierania dziesięcin z niektórych okolicznych wiosek. Przy kościele istniał szpital dla ubogich i szkoła.

W 1607 drewniany kościół został odbudowany przez Jakuba Siennickiego ówczesnego właściciela Siennicy Różanej.

W 1648 podczas Powstania Chmielnickiego kościół został ograbiony i spalony razem z miejscowością.

Drugi kościół drewniany

W 1668 kościół drewniany został odbudowany z inicjatywy księdza Poświatowskiego wspieranego przez p. Blinowskiego. Świątynia ta została konsekrowana w roku 1682 r. przez biskupa Jacka Święcickiego. Kościół został wyposażony w trzy ołtarze. W ołtarzu umieszczono obraz przedstawiający Najświętszą Marię Pannę z Dzieciątkiem. Przy kościele zawisły dwa duże dzwony i sygnaturka, która zachowała się do obecnych czasów.

Trzeci kościół drewniany

W 1744 zniszczony drewniany kościół rozebrano i w jego miejsce postawiono nowy drewniany budynek[3]. Kościół został następnie rozbudowany w 1778 r. Budowę trzeciego kościoła nadzorował ksiądz Józef Lisiecki.

Kościół murowany

W latach 1840–1844 hrabia Jan Poletyłło ówczesny dziedzic Siennicy Różanej wybudował murowany kościół z kamienia i cegły, otynkowany, w stylu neogotyckim.

W 1849 r. odbył się remont dachu świątyni.

W 1882 r. przy kościele wybudowano murowaną dzwonnicę.

W 1910 r. kościół został przebudowany według projektu architekta Stefana Szyllera.

Architektura[4]

Bryła budynku

W latach 1840–1844 wybudowano neogotycki, jednonawowy, otynkowany obiekt murowany z cegły. Nawa budynku wzniesiona na rzucie prostokąta, od południa kwadratowa kruchta. Prezbiterium kościoła jest węższe, trójbocznie zamknięte, z zakrystią od zachodu i kruchtą od wschodu. Dwuspadowy dach budynku kryty blachą.

Wystrój wnętrza

Ołtarz główny kościoła z poł. XVIII w. w stylu rokoko, z późnobarokowymi rzeźbami św. Piotra i św. Pawła. W części środkowej ołtarza obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem z 1 poł. XVII w.

  • Tabernakulum z ok. poł. XVIII w.
  • Antepedium z płaskorzeźbą z przedstawieniem Ostatniej Wieczerzy z XX w., ludowe.
  • Obrazy:
    • Najświętszej Marii Panny Niepokalanie Poczętej z XVIII w.
    • św. Antoniego Padewskiego z XVIII w.
  • Rzeźba Chrystusa Zmartwychwstałego, ludowa.
  • Krzyż procesyjny z poł. XVIII w., rokokowy.
  • Monstrancja z XVIII w. Barokowa.
  • Kielich z 1 poł. XVIII w., barokowy.
  • Pacyfikał z ok. poł. XVIII w.
  • Sześć ornatów XVIII i XIX w.

Otoczenie

Przy kościele znajduje się cmentarz otoczony murem z czterema kapliczkami oraz dzwonnicą z 1882 r.[4]

Przypisy

  1. ↑ Siennica Różana – zabytki. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-08)].
  2. ↑ Ewidencja zabytków Siennica Różana.
  3. ↑ Zbigniew Atras. Ostatni wiek istnienia – likwidacja diecezji chełmskiej i przeniesienie siedziby biskupiej z Krasnegostawu do Lublina. „Nestor”, s. 22. Oficyna Wydawnicza „Elipsa”. ISSN 1898-1801. 
  4. ↑ a b Ewidencja Zabytków Siennicy Różanej (pol.). [dostęp 2015-03-25].

Linki zewnętrzne

Panoramy 360 st. obiektu

Media użyte na tej stronie

Lublin Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Lublin Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 52.35 N
  • S: 50.20 N
  • W: 21.52 E
  • E: 24.25 E
Distinctive emblem for cultural property.svg
Blue Shield - the Distinctive emblem for the Protection of Cultural Property. The distinctive emblem is a protective symbol used during armed conflicts. Its use is restricted under international law.
Siennica Rozana kosciol.jpg
Autor: Wojciech Koczułap, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Ta fotografia została przesłana w ramach projektu Wiki Lubi Zabytki będącego częścią inicjatywy Wiki Loves Monuments 2011.