Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Uchaniach

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
	A/64 z dnia 10.10.1956 i 26.06.1966
	kościół parafialny
Państwo	Polska
Miejscowość	Uchanie
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
parafia	Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Historia
Data rozpoczęcia budowy	1575
Data zakończenia budowy	1 ćwierć XVII wieku
Data poświęcenia	1752
Aktualne przeznaczenie	świątynia katolicka
Fundator	Barbara z Podowskich Dłużewska; Stanisław Dłużewski
Dane świątyni
Styl	pierwotnie późny gotyk, obecnie późny renesans
Świątynia; • materiał bud.	; • cegła
Ołtarz; • liczba ołtarzy	; 4
Liczba naw	1
	Położenie na mapie gminy Uchanie Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
	Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
	Położenie na mapie województwa lubelskiego Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
	Położenie na mapie powiatu hrubieszowskiego Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
	50°54′20,9″N 23°38′38,2″E/50,905806 23,643944

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Grabowiec diecezji zamojsko-lubaczowskiej. Znajduje się na trasie Szlaku Renesansu Lubelskiego.

Historia

Świątynia, pierwotnie późnogotycka, wybudowana w latach 1482-1484 i ufundowana przez Pawła Jasieńskiego, kasztelana sandomierskiego, zniszczona około połowy XVI wieku, została w 1575 roku odbudowana z fundacji prymasa Jakuba Uchańskiego, w stylu renesansu lubelskiego. Rozbudowana i całkowicie przebudowana w 1. ćwierci XVII wieku dzięki staraniom Mikołaja Daniłłowicza podskarbiego wielkiego koronnego (z tego czasu pochodzą nawa, kaplice i być może sklepienie prezbiterium), wykończony (m.in. dekoracja stiukowa) po 1625 roku dzięki staraniom syna Jana Mikołaja starosty chełmskiego, późniejszego podskarbiego wielkiego koronnego, zapewne przez muratora Jana Wolffa i najprawdopodobniej według projektu archidiecezjalnego zamojskiego Jana Jaroszewicza. Odnowiona po zniszczeniach w 1655 roku, konsekrowana w 1693 roku.

Budowla remontowana: zapewne około 1718 roku, po pożarze w 1809 roku, 1867 (m.in. zburzono attykę nad zakrystią i piętro nad portykiem zachodnim oraz zamalowano polichromię w prezbiterium), w 1901 roku według planów archidiecezjalnych Stanisława Czachórskiego (m.in. wymieniono hełmy na wieżyczkach), przed 1931 rokiem, 1951, 1975, 1966, 1975^[2].

Architektura

Jest to budowla jednonawowa posiadająca węższe od nawy, wydłużone, zamknięte trójbocznie prezbiterium. Fasada jest zwieńczona wysokim szczytem z niewielkimi wieżyczkami w narożnikach. Sklepienie kościoła jest pokryte dekoracja sztukatorską z motywami skrzydlatych głów aniołów oraz herbów Herbut, Korab, Radwan i Topór. Wewnątrz znajduje się bogato zdobiony nagrobek Pawła i Anny Uchańskich wykonany pod koniec XVI wieku, pochodzący z warsztatu Santi Gucciego^[3].