Kościół Wszystkich Narodów

Kościół Wszystkich Narodów
Kościół Konania
‏כנסיית כל העמים
كنيسة كل الأمم
Basilica Agoniæ Domini‎
kościół klasztorny, sanktuarium
Ilustracja
Fasada kościoła
Państwo Izrael
MiejscowośćJerozolima
AdresMount of Olives
P.O.B. 19094
9119002
Wyznaniekatolickie
KościółKościół łaciński
bazylika mniejszaod tytuł zwyczajowy
WezwanieModlitwa Chrystusa
w Ogrójcu
Wspomnienie liturgiczne1 lipca (Najświętszej Krwi)
Przedmioty szczególnego kultu
Relikwieskała Agonii Pańskiej
Położenie na mapie Jerozolimy
Mapa konturowa Jerozolimy, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Wszystkich NarodówKościół Konania”
Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Wszystkich NarodówKościół Konania”
Ziemia31°46′45″N 35°14′23″E/31,779167 35,239722

Kościół Wszystkich Narodów[1][2], znany również jako kościół Konania[1] – rzymskokatolicka świątynia, zwyczajowo określana mianem bazyliki[3], położona na Górze Oliwnej w Jerozolimie, obok ogrodu Getsemani. Upamiętnia miejsce modlitwy Jezusa przed aresztowaniem.

Historia

Kościół został zbudowany w latach 1922–1924 w stylu bizantyńskim według projektu włoskiego architekta Antonia Barluzziego. Konsekrowany w maju 1924 roku. Wcześniej na miejscu kościoła znajdowała się bizantyńska budowla z IV wieku[4], wzniesiona między 379 a 384 rokiem[2], a zniszczona przez trzęsienie ziemi w 746 roku, oraz niewielkie oratorium zbudowane przez krzyżowców w XII wieku[4] i zastąpione kościołem w roku 1170. Budowla ta zyskała nieco inną orientację, by każda z absyd obejmowała fragmenty skały. Losy tej świątyni nie są znane. Wiadomo jedynie, że była używana jeszcze w 1323 roku i została opuszczona w dwadzieścia dwa lata później[2]. Najstarszym źródłem wzmiankującym o skale na zboczu Góry Oliwnej i identyfikującym ją jako miejsce w którym Judasz Iskariota zdradził Jezusa Chrystusa, jest datowane na lata 333–334 „Itinerarium Burdigalense” Pielgrzyma z Bordeaux[4]. Bazylikę bizantyńską, jako „elegancki kościół”, wspominała w swoim Itinerarium Egeria, która odwiedziła Ziemię Świętą w latach 381–384. Ostatnim pielgrzymem, którego zapiski wzmiankowały ten kościół, był Willibald z Eichstätt, który odwiedził to miejsce w okresie 724–725[2].

Kościół Wszystkich Narodów nazywany jest tak, ponieważ fundusze na jego budowę pochodziły z dwunastu państw: Stanów Zjednoczonych, Niemiec, Kanady, Belgii, Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, Włoch, Francji, Meksyku, Chile, Argentyny, Brazylii. Obecnie jest administrowany przez franciszkańską Kustodię Ziemi Świętej[5]. Do bazyliki przylega klasztor franciszkanów, którzy jednocześnie sprawują pieczę nad eremem, ołtarzem polowym, gajem oliwnym w dolinie oraz Grotą Pojmania[6].

Architektura

Plan kościoła z sześcioma różowymi kolumnami, na których wspiera się dwanaście kopuł, i dwoma bocznymi nawami zakończonymi półokrągłymi apsydami, stanowi (nieco powiększone) odwzorowanie rzutu bazyliki Teodozjusza z IV wieku. Sklepienia kopuł ozdobione są motywami przypominającymi mękę i śmierć Jezusa. Ściany apsyd okrywają mozaiki. Centralna, w nawie głównej, autorstwa Pietro D’Achiardi, przedstawia Jezusa podczas modlitwy, a na dole widoczny jest łaciński napis: APPARUIT AUTEM ILLI ANGELUS DE COELO CONFORTANS EUM. ET FACTUS IN AGONIA PROLIXIUS ORABAT. ET FACTUS EST SUDOR EIUS SICUT GUTTAE SANGUINIS DECURRENTIS IN TERRAM[a][5].

Otaczana czcią skała w centralnej części nawy głównej

Mozaiki w dwóch apsydach bocznych są dziełem Mario Barberisa: w nawie lewej przedstawia pocałunek, którym Judasz zdradził Jezusa, a w prawej scenę pojmania, w której Jezusowi stojącemu w pozycji otwartej, towarzyszą Jan i Jakub, zaś Piotr chwyta za miecz. Mozaika ta została ufundowana przez Polskę. W centralne części nawy głównej widnieje płaska, naga skała, która według tradycji chrześcijańskiej, miała być miejscem i świadkiem cierpienia Jezusa. Skała jest otaczana czcią co najmniej od końca XIV wieku, ale prawdopodobnie była także eksponowana we wcześniejszej, bizantyńskiej budowli[5], bowiem jest zlokalizowana w miejscu w którym znajdowało się prezbiterium ówczesnej bazyliki[2].

W absydzie zachowano fragmenty naturalnej skały noszącej ślady obróbki. Na niej posadowione są mury kościoła. Pielgrzymi i zwiedzający mogą obejrzeć także artefakty pochodzące z bizantyńskiej bazyliki – ociosane bloki skalne, oraz pozostałości kanału drenażowego[5].

Uwagi

  1. ↑ Ewangelia Łukasza 22,43-44; tłumaczenie według Biblii Tysiąclecia: „Wtedy ukazał Mu się anioł z nieba i umacniał Go. Pogrążony w udręce jeszcze usilniej się modlił, a Jego pot był jak gęste krople krwi, sączące się na ziemię”.

Przypisy

  1. ↑ a b Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej: Nazewnictwo Geograficzne Świata – Zmiany egzonimów wprowadzone na 99 posiedzeniu Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Instytut Geodezji i Kartografii, 29 listopada 2017, s. 3.
  2. ↑ a b c d e Jerome Murphy-O’Connor: Przewodnik po Ziemi Świętej. tłum. Marek Burdajewicz. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Vocatio, 2001, s. 408. ISBN 978-83-7492-107-7.
  3. ↑ Basílica de las Naciones (hiszp.). [dostęp 2017-06-18].
  4. ↑ a b c Jewish Virtual Library: Jerusalem Attractions: The Basilica of the Agony at the Garden of Gethsemane (ang.). American-Israeli Cooperative Enterprise. [dostęp 2017-06-17].
  5. ↑ a b c d Kustodia Ziemi Świętej: The Basilica of Gethsemane (ang.). Gerusalemme San Salvatore Convento Francescano St. Saviour's Monaster. [dostęp 2017-06-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-03)].
  6. ↑ Eugenio Alliata, Enrique Bermejo, Giovanni Claudio Bottini, Lino Cignelli, Abraham Sobkowski: Sulle orme di Gesù. Guida ai santuari di Terra Santa. Milano: Edizioni Terra Santa, 2011, s. 117. ISBN 978-88-6240-120-3. (wł.)
Kościoły Jerozolimy
interkonfesyjne
katolickie
katolickie wschodnie
prawosławne
protestanckie
anglikańskie

Croix de l Ordre du Saint-Sepulcre.svg

Media użyte na tej stronie

Israel location map.svg
Autor: NordNordWest, Licencja: CC BY-SA 3.0
English (en):
 
The 1949 armistice line, aka the "Green Line" or "pre-67 borders"
 
Borders of the Israeli-annexed East Jerusalem and Golan Heights
 
Non-Israeli borders
Flag of Israel.svg
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Jerusalem map.png
Autor: Dr. Blofeld, Licencja: CC BY-SA 2.0
Map of Jerusalem

Geographic limits of the map:

  • N: 31.8299°
  • S: 31.7163°
  • W: 35.146°
  • E: 35.2723°
w:pl:Licencje Creative Commons
uznanie autorstwana tych samych warunkach
Ten plik udostępniony jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 2.0.
Wolno:
  • dzielić się – kopiować, rozpowszechniać, odtwarzać i wykonywać utwór
  • modyfikować – tworzyć utwory zależne
Na następujących warunkach:
  • uznanie autorstwa – musisz określić autorstwo utworu, podać link do licencji, a także wskazać czy utwór został zmieniony. Możesz to zrobić w każdy rozsądny sposób, o ile nie będzie to sugerować, że licencjodawca popiera Ciebie lub Twoje użycie utworu.
  • na tych samych warunkach – Jeśli zmienia się lub przekształca niniejszy utwór, lub tworzy inny na jego podstawie, można rozpowszechniać powstały w ten sposób nowy utwór tylko na podstawie tej samej lub podobnej licencji.
4953-20080122-jerusalem-mt-olives-all-nations.jpg
Autor: adriatikus, Licencja: CC-BY-SA-3.0
The altar of the en:Church of All Nations (Jerusalem) on Mount of Olives, in front of which there is the bedrock where Jesus has prayed before the night of his arrest.
Jerusalem Church of all nations BW 7.jpg
Autor: Berthold Werner, Licencja: CC BY-SA 3.0
Jerusalem, Mount of Olives, Gethsemane, Church of all nations