Kościół ewangelicko-augsburski w Mińsku

Kościół ewangelicko-augsburski w Mińsku
Ilustracja
Zbór na fotografii z początku XX w.
Państwo

 ZSRR

Republika związkowa

 Białoruska SRR

Miejscowość

Mińsk

Wyznanie

protestanckie

Kościół

ewangelicko-augsburski

Położenie na mapie Mińska
Mapa konturowa Mińska, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „położenie kościoła przed zniszczeniem”
Położenie na mapie Białorusi
Ziemia53°54′10,08″N 27°33′50,05″E/53,902800 27,563903

Kościół ewangelicko-augsburski w Mińsku (biał. Лютэранская кірха) — jeden z dwóch kościołów luterańskich w Mińsku, znajdujący się przy ul. Zacharzewskiej (obecnie prospekt Niepodległości). Zbudowany w 1846, zniszczony po II wojnie światowej. Stał mniej więcej w tym miejscu, w którym dziś znajduje się budynek z wejściem na stację metra „Październikowy” i restauracją „Patio Pizza”.

Historia

Kościół wzniesiono dla potrzeb mińskich ewangelików augsburskich w 1846 na miejscu starej, drewnianej świątyni przy ówczesnej ulicy Zacharzewskiej na Nowym Mieście. Nowy, murowy obiekt o znacznych rozmiarach[1] zaprojektowano w stylu klasycyzmu na planie prostokąta – kościół wieńczyła wieża-dzwonnica w kształcie rotundy zbudowana z ośmiu kolumn toskańskich i nakryta niewielką kopułką. Obok świątyni znajdował się dwupiętrowy budynek należący do mińskiego pastora.

W latach 30. XX wieku władze radzieckie zlikwidowały wspólnotę luterańską, a kościół zamknęły i przerobiły na pierwsze w Białoruskiej SRR dziecięce kino dźwiękowe „Nawiny dnia”.

Budynek został uszkodzony w czasie II wojny światowej, a następnie ostatecznie rozebrany[2].

Przypisy

  1. U. H. Wałażynski: Кірха. W: Zachar Szybieka: Мінск. Стары і новы. Mińsk: Charwiest, 2007, s. 140. ISBN 978-985-16-0092-8. (biał.).
  2. Zachar Szybieka: Minsk: staronki žyccja darevaljucyjnaga gorada. Mińsk: 1994, s. 302. ISBN 5-345-00613-X. (biał.).

Linki zewnętrzne

  • Zbór protestancki. radzima.org. [dostęp 2009-12-30]. (biał. • ang. • pol. • ros.).
  • Кірха. Mińsk Stary i Nowy. [dostęp 2009-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-28)]. (ros.).

Zobacz też

Bibliografia

  • A. A. Woinau: Architektura Belarusi: encyklapedyčny davednik. Mińsk: 1993. ISBN 5-85700-078-5. (biał.).
  • U. H. Wałażynski: Кірха. W: Zachar Szybieka: Мінск. Стары і новы. Mińsk: Charwiest, 2007, s. 272. ISBN 978-985-16-0092-8. (biał.).
  • Zachar Szybieka: Minsk: staronki žyccja darevaljucyjnaga gorada. Mińsk: 1994. ISBN 5-345-00613-X. (biał.).

Media użyte na tej stronie