Kościół katolicki w Paragwaju

Kościół katolicki w Paragwaju jest częścią ogólnoświatowego Kościoła rzymskokatolickiego, pod duchowym przewodnictwem papieża w Rzymie.

W Paragwaju żyje około 5,7 mln katolików – około 89,6% ogólnej populacji (w 2002)[a][1]. Kraj jest podzielony na dwanaście diecezji, w tym jednej archidiecezji.

Historia (XVI – XIX w.)

San Ignacio Miní – kościół wybudowany w 1632 w redukcji jezuickiej w Prowincji Paragwaju.

Ewangelizacja Paragwaju rozpoczęła się w 1542 roku. Pierwsza diecezja została w Paragwaju została utworzona w 1547, ale pierwszy biskup pojawił się w niej dopiero w 1556 roku.

W 1609 roku Hiszpania nadała Jezuitom ziemie na terenie obecnego Paragwaju, gdzie zakon założył 8 redukcji misyjnych, w których to zakon szerzył idee życia w duchu pierwszych chrześcijan[2].

Pierwsza osada misyjna, San Ignacio Guazú, powstała tam na przełomie 1609 i 1610 roku. Z 30 redukcji utworzono autonomiczne państwo, Chrześcijańską Republikę Guarani, która była podległa Królowi Hiszpanii[3].

Księża działali również na rzecz ochrony Indian przed systemem encomiendy, praktykowanym przez hiszpańskich osadników[4], opartym początkowo na niewolniczej a później na pańszczyźnianej pracy ludności indiańskiej i na prawie ściągania od Indian daniny należnej koronie hiszpańskiej w zamian za opiekę nad nimi.

Indianie byli zachęcani do chrystianizacji i osiedlania się w redukcjach, przy czym nie byli poddawani europeizacji i zachowywali własne tradycje, a Jezuici zachęcali ich do uprawy ostrokrzewu paragwajskiego do produkcji yerba mate[5]. Księża uczyli Indian rolnictwa i hodowli.

Jezuici rezydowali w kraju do 1768, kiedy to zostali wygnani z Ameryki Łacińskiej[3].

XXI wiek

Kościół katolicki jest w Paragwaju największa chrześcijańską wspólnotą wyznaniową, jednak jego wpływ na państwo jest dużo słabszy niż w większości krajów Ameryki Łacińskiej. Z każdym rokiem rośnie liczba wyznawców odbywających niekonwencjonalne praktyki religijne. W niektórych rejonach kraju księża nadal uważani są uzdrowicieli i czarowników, nie zaś za przedstawicieli Kościoła[6].

Wizerunek Matki Boskiej z Caacupé

Kult Matki Boskiej

Paragwajczycy w sposób szczególny kultywują Matkę Boską, o czym świadczyć mogą nazwy geograficzne miast: Asunción (hiszp. Wniebowzięcie) (stolica kraju), Concepción (hiszp. Niepokalane Poczęcie) i Encarnación (hiszp. Wcielenie) – Narodzenie Jezusa[2]. Diecezja Asunción była pierwszą diecezja w Ameryce Południowej z tytułem maryjnym[2]

Narodowym sanktuarium maryjnym jest Sanktuarium Maryjne w Caacupé, dokąd co roku pielgrzymuje ponad milion osób. 8 grudnia przypada tam główna uroczystość odpustowa[2].

Uwagi

  1. ↑ W 2010 roku – 86% (Conela: Resumen estadistico de la iglesia latina global. Prolades.com, 2010.).

Przypisy

  1. ↑ Religion Statistics by Country (ang.). Religion Facts. [dostęp 2014-08-22].
  2. ↑ a b c d PAP: Paragwaj zaprasza do siebie papieża (pol.). Deon, 2012-07-15. [dostęp 2014-08-23].
  3. ↑ a b Wojciech Ostrowski: Redukcje paragwajskie (pol.). Opoka.org. [dostęp 2014-08-23].
  4. ↑ UNESCO: Advisory Body Evaluation (ang.). [dostęp 2014-08-19].
  5. ↑ UNESCO: Jesuit Missions of La Santísima Trinidad de Paraná and Jesús de Tavarangue (ang.). [dostęp 2014-08-19].
  6. ↑ Religion (ang.). W: Paraguayans [on-line]. Countries and Their Cultures. [dostęp 2014-08-23].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

San Ignacio Miní.jpg
Autor: Juan, Licencja: CC BY 2.0
Ruinas de San Ignacio
Berazategui-Caacupe-políptico-Virgen.jpg
Autor: Cargale-Vittorio Giardini, Licencja: CC BY 3.0
Virgen dieCaacupé, 193x400 cm. Políptico "Virgen de Caacupé"