Kościoły

Kościoły i Ciemniasta Turnia z Doliny Małej Zimnej Wody

Kościoły (słow. Kostoly) – grupa turni w Zimnowodzkiej Grani w słowackich Tatrach Wysokich. Wznoszą się one pomiędzy Ciemniastą Przełęczą (Bránička) na północnym zachodzie a Rywocińską Przełęczą (Sedlo za Oštepmi) na południowym wschodzie i górują nad Doliną Małej Zimnej Wody (Malá Studená dolina) oraz Doliną Staroleśną (Veľká Studená dolina). Najwybitniejsze turnie Kościołów to Mały Kościół (2095 m n.p.m.) i Wielki Kościół (2151 m).

Kolejne obiekty w grani Kościołów to (począwszy od Ciemniastej Przełęczy):

• Dzwonnica (Kopa Veľkého Kostola),
• Wrótka za Kaplicami (Vrátka Veľkého Kostola),
• Wielka Kaplica (Veža Veľkého Kostola),
• Wrota między Kaplicami (Brána Veľkého Kostola),
• Mała Kaplica (Vežička Veľkého Kostola),
• Wrótka przed Kaplicami,
• Wielki Kościół (Veľký Kostol, 2151 m),
• Przełęcz między Kościołami (Malá Bránička):
  • Zadnia Przełęcz między Kościołami (ok. 2030 m),
  • Kopka między Kościołami,
  • Skrajna Przełęcz między Kościołami,
• Mały Kościół (Malý Kostol, 2095 m),
• Dziadowski Przechód (Kostolníkov priechod),
• Dziadowska Turniczka (Kostolníkova vežička),
• Dziadowska Szczerbina (Kostolníkova štrbina),
• Dziadowski Kopiniak (Veža nad Ohniskom),
• Dziadowska Przełęcz (Sedlo nad Ohniskom, ok. 1905 m):
  • Zadnia Dziadowska Przełęcz (Zadné kostolníkovo sedlo),
  • Zadnia Dziadowska Kopka (Zadná kostolníkova kôpka),
  • Pośrednia Dziadowska Przełęcz (Prostredné kostolníkovo sedlo),
  • Skrajna Dziadowska Kopka (Predná kostolníkova kôpka),
  • Skrajna Dziadowska Przełęcz (Predné kostolníkovo sedlo),
• Dziadowska Skała (Kopa nad Ohniskom, ok. 1925 m).

Na Kościoły nie prowadzą żadne szlaki turystyczne, są one natomiast udostępnione dla taternictwa^[1].

Pierwszego wejścia na najwyższy punkt grani Kościołów – Wielki Kościół – dokonali 20 sierpnia 1901 r. Karol Englisch i przewodnik Johann Hunsdorfer senior. Zimą powtórzyli to osiągnięcie Jadwiga Pierzchalanka i Jerzy Pierzchała 8 kwietnia 1937 r.

Przypisy

Bibliografia

• Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XVII. Spąga – Rywociny. Warszawa: Sport i Turystyka, 1973, s. 122-155.
• Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.
• Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2009-09-24].