Kobielnik

Artykuł

49°45′55″N 20°5′23″E

- błąd

39 m

WD

49°48'N, 20°10'E

- błąd

19464 m

Odległość

2945 m

Kobielnik
wieś
Ilustracja
Kobielnik, w tle Lubomir
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

myślenicki

Gmina

Wiśniowa

Wysokość

400–650 m n.p.m.

Strefa numeracyjna

12

Kod pocztowy

32-412[1]

Tablice rejestracyjne

KMY

SIMC

0342321

Położenie na mapie gminy Wiśniowa
Mapa konturowa gminy Wiśniowa, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kobielnik”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kobielnik”
Położenie na mapie powiatu myślenickiego
Mapa konturowa powiatu myślenickiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kobielnik”
Ziemia49°45′55″N 20°05′23″E/49,765278 20,089722

Kobielnikwieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie myślenickim, w gminie Wiśniowa.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego.

Położenie

Wieś położona jest na północno-wschodnich zboczach Pasma Lubomira i Łysiny, które według regionalizacji Polski Jerzego Kondrackiego zaliczane jest do Beskidu Wyspowego[2]. Zabudowania i pola uprawne Kobielnika znajdują się w dolinie Krzyworzeki (w jej orograficznie lewej części)[3]. Przez wieś przepływa potok Kobielnik wpadający w Wiśniowej do Krzyworzeki. Potok ten jest zasilany w górnym swym biegu potokiem Smarkawka mającym źródło pod szczytem Lubomira[4]. Dawniej Krzyworzekę nazywano Smarkawą.

Części wsi

Integralne części wsi Kobielnik: Bednarzówka, Brzeg, Burdelówka, Ciepciówka, Dyrdoszówka, Galejówka, Kusówka, Lisówka, Majdówka, Murzynówka, Nawsie, Nowiny, Podjaworzyce, Suktówka, Tokarzówka[5][6].

Historia

W 1350 r. z polecenia Kazimierza Wielkiego została osadzona na prawie niemieckim jedna z dwunastu wsi służebnych królewszczyzny dobczyckiej Cobelniky[7].

Około 1440, prawdopodobnie na wcześniej wykarczowanych polach powstał w Kobielniku folwark[8].

W 1749 wieś nawiedziła plaga szarańczy. W drugiej połowie XVIII w. wystawiono okrągłą kapliczkę w miejscu gdzie szarańcza zatrzymała się[9].

W czasie okupacji niemieckiej wieś była miejscem stacjonowania oddziałów partyzanckich obwodu AK „Murawa”[10].

Przypisy

  1. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 484 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  2. Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
  3. Beskid Wyspowy 1:50 000. Mapa turystyczna. Kraków: Wyd. Compass, 2006. ISBN 83-89165-86-4.
  4. Mapa Topograficzna 1:10000 M-34-77-C-a-4 Główny Urząd Geodezji i Kartografii - Urząd Marszałkowski Woj. Małopolskiego
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09]. 
  6. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  7. Stanisław Piechowicz: W Wiśniowej i na jej granicach - dawniej i dziś. Wiśniowa: Urząd Gminy w Wiśniowej, 1998, s. 18. ISBN 83-909957-0-0.
  8. Tamże str. 24.
  9. Tamże j.w.
  10. Zofia Horodyńska: Dziennik Stokłosy 1944. Kraków: Urząd Miasta i Gminy Myślenice, 2004, s. 103. ISBN 83-918836-8-X.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie