Kobylarz
Kobylarz – niewielka trawiasta rówień w górnej części Doliny Miętusiej w polskich Tatrach Zachodnich. Jest to polanka na wysokości około 1430 m n.p.m., na wschodnich zboczach doliny, poniżej Kobylarzowej Turni i Zagonnej Turni. Od zachodniej i południowej strony podcięta jest urwiskiem Kobylarzowej Kazalnicy opadającym do Wantuli i Wielkiej Świstówki[1]. Znajduje się na obszarze skał wapiennych i porasta ją bogata flora roślin wapieniolubnych. M.in. stwierdzono tutaj występowanie ostrołódki polnej, rogownicy szerokolistnej i traganka wytrzymałego – bardzo rzadkich roślin, w Polsce występujących tylko w Tatrach i to w nielicznych tylko miejscach, a także tojadu kosmatego i zimoziołu północnego – roślin rzadkich w Karpatach[2].
Nazwa tego miejsca pochodzi od tego, że według opowiadań miejscowej ludności dawniej wypasano tutaj kobyły. Były to tereny wypasowe Hali Miętusiej[1]. Obecnie przez Kobylarz prowadzi szlak turystyczny na Czerwone Wierchy i na Kobylarzu często wypoczywają turyści. Do dna Doliny Miętusiej spod Kobylarza opada niewielki i zalesiony żleb Mały Wodniściak[3].
Szlak na Kobylarz wytyczono przed I wojną światową (z Hali pod Przysłopem przez Halę Miętusią i wzdłuż Wantul). Odnowiono go w 1926 i skasowano w 1932 z przeznaczeniem do ponownego wyznakowania jako dojście alternatywne do szlaku niebieskiego z Gronika na Małołączniak. W 1970 ścieżkę przeznakowano społecznie z powodu całkowitego braku znakarzy. Po trzech dniach TPN nakazał zatarcie znaków straży parkowej, z powodu braku tego zadania w planach znakarskich na rok 1970. W 1971 Walery Goetel poprosił park o zgodę na ponowne przeznakowanie ścieżki poprzez skierowanie na nią końcówki niebieskiego szlaku schodzącego z Małołączniaka w Dolinę Małej Łąki. Zgoda została wydana i ponownie przeznakowano szlak przy jednoczesnym zatarciu końcówki trasy niebieskiej z Gronika przez Przysłop Miętusi na Kobylarza. Kilka dni później znakowania te zostały znowu zatarte, a końcówka perci z Małołączniaka wróciła na poprzednią trasę[4].
Szlaki turystyczne
– niebieski szlak z wylotu Doliny Małej Łąki przez Przysłop Miętusi, Kobylarz, Kobylarzowy Żleb i Czerwony Grzbiet na szczyt Małołączniaka. Czas przejścia: 4 h, ↓ 3 h[5]
Przypisy
- ↑ a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
- ↑ Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000. Piwniczna: Agencja Wyd. „WiT” s.c., 2006. ISBN 83-89580-00-4.
- ↑ Władysław Midowicz, Z historii znakowania szlaków w Tatrach Polskich, PTTK Kraj, Warszawa-Kraków, 1986, s.25-26, ISBN 83-7005-106-5
- ↑ Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000. Warszawa: ExpressMap Polska, 2005. ISBN 83-88112-35-X.
Media użyte na tej stronie
Niebieski szlak turystyczny.