Kobyle-Gródek (gmina)
gmina wiejska | |||
1934-1954[1] | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | 1934-39: krakowskie | ||
Powiat | |||
Siedziba | |||
Populacja (1943) • liczba ludności |
| ||
Szczegółowy podział administracyjny (1952) | |||
| |||
Portal Polska |
Kobyle-Gródek (od 1973 Gródek nad Dunajcem) – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1934-1954[2] w woj. krakowskim (dzisiejsze woj. małopolskie). Siedzibą władz gminy był Kobyle-Gródek (obecna nazwa to Gródek nad Dunajcem).
Gmina zbiorowa Kobyle-Gródek została utworzona 1 sierpnia 1934 roku w powiecie nowosądeckim w woj. krakowskim z dotychczasowych jednostkowych gmin wiejskich: Bartkowa-Posadowa, Jelna-Zbęk, Kobyle-Gródek, Podole-Górowa, Przydonica, Roztoka-Brzeziny, Rożnów, Tabaszowa, Tropie, Wola Kurowska, Zbyszyce i Znamirowice[3].
Podczas II wojny światowej hitlerowcy odłączyli od gminy Kobyle-Gródek Tabaszową i Znamirowice, włączając je do gminy Łososina Dolna[4]. W 1943 roku gmina liczyła 10,376 mieszkańców.
Według stanu z 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 11 gromad: Bartkowa Posadowa, Bujne, Jelna-Zbęk, Kobyle-Gródek, Podole Górowa, Przydonica, Roztoka Brzeziny, Rożnów, Tropie, Wola Kurowska i Zbyszyce[5].
Jednostka została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[6]. Gminę przywrócono 1 stycznia 1973 roku w powiecie nowosądeckim w woj. krakowskim, wraz z reformą administracyjną - pod nazwą gmina Gródek nad Dunajcem[7].
Przypisy
- ↑ W czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
- ↑ Od 1 sierpnia 1934 do 28 września 1954
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 69, poz. 642
- ↑ Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Krzysztof Lasoń, Licencja: CC BY-SA 3.0
Zamarznięte Jezioro Rożnowskie. Widok z Tabaszowej. Na przeciwnym brzegu - wieś Gródek nad Dunajcem.