Kocierz (Beskid Mały)
| ||
Widok od południowej strony | ||
Państwo | Polska | |
Pasmo | Beskid Mały, Karpaty | |
Wysokość | 884 m n.p.m. | |
49°46′41,6″N 19°17′05,7″E/49,778222 19,284917 |
Kocierz (884 m), Wielka Góra lub Szeroka – szczyt w głównym grzbiecie Beskidu Małego, w jego części zwanej Beskidem Andrychowskim lub Górami Zasolskimi. Znajduje się w tym grzbiecie pomiędzy przełęczą Przysłop Cisowy i Przełęczą Szeroką[1]. Mapa Geoportalu podaje wysokość 884 m, mapa Compassu 879 m. Grzbiet, w którym wznosi się Kocierz oddziela dolinę Kocierzanki od doliny Wielkiej Puszczy. Z północno-zachodnich stoków spływają liczne źródłowe cieki potoku Roztoka będącego dopływem Wielkiej Puszczy, w południowym kierunku natomiast Kocierz tworzy niski grzbiet oddzielający dwa dopływy Kocierzanki[2][3].
Ciekawa jest historia nazewnictwa tej góry. Andrzej Komoniecki nazywał ją Szeroką Górą. W Dziejopisie żywieckim tak pisał: „Od Suchego potoku przez Sołę rzekę, do łęgu i do granic międzybrodzkich, aż do wierchu Żaru, polany Pańskiej, a tu się schodzą granice kobiernickie, żywieckie i ślemieńskie. Od Żaru polany, aż do potoku Isepnice, potem do Gronia Szeroką nazwanego, z którego Gronia granica schodzi do rzeki Łękawki”. Z jego opisu wynika jednak, że nazwa Szeroka Góra nie dotyczyła samego szczytu, lecz całego grzbietu aż po Przełęcz Kocierską. Rzeczywiście, grzbiet ten oglądany z doliny potoku Kocierzanka, lub doliny Wielkiej Puszczy wygląda, jak szeroki wał. Nazwa Kocierz występowała w I połowie XIX wieku na austriackiej mapie tego terenu. W 1835 r. krakowski poeta Edmund Wasilewski napisał o tym szczycie wiersz pt "Kocierz", ok. 1848 r. wspomina o Kocierzu Ludwik Zejszner w „Podróżach po Bieskidach”, a w 1855 r. Maria Steczkowska. Na mapie K. Kummersberga z 1855 r. Kocierz miał wysokość 460,8 stóp wiedeńskich, czyli 876 m. Późniejsze mapy austriackie z lat 80. XIX wieku błędnie nazwały ten szczyt Uptasem. W czasopiśmie Wierchy w 1925 r. Kazimierz Ignacy Sosnowski stwierdził, że jest to nazwa błędna, nie znał jednak prawidłowej i wymyślił nazwę Wielka Góra. Nazwa ta utrzymywała się na mapach aż do 1983 r., kiedy to przywrócono jej prawidłową nazwę Kocierz[4].
Przez Kocierz prowadzi szlak turystyczny. Szczyt i stoki porośnięte są lasem, na samym jednak jego szczycie jest niewielka i zarastająca polanka. Ograniczone widoki rozciągają się z zachodniego, bezimiennego wierzchołka Kocierza (871,5 m) oraz z grani łączącej go z głównym wierzchołkiem[1].
- Szlaki turystyczne
- Mały Szlak Beskidzki na odcinku: Żarnówka Mała – Żar – Kiczera – Przełęcz Isepnicka – Cisowa Grapa – Wielka Cisowa Grapa – Przysłop Cisowy – Kocierz – Przełęcz Szeroka – Beskid – Błasiakówka – Przełęcz Kocierska. Czas przejścia: 4.05 h, ↓ 3.30 h
Przypisy
- ↑ a b Radosław Truś: Beskid Mały. Przewodnik. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2008. ISBN 978-83-89188-77-9.
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna. [dostęp 2015-10-12].
- ↑ Beskid Mały. Mapa 1:50 000. Kraków: Compass. ISBN 978-83-7605-329-5.
- ↑ Nazewnictwo w Beskidzie Małym. [dostęp 2015-10-17].
Media użyte na tej stronie
Mapa Beskidu Żywieckiego, Beskidu Małego i Beskidu Makowskiego
Black up-pointing triangle ▲, U+25B2 from Unicode-Block Geometric Shapes (25A0–25FF)
Czerwony szlak turystyczny.
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Panorama z okolic Wielkiego Gibasów Gronia
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Widok od południowej strony na dolinę Kocierzanki, Kocierz i Przykrzycę