Koczkodan
Cercopithecus[1] | |||||
Linneusz, 1758[2] | |||||
Przedstawiciel rodzaju – koczkodan czarnosiwy (C. mitis) | |||||
Systematyka | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | |||||
Typ | |||||
Podtyp | |||||
Gromada | |||||
Infragromada | |||||
Rząd | |||||
Podrząd | |||||
Infrarząd | |||||
Parvordo | |||||
Nadrodzina | |||||
Rodzina | |||||
Podrodzina | |||||
Plemię | |||||
Rodzaj | koczkodan | ||||
Typ nomenklatoryczny | |||||
Simia diana Linnaeus, 1758 | |||||
|
Koczkodan[17] (Cercopithecus) – rodzaj ssaka naczelnego z podrodziny koczkodanów (Cercopithecinae) w rodzinie koczkodanowatych (Cercopithecidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce[18][19][20].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 20–71 cm, długość ogona 26–100 cm; masa ciała samic 1,3–6 kg, samców 2,5–11,1 kg[20].
Systematyka
Etymologia
- Cercopithecus: gr. κερκοπίθηκος kerkopithēkos „małpa z długim ogonem”, od gr. κερκος kerkos „ogon”; πιθηκος pithēkos „małpa”[21].
- Lasiopyga: gr. λασιος lasios „włochaty, kudłaty”; πυγη pugē „zad”[22]. Gatunek typowy: Simia nictitans Linnaeus, 1766.
- Monichus: epitet gatunkowy Simia mona Schreber, 1774; port., hiszp., wł. mona „samica małpy”[23]. Gatunek typowy: Simia mona Schreber, 1774.
- Cercocephalus: gr. κερκος kerkos „ogon”[24]; -κεφαλος -kephalos „-głowy”, od κεφαλη kephalē „głowa”[25]. Gatunek typowy: Cercopithecus erythrotis Waterhouse, 1838.
- Mona: port., hiszp., wł. mona „samica małpy”[23]. Gatunek typowy: Simia mona Schreber, 1774.
- Diademia: gr. διαδημα diadēma „diadem”[26]. Gatunek typowy: Simia leucampyx Fischer, 1829 (= Cercopithecus mitis Wolf, 1822).
- Petaurista: gr. πεταυριστής petauristēs „balansista, linoskoczek”[27]. Gatunek typowy: Simia petaurista Schreber, 1774; młodszy homonim Petaurista Link, 1795 (Sciuridae).
- Diana: w mitologii greckiej Diana (łac. Diana, gr. Ἄρτεμις Artemis) była boginią łowów, przyrody, płodności, księżyca[26]. Gatunek typowy: Simia diana Linnaeus, 1758; młodszy homonim Diana Risso, 1826 (Actinopterygii).
- Rhinostictus: gr. ῥις rhis, ῥινος rhinos „nos”; στικτος stiktos „cętkowany, plamiasty”, od στιζω stizō „tatuować”[28]. Nazwa zastępcza dla Petaurista Reichenbach, 1862.
- Otopithecus: gr. ους ous, ωτος ōtos „ucho”; πιθηκος pithēkos „małpa”[29]. Gatunek typowy: Cercopithecus pogonias Bennett, 1833.
- Pogonocebus: gr. πωγων pōgōn, πωγωνος pōgōnos „broda”[30]; κηβος kēbos „długoogoniasta małpa”[31]. Gatunek typowy: Simia diana Linnaeus, 1758.
- Insignicebus: łac. insignis „godny uwagi”; κηβος kēbos „długoogoniasta małpa”[32]. Gatunek typowy: Cercopithecus albogularis Sykes, 1831.
- Melanocebus: gr. μελας melas, μελανος melanos „czarny”[33]; κηβος kēbos „długoogoniasta małpa”[31]. Nazwa zastępcza dla Diademia Reichenbach, 1862.
- Neocebus: gr. νεος neos „nowy”; κηβος kēbos „długoogoniasta małpa”[32]. Gatunek typowy: Simia cephus Linnaeus, 1758.
- Rhinostigma: gr. ῥις rhis, ῥινος rhinos „nos, pysk”; στιγμα stigma, στιγματος stigmatos „plama, skaza”, od στιζω stizō „tatuować”[16]. Gatunek typowy: Cercopithecus hamlyni Pocock, 1907.
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[18][17]:
- Cercopithecus diana (Linnaeus, 1758) – koczkodan Diany
- Cercopithecus roloway (Schreber, 1774) – koczkodan mnisi
- Cercopithecus neglectus Schlegel, 1876 – koczkodan nadobny
- Cercopithecus mona (Schreber, 1775) – koczkodan rzeczny
- Cercopithecus campbelli Waterhouse, 1838 – koczkodan liberyjski
- Cercopithecus lowei O. Thomas, 1923 – koczkodan ghański
- Cercopithecus pogonias E.T. Bennett, 1833 – koczkodan czubaty
- Cercopithecus wolfi A.B. Meyer, 1891 – koczkodan barwny
- Cercopithecus denti O. Thomas, 1907 – koczkodan białobrzuchy
- Cercopithecus hamlyni Pocock, 1907 – koczkodan sowiogłowy
- Cercopithecus lomamiensis J.A. Hart, Detwiler, Gilbert, Burrell, Fuller, Emetshu, T.B. Hart, Vosper, Sargis & Tosi, 2012 – koczkodan sowiolicy
- Cercopithecus petaurista (Schreber, 1774) – koczkodan oliwkowy
- Cercopithecus erythrogaster J.E. Gray, 1866 – koczkodan rudobrzuchy
- Cercopithecus sclateri Pocock, 1904 – koczkodan nigeryjski
- Cercopithecus erythrotis Waterhouse, 1838 – koczkodan czerwonouchy
- Cercopithecus cephus (Linnaeus, 1758) – koczkodan białowargi
- Cercopithecus ascanius (Audebert, 1799) – koczkodan rudoogonowy
- Cercopithecus nictitans (Linnaeus, 1766) – koczkodan białonosy
- Cercopithecus mitis Wolf, 1822 – koczkodan czarnosiwy
Przypisy
- ↑ Cercopithecus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae: secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 26. (łac.).
- ↑ J.K.W. Illiger: Prodromus systematis mammalium et avium: additis terminis zoographicis utriusque classis, eorumque versione germanica. Berolini: Sumptibus C. Salfeld, 1811, s. 68. (łac.).
- ↑ L. Oken: Lehrbuch der Naturgeschichte. T. 3: Zoologie. Cz. 2. Jena: August Schmid, 1816, s. 1208. (niem.).
- ↑ C.J. Temminck: Esquisses zoologiques sur la côte de Guiné. Ie partie, les mammifères. Leiden: E.J. Brill, 1853, s. 31. (fr.).
- ↑ Reichenbach 1862 ↓, s. 108.
- ↑ Reichenbach 1862 ↓, s. 107.
- ↑ Reichenbach 1862 ↓, s. 105.
- ↑ É.L. Trouessart. Synopsis systematicus et geographigus Mammalium tam viventium quam fossilium. „Revue et Magasin de Zoologie pure et Appliquée”. 6, s. 124, 1878. 3e Série. (fr.).
- ↑ Trouessart 1897 ↓, s. 17.
- ↑ Trouessart 1897 ↓, s. 22.
- ↑ É. L. Trouessart: Catalogus mammalium tam viventium quam fossilium. Wyd. Quinquennale Supplementum. Berolini: R. Friedländer & Sohn, 1904, s. 14. (łac.).
- ↑ Elliot 1913 ↓, s. 359.
- ↑ Elliot 1913 ↓, s. 306.
- ↑ Elliot 1913 ↓, s. 224.
- ↑ a b Elliot 1913 ↓, s. 273.
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 44–46. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 234–240. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Cercopithecus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-08].
- ↑ a b D. Zinner, G.H. Fickenscher, Ch. Roos, M.V. Anandam, E.L. Bennett, T.R.B. Davenport, N.J. Davies, K.M. Detwiler, A. Engelhardt, A.A. Eudey, E.L. Gadsby, C.P. Groves, A. Healy, K.P. Karanth, S. Molur, T. Nadler, M.C. Richardson, E.P. Riley, A.B. Rylands, L.K. Sheeran, N. Ting, J. Wallis, S.S. Waters & D.J. Whittaker: Family Cercopithecidae (Old World Monkeys). W: R.A. Mittermeier, A.B. Rylands & D.E. Wilson (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 3: Primates. Barcelona: Lynx Edicions, 2013, s. 679–696. ISBN 978-84-96553-89-7. (ang.).
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 172.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 365.
- ↑ a b Palmer 1904 ↓, s. 430.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 45.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 44.
- ↑ a b Palmer 1904 ↓, s. 225.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 526.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 607.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 489.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 180.
- ↑ a b Jaeger 1944 ↓, s. 43.
- ↑ a b Elliot 1913 ↓, s. 296.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 133.
Bibliografia
- H.G.L. Reichenbach: Die vollständigste Naturgeschichte der Affen. Dresden und Leipzig: Expedition der vollstèandigsten Naturgeschichte, 1862, s. 1-204. (niem.).
- É.L. Trouessart: Catalogus mammalium tam viventium quam fossilium. Wyd. Nova Editio (prima completa). Berlin: R. Friedländer & sohn, 1897, s. 1-664. (łac.).
- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).
- D.G. Elliot: A review of the primates. Cz. 2: Anthropoidea: Aotus to Lasiopyga. New York: American Museum of Natural History, 1913, s. 1-382, seria: Monograph series (American Museum of Natural History), cz. 1. (ang.).
- E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 1. Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1-256. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Autor: Charles J Sharp , Licencja: CC BY-SA 4.0
Blue monkey (Cercopithecus mitis stuhlmanni), Kakamega Forest, Kenya