Kodeks 077
| Data powstania | V wiek | |
| Rodzaj | Kodeks majuskułowy | |
| Numer | 077 | |
| Zawartość | Dzieje Apostolskie 13 † | |
| Język | grecki | |
| Typ tekstu | tekst aleksandryjski | |
| Kategoria | II | |
| Miejsce przechowywania | Klasztor Świętej Katarzyny | |
Kodeks 077 (Gregory-Aland no. 077), α1008 (von Soden) – grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu na pergaminie, paleograficznie datowany na V wiek. Rękopis przechowywany jest w Klasztorze św. Katarzyny (Harris App. 5) na Synaju[1].
Opis
Do dnia dzisiejszego zachował się jedynie fragment jednej karty kodeksu, z tekstem Dziejów Apostolskich 13,18-29. Tekst pisany jest dwoma kolumnami na stronę, 23 linijek w kolumnie[1]. Stosuje przydechy i akcenty, nomina sacra pisane są skrótami. Skryba nie był dokładny, opuszcza niektóre słowa i litery[2].
Grecki tekst kodeksu przekazuje tekst aleksandryjski Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii II[1].
Rękopis odkrył Rendel Harris i sporządził pierwszy jego opis w 1894[3].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 120. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.)
- ↑ C. R. Gregory, "Textkritik des Neuen Testaments", Leipzig 1909, vol. 3, p. 1061.
- ↑ J. Rendel Harris, Appendix to Agnes Smith Lewis, Studia Sinaitica no. 1 (London, 1894), p. 98, no. 5.
Bibliografia
- J. Rendel Harris, Appendix to Agnes Smith Lewis, Studia Sinaitica no. 1 (London, 1894), p. 98, no. 5.