Kodeks Atlantycki
Kodeks Atlantycki – największy zbiór notatek Leonarda da Vinci, który powstał w latach 1489-92. Kodeks znajduje się w Bibliotece Ambrosiana w Mediolanie. Zbiór został zestawiony pod koniec XVI w. przez rzeźbiarza i bibliofila Pompea Leoni. Kodeks zawiera informacje z różnych dziedzin nauki, m.in.: matematyki, geometrii, astronomii, botaniki, zoologii. Wiele części i rysunków Leonarda Codex Atlanticus jest poświęconych jego badaniom podczas jego pobytów nad jeziorem Como w Liernie, w tym Fiumelatte i górskich jaskiń.
Pierwsza wersja woluminu była oprawiona w skórę, miała 60 cm wysokości i składała się w 481 kart o formacie folio. Większość kart była rękopisami Leonarda. Niektóre z nich jednak powstały z mniejszych 5-6 kartek, niekiedy przyklejonych, a czasem wmontowanych w okienka, tak, by były widoczne z obu stron. Nazwa kodeksu odnosi się do jego dużego formatu - wielkości atlasu. Nadał ją bibliotekarz Baldassare Oltrocchi, który w 1780 r. wymienił kodeks w spisie jako: kodeks w formie atlasu. W latach 60. XX w. kodeks wraz z wklejkami rozłożono i uporządkowano, oprawiając jego oddzielne części. Obecna wersja kodeksu zawiera 1750 rysunków mistrza. 20 października 2005 r. w Sali Federiciana w Bibliotece Ambrosiana miała miejsce wystawa związana z Kodeksem Atlantyckim. Wówczas po raz pierwszy zaprezentowano drewniany prototyp samochodu skonstruowanego przez Leonarda da Vinci.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
Codex Hammer (Leicester) seen with mirror
Hammer 2A – Fol.2r (left) and Fol.35v (right)
Made with Nikon case D80 optical Sigma 17-70mm F2,8/4,5 Macro