Kodeks Azcatitlan

Marsz Hiszpanów do Meksyku w 1519. Za nimi Indianie niosący jedzenie a na przedzie Cortés z brodą.

Kodeks Azcatitlan – średniowieczny dokument napisany w erze kolonializmu hiszpańskiego, dotyczący historii Azteków.

Opis

Kodeks Azcatitlan powstał pod koniec XVI wieku. Jego nazwa pochodzi od mitycznej krainy Azteków Aztlan. Napisany został na europejskim papierze, na 25 stronach. Dzieli się na trzy części. W pierwszej opowiada o wędrówce Azteków do ziemi obiecanej przez ich boga Huitzilopochtli i o założeniu Tenochtitlánu. Część druga mówi o historii dynastii Tenochca i o nadejściu Hiszpanów. W ostatniej części znajduje się opis podboju konkwistadorów Cortésa ziem azteckich, spotkania ostatniego króla Montazumy II i historię początków okresu kolonialnego.

Historia

Prawdopodobnie kodeks powstał w latach 1519-1521 lub przed 1572 rokiem. Pierwsze wzmianki o kodeksie znajdują się w spisie katalogu historii Indian, wykonanego przez Lorenzo Boturini Benaduci i sporządzonego na początku XVIII wieku. Do roku 1830 nieznane są losy manuskryptu. W tymże roku Joseph Marius Alexis Aubin odnalazł rękopis w Meksyku i nabył go lub (według innych wersji) zabrał do Francji. W 1889 roku manuskrypt został sprzedany kolekcjonerowi Eugene Goupil a następnie po jego śmierci w 1899 został przekazany do Biblioteki Narodowej w Paryżu.

Publikacje

• Codex Azcatitlan, R.H. Barlow, Michel Graulich, Biblioteka Narodowa (Franja), publ. w styczniu 1995, ​ISBN 2-7177-1944-X​

Jest to kopia kodeksu opublikowana przez Bibliotekę Narodową we Francji i Instytutu Amerykanistyki we współpracy z Artes de México, opatrzony komentarzem Roberta H. Barlow w języku hiszpańskim i francuskim.