Kodeks Tischendorfa II
Fragment z tekstem 2 Kor 1,20-24 | |
Data powstania | VI wiek |
---|---|
Rodzaj | |
Numer | 081 + 0285 |
Zawartość | |
Język | grecki |
Rozmiary | 28 × 23 cm |
Typ tekstu | tekst aleksandryjski |
Kategoria | II |
Miejsce przechowywania |
Kodeks Tischendorfa II (Gregory-Aland no. 081 oraz 0285), α 1023 (von Soden)[1] – grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu na pergaminie, paleograficznie datowany na VI wiek. Część rękopisu przechowywana jest w Rosyjskiej Bibliotece Narodowej (Gr. 9) w Petersburgu. W roku 1975 odkryto inne partie tego kodeksu na Synaju. Rękopis jest wykorzystywany w krytycznych wydaniach Novum Testamentum Graece.
Opis
Konstantin von Tischendorf odkrył jedynie 2 pergaminowe karty rękopisu z tekstem 2. Listu do Koryntian (1,20–2,12). Karty mają rozmiary 28 cm na 23 cm[2]. U dołu karty doklejony został papierowy fragment z arabskim tekstem[3].
Tekst pisany jest dwiema kolumnami na stronę, 18 linijek w kolumnie[2], wielką uncjałą. Inicjały są wielkie i wychodzą poza margines[4]. Według oceny Tischendorfa uncjała jest elegancka[5].
Skryba stosował przydechy i akcenty, lecz nieregularnie[3] (według Tischendorfa nie stosował)[5][6][a]. Występuje iota subscriptum, nomina sacra pisane są skrótami (ΘΩ, ΧΝ, ΠΝΣ)[7], tekst stosuje daerezę (Ϊ oraz Ϋ) na początku słów[4].
Odkryte w 1975 roku nowe partie rękopisu zawierają następujące partie Listów Pawła: Rz 5–14; 1 Kor 4–14; 2 Kor 1–7; Ef 3–5; 1 Tm 1; Hbr 8–13; Flp 3–4[8].
Tekst
Grecki tekst kodeksu przekazuje tekst aleksandryjski, Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii II[2]. Według oceny Tischendorfa tekst 081 jest zasadniczo zgodny z kodeksami A, B, C, F oraz G[5].
- Warianty uwzględnione przez NA26
Po lewej strony klamry tekst 26 wydania Nestle-Alanda (NA26), po prawej stronie klamry wariant kodeksu 081.
- 2 Kor 1,22 – 081 jest zgodny z NA26 i przekazuje wariant ο και σφραγισαμενος, kodeksy 01, 02, 04, 018, 025, 044, 33, 81, 365, 630 przekazują wariant bez rodzajnika ο[9]
- 2 Kor 2,1 – εκρινα γαρ ] εκρινα δε γαρ[9]
- 2 Kor 2,2 – τις ο ευφραινων ] τις εστιν ο ευφραινων[9].
- 2 Kor 2,1 – εκρινα γαρ ] εκρινα δε γαρ[9]
Historia
Przypuszcza się, że rękopis mógł powstać w Syrii[8]. Tischendorf, odkrywca kodeksu, wyznaczył jego datę na VI wiek[5]. Datę tę podtrzymał Eduard de Muralt[7], Caspar René Gregory[4], Aland[10] i inni badacze[8]. W ten sam sposób datuje dziś rękopis INTF[11].
Kodeks został odkryty przez Tischendorfa w 1859, podczas jego trzeciej wyprawy na Synaj[5]. Tischendorf przywiózł go do wraz z innymi rękopisami (m.in. Kodeksem Synajskim[12]). Rękopis przechowywany jest odtąd w Rosyjskiej Bibliotece Narodowej (Gr. 9) w Petersburgu[2].
Tischendorf sporządził pierwszy opis kodeksu w 1860 roku[5]. Następny opis rękopisu sporządził Eduard de Muralt w 1864 roku[7]. Gregory w 1908 roku dał mu siglum 081[1]. Kodeks badali również Kurt Treu[13] i Pasquale Orsini[8].
W 1975 roku, podczas prac restauracyjnych na Synaju, pod północnym murem klasztoru znaleziono 47 skrzyń z ikonami i pergaminami[14][15], a wśród nich 20 kart kodeksu zawierającego pewne partie Listów Pawła oraz 1 Listu Piotra. Oznaczono je numerem 0285 na liście rękopisów uncjalnych greckiego Nowego Testamentu. Później okazało się, że należały do tego samego kodeksu co 081[11]. Tę partię kodeksu opisał Linos Politis[16]. W 1998 roku Panagiotis Nicolopoulos dokonał transkrypcji tekstu i opublikował fotografię jednej strony kodeksu spośród kart znalezionych na Synaju[17]. Ta partia rękopisu przechowywana jest w bibliotece klasztornej na Synaju (N.E. ΜΓ 70)[11].
Rękopis jest wykorzystywany w krytycznych wydaniach greckiego Nowego Testamentu. W 26. wydaniu Nestle-Alanda cytowany jest 081[18], 27. i 28. wydania cytują 0285. Od 27. wydania 081 i 0285 traktowane są jako ten sam rękopis[19][20].
Zobacz też
Uwagi
- ↑ Tę błędną informację powtórzyli za Tischendorfem: De Muralt, Scrivener, Gregory.
Przypisy
- ↑ a b Gregory 1908 ↓, s. 39.
- ↑ a b c d Aland i Aland 1989 ↓, s. 127.
- ↑ a b Гранстрем 1959 ↓, s. 224.
- ↑ a b c Gregory 1900 ↓, s. 118.
- ↑ a b c d e f Tischendorf 1860 ↓, s. 50.
- ↑ Scrivener 1894 ↓, s. 184.
- ↑ a b c Muralt 1864 ↓, s. 6.
- ↑ a b c d Kodeks 0285 + 081 (GA) na stronie LDAB
- ↑ a b c NA26 1991 ↓, s. 474.
- ↑ Aland 1963 ↓, s. 10.
- ↑ a b c INTF, Kodeks 0285 + 081 (GA), [w:] Liste Handschriften [online], Münster [dostęp 2011-09-26] .
- ↑ Aland i Aland 1989 ↓, s. 117.
- ↑ Treu 1966 ↓, s. 24–25.
- ↑ Skeat 2000 ↓, s. 313-315.
- ↑ Aland i Aland 1989 ↓, s. 321.
- ↑ L. Politis, Nouveaux manuscrits grecs découverts au Mont Sinaï. Rapport Préliminaire, Scriptorium 34 (1980), pp. 5-17.
- ↑ Π.Γ. Νικολόπουλος, Τα νέα ευρήματα του Σινά, Αθήναι 1998, p. 153, pl. 86.
- ↑ NA26 1991 ↓, s. 14*.
- ↑ NA27 2001 ↓, s. 60*-61*.
- ↑ NA28 2012 ↓, s. 20*-21*.
Bibliografia
- Krytyczne wydania greckiego NT
- K. Aland, M. Black, C. M. Martini, B. Metzger, A. Wikgren: The Greek New Testament. Wyd. 3. Stuttgart: United Bible Societies, 1983. ISBN 3-438-05113-3.Sprawdź autora:3. [UBS3]
- Eberhard et Erwin Nestle: Novum Testamentum Graece. communiter ediderunt: K. Aland, M. Black, C. M. Martini, B. M. Metzger, A. Wikgren. Wyd. 26. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 1991. ISBN 3-438-05100-1. [NA26]
- Eberhard et Erwin Nestle: Novum Testamentum Graece. communiter ediderunt: B. et K. Aland, J. Karavidopoulos, C. M. Martini, B. M. Metzger. Wyd. 27. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 2001. ISBN 978-3-438-05100-4. [NA27]
- Eberhard et Erwin Nestle: Novum Testamentum Graece. communiter ediderunt: Barbara et Kurt Aland, Johanes Karavidopoulos, Carlo M. Martini, Bruce M. Metzger. Wyd. 28. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 2012. ISBN 978-3-438-05140-0. [NA28]
- Listy rękopisów NT
- K. Aland: Kurzgefasste Liste der griechieschen Handschriften des Neuen Testaments. Berlin: Walter de Gruyter, 1963, s. 10. (niem.)
- Caspar René Gregory: Die griechischen Handschriften des Neuen Testament. Leipzig: J. C. Hinrichs'sche Buchhandlung, 1908.
- Introdukcje do krytyki tekstu NT
- Kurt Aland, Barbara Aland: Der Text des Neues Testaments: Einfürung in die wissenschaftlichen Ausgaben sowie Theorie und Praxis der modernen Textkritik. Wyd. 2. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 1989. ISBN 3-438-06011-6. (niem.)
- C.R. Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 1. Leipzig: Hinrichs, 1900, s. 118. (niem.)
- F.H.A. Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament. Wyd. 4. London: 1894, s. 184. (ang.)
- T.C. Skeat , The Last Chapter in the History of the Codex Sinaiticus, Novum Testamentum, t. XLII, 4, 2000, s. 313–315, JSTOR: 1561394 (ang.).
- Kurt Treu. Die Griechischen Handschriften des Neuen Testaments in der USSR; eine systematische Auswertung des Texthandschriften in Leningrad, Moskau, Kiev, Odessa, Tbilisi und Erevan. „T & U”. 91, s. 24–25, 1966. Berlin (niem.).
- Inne
- K. von Tischendorf: Notitia editionis codicis Bibliorum Sinaitici. Leipzig: 1860, s. 50. (łac.)
- E. de Muralt: Catalogue des manuscrits grecs de la Bibliothèque Impériale publique. St.-Pétersbourg: 1864, s. 6. (fr.)
- Linos Politis, Nouveaux manuscrits grecs découverts au Mont Sinaï. Rapport Préliminaire, Scriptorium 34, (1980), s. 5–17.
- Е. Э. Гранстрем. Каталог греческих рукописей ленинградских хранилищ. Вып. 1: Рукописи IV–IX вв.. „Византийский Временник”. Том 16 (41), s. 216–243, 1959 (ros.).
Linki zewnętrzne
- INTF, Kodeks 0285 + 081 (GA), [w:] Liste Handschriften [online], Münster [dostęp 2011-09-26] .
- Kodeks 0285 + 081 (GA) na stronie LDAB
Media użyte na tej stronie
Uncial 081 (Gregory-Aland), fragment with text of 2 Cor 1:20-24