Kodeks postępowania karnego (1928)
| Nazwa potoczna | kodeks postępowania karnego |
|---|---|
| Państwo |  II Rzeczpospolita |
| Data wydania | 19 marca 1928 |
| Miejsce publikacji | Dz.U. z 1928 r. nr 33, poz. 313 |
| Tekst jednolity | Dz.U. z 1950 r. nr 40, poz. 364 |
| Data wejścia w życie | 1 lipca 1929 |
| Rodzaj aktu | rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej |
| Przedmiot regulacji | prawo karne procesowe |
| Status | uchylony |
| Utrata mocy obowiązującej z dniem | 12 maja 1983 |
| Ostatnio zmieniony przez | Dz.U. z 1969 r. nr 13, poz. 98 |
| Wejście w życie ostatniej zmiany | 1 stycznia 1970 |
| Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych | |
Kodeks postępowania karnego (1928) – pierwsza kodyfikacja postępowania karnego powstała po odzyskaniu niepodległości przez Polskę w 1918 roku. Kodeks wszedł w życie 1 lipca 1929 roku, przestał natomiast obowiązywać 12 maja 1983 roku.
Struktura redakcyjna kodeksu
Kodeks składał się z 11 ksiąg podzielonych na rozdziały oraz przepisów ogólnych na początku.
- Księga 1 - Sądy
- Księga 2 - Strony, obrońcy i pełnomocnicy
- Księga 3 - Dowody
- Księga 4 - Zapobieganie uchylenia się od sądu
- Księga 5 - Przepisy porządkowe
- Księga 6 - Postępowanie przygotowawcze
- Księga 7 - Postępowanie przed sądem pierwszej instancji
- Księga 8 - Środki odwoławcze
- Księga 9 - Postępowanie wykonawcze
- Księga 10 - Koszty sądowe
- Księga 11 - Postępowanie szczególne
Historia powstania
Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku Polska pod względem prawnym była podzielona na 3 różne kodyfikacje. W dzielnicach niemieckich obowiązywał Strafprozeßordung, w dzielnicach rosyjskich ustawa postępowania karnego z 1864 r., natomiast w dzielnicach austriackich ustawa o postępowaniu karnym z 1873 r. Po powstaniu Komisji Kodyfikacyjnej w 1920 roku pracę rozpoczęły się. Głównymi postaciami tworzącymi ten kodeks byli Edmund Krzymuski, Emil Stanisław Rappaport oraz Aleksander Mogilnicki. Prace nad nowym kodeksem postępowania karnego ukończono na początku 1928 r., a 19 marca został on wydany rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej i wszedł w życie 1 lipca 1929 r.
Linki zewnętrzne
- Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 19 marca 1928 r. Kodeks postępowania karnego (Dz.U. z 1950 r. nr 40, poz. 364, ze zm.)
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).